Powołanie biegłego w celu badania wiarygodności świadka obowiązkiem Sądu

Art. 167 kodeksu postępowania karnego stanowi, że dowody przeprowadza się na wniosek albo z urzędu. Zaś art. 366 paragraf 2 stanowi, iż przewodniczący powinien dążyć do tego, aby rozstrzygnięcie sprawy nastąpiło na pierwszej rozprawie głównej. Paragraf 1 wskazuje na sposób postępowania a mianowicie przewodniczący kieruje rozprawą i czuwa nad jej prawidłowym przebiegiem, bacząc, aby zostały wyjaśnione wszystkie istotne okoliczności sprawy, a w miarę możności także okoliczności sprzyjające popełnieniu przestępstwa.

Sąd Najwyższy stwierdził, że w wypadku gdy jedynym dowodem, choćby nawet bezpośrednio obciążającym oskarżonego, są zeznania świadka rozpoznającego w nim sprawcę zarzucanego przestępstwa, a istnieje możliwość przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego, stwarzającej realną szansę uzyskania wyniku umożliwiającego potwierdzenie lub zaprzeczenie wiarygodności dokonanego rozpoznania, to obowiązkiem sądu orzekającego, wynikającym z treści art. 366 § 2 i art. 167 k.p.k., konkretyzujących nadrzędny cel procesu karnego - zasadę prawdy materialnej - jest przeprowadzenie dowodu z tych opinii.

Dowód w postaci zeznania jednego świadka, który rozpoznaje sprawcę jest jak najbardziej wystarczający. Jednakże ocena wiarygodności takiego dowodu i jego mocy należy do Sądu. Z orzeczenia Sadu Najwyższego wynika, że obowiązkiem Sądu w tym zakresie jest skorzystanie z opinii biegłego w zakresie badania wiarygodności zeznań. Powstaje ten obowiązek w razie obiektywnych możliwości skorzystania z opinii biegłego.

Zespół
e-prawnik.pl