To, że dany podatnik nie zalicza do kosztów uzyskania przychodu pewnego wydatku, lecz wydatek ten stanowiłby koszt takiego przychodu w ujęciu modelowym, nie wyłącza prawa do odliczenia VAT.
Według poprzedniej ustawy o VAT podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, jeśli wydatki nie mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania pozostawał w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Nie było to wyłączenie bezwzględne, gdyż ustawa wskazywała wprost sytuacje, w których odliczenie było możliwe, mimo że wydatki, z którymi związany był podatek naliczony, nie kwalifikowały się do kosztów podatkowych. Dotyczyło to sytuacji, w której niemożność zaliczenia wydatków do kosztów była spowodowana przekroczeniem norm w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.