Osoba, która naruszyła cudze dobra osobiste – czyjąś cześć, dobre imię – nie może się bronić, że działała jako przedstawiciel instytucji czy przełożony
Potwierdził to Sąd Najwyższy w wyroku z 12 października 2007 r. kończącym sprawę o ochronę dóbr osobistych, wniesioną przez Helenę T. W. przeciwko Janowi W.
(...)SN nie przyjął argumentacji rektora, że działania wobec dyrektor studium podyktowane były jego obowiązkami rektora – nadzoru nad jednostkami organizacyjnymi uczelni i reprezentowania instytucji, z którymi AE współpracuje.
Rzeczpospolita 17.10.2007 r.