Od skargi na decyzję określającą odsetki od zaliczek na podatek trzeba uiścić opłatę stosunkową
Strona wniosła skargę na decyzję w przedmiocie określenia odsetek za zwłokę od zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. W skardze nie podano wartości przedmiotu zaskarżenia. W odpowiedzi na zarządzenie przewodniczącego wzywające do jej podania strona stwierdziła, iż decyzja ta jest powiązana z decyzją określającą wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych i dlatego jedną skargą zaskarżono decyzję określającą to zobowiązanie i decyzję określającą odsetki od zaliczek. Zgodnie z art. 217 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., powoływanej dalej jako p.p.s.a.) do wartości przedmiotu sporu nie zalicza się odsetek i kosztów związanych z należnością główną. Zarządzeniem przewodniczącego z dnia 14 listopada 2008 r. zarządzono dochodzenie w przedmiocie ustalenia wartości przedmiotu zaskarżenia i wartość tę ustalono na kwotę 50.970 zł. Następnie zarządzeniem przewodniczącego z tej samej daty określono wpis od skargi na 1500 zł. Skarżący złożył zażalenie na zarządzenie wzywające go do uiszczenia wpisu i wnosząc o jego uchylenie. Spór dotyczył tego, czy wpis ten winien być wpisem stosunkowym (jak przyjęto w zaskarżonym zarządzeniu), czy stałym, jak twierdziła strona skarżąca. Naczelny Sąd Administracyjny zażalenie oddalił, gdyż stwierdził, że:
w sprawie dotyczącej skargi na decyzję określającą odsetki od zaliczek na podatek należy określić wartość przedmiotu sporu, a wpis od skargi winien być wpisem stosunkowym.
NSA zwrócił uwagę, że kwestię rodzaju wpisu reguluje art. 231 p.p.s.a. Zgodnie z tym przepisem wpis stosunkowy pobiera się w sprawach, w których przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne. W pozostałych sprawach pobiera się wpis stały. Powołując się na orzecznictwo sądów NSA wskazał, że sformułowanie "w sprawach, w których przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne" jest wyrażeniem nieostrym i będącym pewnym uproszczeniem. Przedmiotem skargi do sądu administracyjnego są bowiem akty i czynności wymienione w art. 3 § 2 p.p.s.a. Dlatego NSA uznał, iż wskazując jako przedmiot zaskarżenia "należności pieniężne" ustawodawca w istocie odnosił się do skarg na akty lub czynności określające obowiązek zapłaty należności pieniężnej lub stwierdzające jej istnienie. Wartość przedmiotu sporu oblicza się na podstawie wysokości tej należności.
Skarżący w niniejsze sprawie zaskarżył akt administracyjny, nakładający na niego obowiązek świadczenia pieniężnego w postaci odsetek od zaliczek. Nie chodziło tu o odsetki o zaległości od należności podatkowej, o których mowa w art. 217 p.p.s.a., ale odsetki od zaległości od zaliczek na podatek (są to różne kategorie). To kwota odsetek od zaliczek stanowiła zatem przedmiot zaskarżenia (należność główną) w rozumieniu art. 216 p.p.s.a., a nie - odsetki, o których mowa w art. 217 p.p.s.a. Dlatego też winien był uiścić opłatę stosunkową liczoną od tej kwoty.
Postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 stycznia 2009 roku, sygn. akt II FZ 610/08
Zespół
e-prawnik.pl
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?