Nieopłacona skarga kasacyjna podlega odrzuceniu

Odrzucenie skargi kasacyjnej z powodu braku opłaty jest zgodne z Konstytucją. Przepis rozporządzenia Rady Ministrów z16 grudnia 2003 r. wskazujący, że opłata wnoszona jest na wezwanie narusza Konstytucję. Zgodnie z ustawą z 30 sierpnia 2002 r. na adwokatach i radcach prawnych ciąży obowiązek opłacania wnoszonych pism, które podlegają opłacie stałej, bez konieczności uprzedniego wezwania do uiszczenia opłaty. W rozpatrywanej sprawie nie miała miejsca sytuacja, w której pełnomocnik skarżących wniósł niewłaściwą opłatę z powodu braku precyzji przepisów określających jej wysokość. Pełnomocnik w ogóle nie wniósł opłaty, mimo takiego obowiązku. Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że nie zostały naruszone elementy składające się na konstytucyjne prawo do sądu. Trybunał nie podzielił też poglądu skarżących, że wyeliminowanie jednej z trzech form opłat sądowych - opłaty znakami sądowymi - jest takim utrudnieniem dostępu do sądu, że narusza Konstytucję. Opłata znakami sądowymi uznawana była powszechnie za uciążliwą organizacyjnie. Trybunał stwierdził ponadto, że wydane postanowienie NSA o odrzuceniu skargi kasacyjnej jest w istocie orzeczeniem sądu drugiej instancji. Niezasadny jest zatem argument o naruszeniu zasady dwuinstancyjności postępowania. Trybunał uznał także, że przepis rozporządzenia Rady Ministrów z 16 grudnia 2003 r. jest niezgodny z ustawą z 30 sierpnia 2002 r. i z Konstytucją. Z regulacji ustawowej wynika bowiem, że jeśli skarga kasacyjna podlega opłacie stałej to istnieje obowiązek uiszczenia opłaty bez wezwania, natomiast przepis rozporządzenia wskazuje, że opłata wnoszona jest na wezwanie.

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 7 marca 2006 r., sygn. akt SK 11/05