Jak wykazać w zeznaniu podatkowym wierzytelności otrzymane od pracodawcy zamiast wynagrodzenia?
Naczelny Sąd Administracyjny wydał wyrok w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym wierzytelności otrzymanych od pracodawcy zamiast wynagrodzenia za pracę.
Podatniczka złożyła w urzędzie skarbowym zeznanie o wysokości dochodu za 1999 r. Organy podatkowe stwierdziły, że wykazana przez podatniczkę w zeznaniu podatkowym w ogólnej kwocie przychodów ze stosunku pracy kwota 1 389 644,13 zł otrzymana od pracodawcy w formie cesji wierzytelności nie stanowi przychodu ze stosunku pracy, lecz stanowi przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt. 9 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst. jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.; dalej: u.p.d.o.f.).
Organy podatkowe uznały, że wykazana przez podatniczkę kwota 1 389 644,13 zł z tytułu cesji wierzytelności nie stanowi, w świetle art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. oraz art. 86 § 2 Kodeksu pracy, przychodu ze stosunku pracy, ponieważ nie została dokonana w formie pieniężnej i nie spełniała wymaganych prawem warunków pozwalających na zaliczenie jej do przychodów ze stosunku pracy.
W konsekwencji organy podatkowe stwierdziły, że doszło do przysporzenia na rzecz podatniczki skutkującego powstaniem obowiązku podatkowego z tytułu przychodów z innych źródeł w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt. 9 w związku z art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f.
Podatniczka wniosła skargę na decyzję izby skarbowej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, który utrzymał w mocy decyzję izby skarbowej. Podatniczka wniosła więc skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w której wskazała, że nie każde przysporzenie praw majątkowych należy i traktować jako przychód z innego źródła.
NSA uznał skargę podatniczki za bezzasadną i orzekł, że pracownik, który dostał zamiast pensji wierzytelność, powinien wykazać ją jako tzw. przychód z innych źródeł.
W uzasadnieniu wyroku Sąd ten wskazał, że bez wątpienia w omawianej sprawie doszło do przeniesienia wierzytelności bez obowiązku ich zwrotu. Z uwagi na to NSA uznał za słuszne stanowisko organów podatkowych, że umowa przelewu wierzytelności i przekazu świadczenia osoby trzeciej ma ten skutek, że o ile dojdzie do skutecznego wykonania tych czynności, po stronie osoby, na rzecz której przeniesiono wierzytelność, powstaje przychód, którego wysokość określa wartość pieniężna przelanej wierzytelności lub odebranego świadczenia.
Organy podatkowe zakwalifikowały również prawidłowo ten przychód jako przychód z innego źródła opisany w art. 10 ust. 1 pkt. 9 u.p.d.o.f.. Źródłami przychodu, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt. 9 u.p.d.o.f., mogą być także przychody z innych źródeł niż określone w art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f., np. z tytułu przelewu wierzytelności — podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny.
WyrokNaczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 stycznia 2007 r., sygn. akt II FSK 149/06
Zespół
e-prawnik.pl
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?