Uprawnienia i obowiązki Krajowej Rady Sądownictwa

W atmosferze nieufności środowiska sędziowskiego do ministerialnych poczynań to rząd - o paradoksie - a nie Krajowa Rada Sądownictwa, wydaje się dbać o właściwą reprezentatywność rady - uważa sędzia Sądu Rejonowego w Olsztynie. Trwa dyskusja nad rządową propozycją zakazu łączenia funkcji prezesa sądu z członkostwem w KRS. Kolejny raz ujawnia ona jałowość publicznego dialogu, w którym każdy chce mówić, nikt nikogo nie słucha, bo po co, skoro już przed debatą jest jasne, że każdy pozostanie przy swoim. W tej atmosferze poszukiwanie merytorycznych argumentów za lub przeciw zgłoszonym propozycjom mija się z celem. W efekcie każda ze stron mnoży coraz to "poważniejsze", niestety bardziej emocjonalne niż merytoryczne, argumenty na uzasadnienie swego stanowiska. Przykładem tego jest stwierdzenie rady o niekonstytucyjności proponowanych zmian. Nie dostrzegając potrzeby uczestniczenia w tej skarłowaciałej postaci dialogu publicznego, zamiast odwoływać się do racji merytorycznych za oddzieleniem funkcji prezesa sądu od członka KRS, proponuję na problem spojrzeć oczami wyobraźni, dopuszczając dogłosu zdrowy rozsądek.

Zespół
e-prawnik.pl