Zadaniowy czas pracy w opinii Sądu Najwyższego
Kodeks pracy dopuszcza uregulowanie wymiaru czasu pracy zakresem zadań powierzonych pracownikom. Zgodnie z art. 129 [8] § 1 wymiar zadaniowy dopuszczalny jest w przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy lub jej organizacją albo miejscem wykonywania pracy. Zadaniowy wymiar czasu pracy powinien być wprowadzony albo w układzie zbiorowym pracy, albo w regulaminie pracy albo w umowie o pracę. Pracodawcy muszą jednak pamiętać, że zadania pracowników, których obowiązuje zadaniowy wymiar czasu pracy, powinny być ustalone w taki sposób, aby pracownicy mogli je wykonać w ramach norm czasu pracy określonych w art. 129, czyli w ciągu 8 godzin dziennie i 40 godzin tygodniowo, w przyjętym okresie rozliczeniowym.
Sąd Najwyższy niejednokrotnie wypowiadał się o skutkach przekroczenia norm czasu pracy okreslonych w art. 129 kodeksu pracy przez pracowników objętych zadaniowym wymiarem czasu pracy. Miedzy innymi, w orzeczeniu z dnia 4 sierpnia 1999r. SN uznał, że:
Nazwanie czasu pracy zadaniowym nie wyłącza stosowania przepisów o wynagrodzeniu za pracę w godzinach nadliczbowych.

Oznacza to, że pracownicy objęci zadaniowym wymiarem czasu pracy nie są pozbawieni prawa do wynagrodzenia nadgodzinowego, jeżeli pracują poza normami czasu pracy wyznaczonymi przez art. 129 kodeksu pracy.
uchwała SN z dnia 4 sierpnia 1999r., I PKN 181/99, Monitor Prawniczy 2000/12 str. 790.
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?