Do 6 maja asesorzy mogą jeszcze orzekać

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Orzeczenie doręczono stronie, która złożyła wniosek o wyjaśnienie wątpliwości co do jego treści. Następnie - ponieważ już upłynął termin do złożenia zażalenia - wniosła o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia na wspomniane wyżej postanowienie, wskazując jako przyczynę uchybienia terminowi okoliczność złożenia wniosku o wyjaśnienie wątpliwości. Sąd ten wniosek oddalił. Skarżący wniósł zażalenie do NSA podnosząc, że zostało ono wydane przez osobę nieuprawnioną w świetle przepisów Konstytucji, tj. asesora sądowego, a ponadto podtrzymał argumentację związaną z faktem złożenia wniosku o wyjaśnienie wątpliwości. NSA zażalenie oddalił, stwierdzając, iż

Porady prawne

za dopuszczalne w świetle Konstytucji należy uznać pełnienie czynności sędziowskich przez asesorów, na zasadach określonych w ustawach regulujących organizację oraz procedowanie sądów administracyjnych, do czasu upływu określonego przez Trybunał Konstytucyjny osiemnastomiesięcznego terminu odroczenia.

NSA przypomniał, że w wyroku z dnia 24 października 2007 roku, sygn. akt SK 7/06 (OTK ZU 2007, nr 9A, poz. 108), Trybunał Konstytucyjny stwierdził niezgodność z art. 45 ust. 1 Konstytucji art. 135 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. nr 98, poz. 1070 ze zm.), przewidującego możliwość powierzenia pełnienia funkcji sędziowskich asesorowi sądowemu (działającemu w strukturach sądownictwa powszechnego). W wyroku tym odroczono utratę mocy obowiązującej w/w przepisów o 18 miesięcy (czyli do maja 2009 roku). Trybunał zaznaczył przy tym, że dotychczasowe czynności asesorów sądowych nie podlegają wzruszeniu na podstawie art. 190 ust. 4 Konstytucji (wznowienie postępowania). w przedmiotowej sprawie orzeczenie zostało wydane przez asesora sądowego nie tylko przed upływem terminu ustanowionego we wskazanym wyroku Trybunału, ale również przed wydaniem samego orzeczenia - dlatego NSA nie miał wątpliwości, iż nie doszło do naruszenia przepisów prawa.

Niezależnie od powyższego NSA stwierdził, że zgłoszenie wniosku o wykładnię orzeczenia nie wyklucza możliwości równoległego złożenia środka odwoławczego (zażalenia) od orzeczenia, o którego wykładnię strona się ubiega. Skoro zaś złożenie wniosku o wykładnię nie uniemożliwiało skarżącemu działania w procesie (tj. złożenia zażalenia), to nie istniała żadna zewnętrzna przeszkoda do dokonania tej czynności (jak np. nagła choroba wykluczająca wyręczenie się inną osobą). To zaś oznacza, że niedotrzymanie terminu było nie było niezawinione i nie podstaw do jego przywrócenia.

Postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 grudnia 2008 roku, sygn. akt I FZ 509/08


Zespół
e-prawnik.pl

Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne

Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?


Masz inne pytanie do prawnika?

 

Komentarze

    Nie dodano jeszcze żadnego komentarza. Bądź pierwszy!!

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika