Zasadą powszechnie znaną jest fakt, iż osoby wstępujące w związek małżeński powinny przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego stawić się osobiście. Na zasadzie wyjątku kodeks rodzinny i opiekuńczy przewiduje możliwość zawarcia związku małżeńskiego przez pełnomocnika. Muszą to jednak uzasadniać - zgodnie z brzmieniem przepisu - "ważne powody", a zezwolenie na zawarcie związku małżeńskiego przez pełnomocnika musi wyrazić sąd. Katalog "ważnych powodów" uzasadniających zawarcie związku małżeńskiego przez pełnomocnika nie jest zamknięty i nie jest ściśle określony. Ważne powody należy rozpatrywać w każdym przypadku z osobna. Spostrzeżenie to potwierdza Uchwała Składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego Izby Cywilnej z dnia 8 czerwca 1970 r., w której SN zauważył, że:
Za ważne powody w rozumieniu art. 6 § 1 kro należy uznać tylko takie okoliczności, które w świetle zasad współżycia społecznego usprawiedliwiają odstąpienie od obowiązku jednoczesnego stawienia się przyszłych małżonków przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego dla złożenia oświadczenia, że wstępują ze sobą w związek małżeński. Żadna zatem z góry określona sytuacja osoby ubiegającej się o zezwolenie jej na złożenie przez pełnomocnika oświadczenia o wstąpieniu w związek małżeński, w szczególności także fakt jej zamieszkiwania za granicą oraz związane z tym trudności przyjazdu do Polski, nie mogą być same przez się uznane za ważne powody w rozumieniu powołanego wyżej przepisu.
Uchwała SN z dnia 8 czerwca 1970r., sygn. III CZP 27/70, opubl. OSNCP 1971/1 poz. 2