Na każdą z wprowadzanych przez Polskę do traktatu konstytucyjnego poprawek trzeba uzyskać zgodę wszystkich pozostałych państw członkowskich.
Traktat ustanawiający konstytucję dla Europy (TK) nie jest zwykłą regionalną umową międzynarodową. Należy go bowiem oceniać nie tylko z punktu widzenia prawa międzynarodowego publicznego, ale też prawa wspólnotowego. Właśnie ono sprawia, że po ratyfikacji TK państwa członkowskie nie będą już "gospodarzami umowy". TK stanie się bowiem nowym fundamentem władzy integracyjnej, a przez splot czynników politycznych, gospodarczych i społecznych przyjmie - zresztą zgodnie ze swoim tytułem - charakter europejskiego aktu konstytucyjnego, formę nowej "umowy społecznej" narodów Europy. Zgodnie zaś z art. I-6 będzie miał pierwszeństwo nawet przed konstytucjami państw członkowskich. Ustanowi ponadnarodowe źródło prawa.