Doręczanie zagranicznych pism sądowych
Należyte funkcjonowanie rynku wewnętrznego wymaga, aby przekazywanie między państwami członkowskimi dokumentów sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych lub handlowych, które mają być doręczone w państwie członkowskim, zostało usprawnione i przyspieszone. Niedawno ETS rozstrzygnął w trybie prejudycjalnym pewne kwestie związane z doręczaniem pism sądowych do odbiorcy z innego państwa członkowskiego UE. Trybunał orzekł co następuje:
1) Artykuł 8 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1348/2000 w sprawie doręczania dokumentów sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych lub handlowych w Państwach Członkowskich należy interpretować w ten sposób, że jeżeli odbiorca dokumentu odmawia jego przyjęcia ze względu na to, że dokument nie został sporządzony ani w języku urzędowym Państwa Członkowskiego przyjmującego, ani w języku urzędowym Państwa Członkowskiego przekazującego, który odbiorca rozumie, wysyłający ma możliwość usunięcia tego braku poprzez nadesłanie żądanego tłumaczenia.

2) Artykuł 8 rozporządzenia nr 1348/2000 należy interpretować w ten sposób, że jeżeli odbiorca odmówi przyjęcia dokumentu ze względu na to, że dokument ten nie został sporządzony w języku urzędowym Państwa Członkowskiego przyjmującego ani w języku urzędowym Państwa Członkowskiego przekazującego, który odbiorca rozumie, usunięcie uchybienia poprzez przesłanie tłumaczenia dokumentu następuje w sposób przewidziany w rozporządzeniu nr 1348/2000 i tak szybko jak to możliwe.
W celu rozwiązania problemów związanych ze sposobem usunięcia uchybienia w postaci braku tłumaczenia, których, zgodnie z wykładnią Trybunału, nie porusza rozporządzenie nr 1348/2000, sąd krajowy stosuje swoje krajowe prawo proceduralne, czuwając nad zagwarantowaniem pełnej skuteczności rozporządzenia zgodnie z jego celem.
Data doręczenia może mieć znaczenie dla wnioskodawcy, na przykład, gdy doręczony dokument jest pismem wszczynającym postępowanie,, którego wniesienie jest dopuszczalne w ramach terminu zawitego lub służy przerwaniu biegu terminu. Poza tym, jak twierdzi Trybunał, naruszenie art. 8 ust. 1 ww. rozporządzenia nie prowadzi do bezskuteczności doręczenia. W tym kontekście należy stwierdzić, że jeżeli wnioskodawca zachował należytą staranność w celu konwalidacji czynności poprzez przesłanie tłumaczenia tak szybko, jak to możliwe, powinien on korzystać - jeśli chodzi o datę - ze skutku pierwszego doręczenia.
Jednak data doręczenia może mieć również znaczenie dla odbiorcy, m.in. ponieważ rozpoczyna ona bieg terminu do złożenia środka zaskarżenia lub przygotowanie obrony. Skuteczna ochrona odbiorcy dokumentu oznacza branie pod uwagę, w odniesieniu do niego, wyłącznie daty, w której nie tylko mógł uzyskać wiedzę o doręczonym dokumencie, ale również mógł go zrozumieć, co oznacza datę, w której otrzymał tłumaczenie tego dokumentu.
Sąd krajowy powinien brać pod uwagę i chronić interesy stron. I tak, jeżeli nastąpi odmowa przyjęcia dokumentu ze względu na to, że nie został sporządzony w języku urzędowym państwa członkowskiego przyjmującego lub w języku urzędowym państwa członkowskiego przekazującego, który odbiorca tego dokumentu rozumie, a i pozwany nie stawił się, sąd powinien odroczyć wydanie wyroku dopóki nie stwierdzi, że nastąpiła konwalidacja doręczenia przedmiotowego dokumentu poprzez przesłanie tłumaczenia i że miało to miejsce w czasie umożliwiającym pozwanemu podjęcie obrony.
Orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (wielka izba) z dnia 8 listopada 2005 r. w sprawie C-443/03 Götz Leffler przeciwko Berlin Chemie AG (Holandia), źródło: http://curia.eu.int/jurisp/cgi-bin
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?