Nowelizacja zasad szkolenia pracowników
Z dniem 16 lipca 2010 roku wchodzi w życie Ustawa o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. 1998.21.94). Wprowadza ona do Kodeksu pracy art. 103 z ind. 1 do 103 z ind. 6, które regulują kwestie podnoszenia kwalifikacji pracowników. Zagadnienie to unormowane było dotychczas w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 12 października 1993 roku w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz.U. 1993.103.472), wydane na podstawie art. 103 k.p.. Nowelizacja została uchwalona w celu wykonania orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 31 marca 2009 r. sygn. akt K 28/08, w którym stwierdzono niezgodność art. 103 Kodeksu pracy z art. 92 ust.1 Konstytucji RP z uwagi na brak szczegółowego wskazania zakresu spraw przekazanych do uregulowania w rozporządzeniu oraz wytycznych dotyczących treści tego aktu wykonawczego. W związku z powyższym utraciło również moc wskazywane rozporządzenie w zakresie w jakim wykonuje art. 103 k.p.. Tym samym powstała konieczność nowej regulacji, która normowałaby istotną dziedzinę życia zawodowego Polaków jakim jest kwestia podnoszenia kwalifikacji osób zatrudnionych.
Ustawodawca nie poprzestał na prostym przeniesieniu regulacji z rozporządzenia do Kodeksu pracy, ale dokonał też kilku modyfikacji modelu kształcenia pracowników.
Przede wszystkim zrezygnowano z istniejącego dotychczas podziału na formy szkolne i pozaszkolne podnoszenia kwalifikacji. Obecnie funkcjonuje ujednolicona definicja opisana w art. 103 z ind. 1, na mocy którego przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych rozumie się zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności przez pracownika z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą.
Podobnie ujednolicono kwestie związane z przyznaniem pracownikowi urlopów lub zwolnień od pracy związanych z podnoszeniem kwalifikacji. Obecnie uprawnienia te nie będą różnicowane ze względu na okoliczność czy dokształcanie ma miejsce na podstawie skierowania pracodawcy czy też bez niego.
Sprecyzowana również istotne kwestie w sprawie świadczeń pracodawcy w związku podnoszeniem kwalifikacji przez pracownika. Strony stosunku pracy nie muszą zwierać oddzielnej umowy w regulującej to zagadnienie, jeżeli pracodawca nie zamierza zobowiązać pracownika do pozostawania w zatrudnieniu po ukończeniu dokształcania. Zgodnie z nowymi przepisami pracownik podnoszący kwalifikacje zawodowe jest obowiązany do zwrotu kosztów poniesionych przez pracodawcę na ten cel z tytułu dodatkowych świadczeń, w wysokości proporcjonalnej do okresu zatrudnienia po ukończeniu podnoszenia kwalifikacji zawodowych lub okresu zatrudnienia w czasie ich podnoszenia jeżeli:
1) bez uzasadnionych przyczyn nie podejmie podnoszenia kwalifikacji zawodowych albo przerwie podnoszenie tych kwalifikacji
2) pracodawca rozwiąże z nim stosunek pracy bez wypowiedzenia z jego winy, w trakcie podnoszenia kwalifikacji zawodowych lub po jego ukończeniu, w terminie określonym w umowie, nie dłuższym niż 3 lata,
3) w okresie wskazanym w pkt 2 rozwiąże stosunek pracy za wypowiedzeniem, z wyjątkiem wypowiedzenia umowy o pracę w związku z mobbingiem (art. 94 z ind. 3 k.p.).
4) w okresie wskazanym w pkt 2 rozwiąże stosunek pracy bez wypowiedzenia braku przyczyn określonych we właściwych przepisach
Jednocześnie zastrzeżono, że do pracowników, którzy rozpoczęli podnoszenie kwalifikacji zawodowych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy regulujące zasady i warunki podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez pracowników, obowiązujące przed dniem 11 kwietnia 2010 roku.
Zespół
e-prawnik.pl
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?