Ochrona praw pracowniczych w przypadku przejęcia przedsiębiorstwa
ETS orzekał niedawno w sprawie interpretacji dyrektywy Rady 2001/23/WE z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do ochrony praw pracowniczych w przypadku przejęcia przedsiębiorstw, zakładów lub części przedsiębiorstw lub zakładów (Dz.U. L 82, str. 16). Dyrektywa ma zastosowanie do każdego przypadku przejęcia przedsiębiorstwa, zakładu lub części przedsiębiorstwa czy zakładu przez innego pracodawcę w wyniku prawnego przeniesienia własności lub łączenia.
Zgodnie z jej postanowieniami, prawa i obowiązki zbywającego wynikające z umowy o pracę lub stosunku pracy istniejącego w momencie przejęcia przechodzą, w wyniku tego przejęcia, na przejmującego. Przejęcie przedsiębiorstwa, zakładu lub części przedsiębiorstwa lub zakładu nie stanowi samo w sobie podstawy do zwolnienia, czy to przez zbywającego, czy przejmującego. Postanowienie to nie stoi na przeszkodzie zwolnieniom z powodów ekonomicznych, technicznych lub organizacyjnych, powodujących zmiany w stanie zatrudnienia.
Przejęcie w rozumieniu tej dyrektywy następuje wtedy, kiedy przejmowana jest jednostka gospodarcza, który zachowuje swoją tożsamość, oznaczającą zorganizowane połączenie zasobów, którego celem jest prowadzenie działalności gospodarczej, bez względu na to, czy jest to działalność podstawowa, czy pomocnicza.
Sprawa dotyczyła przejęcia zamówienia na kontrolę pasażerów na terenie lotniska Düsseldorf udzielonego przez niemieckie władze państwowe. Wpierw wykonawcą była firma Securicor (której pracownicy przeszli specjalne szkolenia i której rząd udostępnił do korzystania odpowiednie urządzenia bezpieczeństwa lotniczego), a następnie niemieckie władze zawarły umowę w sprawie tego zamówienia z firmą Kötter - na identycznych zasadach. Nowy wykonawca nie był zainteresowany ani przejęciem zakładu, ani przejęciem pracowników poprzednika. W tej sytuacji Securicor rozwiązał za wypowiedzeniem umowy o pracę ze swoimi pracownikami zatrudnionymi przy przedmiotowym zamówieniu publicznym.
W odpowiedzi na pytania prejudycjalne niemieckiego sądu ETS wydał następujący wyrok:
Artykuł 1 dyrektywy Rady 2001/23/WE z dnia 12 marca 2001 r.
w sprawie zbliżania ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do ochrony praw pracowniczych w przypadku przejęcia przedsiębiorstw, zakładów lub części przedsiębiorstw lub zakładów należy interpretować w taki sposób, że przy stosowaniu tego przepisu do oceny istnienia przejęcia przedsiębiorstwa lub zakładu w sytuacji ponownego udzielenia zamówienia oraz w ramach całościowej oceny, stwierdzenie, że przejęcie składników przedsiębiorstwa nastąpiło w celu samodzielnego gospodarczego wykorzystania, nie stanowi warunku koniecznego dla stwierdzenia, że nowy wykonawca przejął te składniki od wykonawcy pierwotnego.Trybunał przypomniał, iż z samego sformułowania art. 1 dyrektywy 2001/23 wynika, że jej zakres stosowania obejmuje wszystkie przypadki zmiany, w ramach stosunków zobowiązaniowych, osoby fizycznej lub prawnej odpowiedzialnej za prowadzenie przedsiębiorstwa lub zakładu, która z tego tytułu przejmuje obowiązki pracodawcy w stosunku do pracowników przedsiębiorstwa lub zakładu, a nie ma znaczenia to, czy przeniesiona została własność składników majątkowych.
Trybunał uznał, że okoliczność, iż składniki majątkowe przejęte przez nowego przedsiębiorcę nie należały do jego poprzednika, ale oddane zostały przez zleceniodawcę do swobodnego dysponowania, nie może wykluczać istnienia przejęcia przedsiębiorstwa lub zakładu w rozumieniu dyrektywy 77/187. Dlatego też nie wydaje się, by kontynuowanie samodzielnego gospodarczego wykorzystania składników przedsiębiorstwa przejętych przez wykonawcę było elementem decydującym przy ocenie, czy miało miejsce przejęcie składników przedsiębiorstwa. Zdaniem więc ETS, okoliczność, że składniki majątkowe zostają przejęte przez nowego wykonawcę, ale nie zostają jednocześnie mu przekazane do samodzielnego gospodarczego wykorzystania, nie może prowadzić ani do wykluczenia istnienia przejęcia składników przedsiębiorstwa, ani przejęcia przedsiębiorstwa w rozumieniu dyrektywy 2001/23.
Orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 15 grudnia 2005 r. w sprawie Nurten Güney-Görres (C-232/04), Gul Demir (C-233/04) przeciwko Securicor Aviation (Germany) Ltd, Kötter Aviation Security GmbH & Co. KG -http://curia.eu.int
A.J.
Zespół e-prawnik.pl
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?