Czy można zaliczyć w koszty uzyskania przychodu diety zagraniczne związane z prowadzeniem działalności (...)

U Z A S A D N I E N I E

1.Stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę: Podatnik prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej , której przedmiotem jest 'wynajęcie się do pracy jako kierowca'. Zgodnie z zawartą umową ze Sp. z o.o. Podatnik świadczy usługi kierowania pojazdami ciężarowymi, będącymi własnością Spółki, w transporcie krajowym i międzynarodowym, co związane jest z ciągłym przebywaniem w trasie na terenie kraju i po zagranicami w różnych państwach i ponoszeniem kosztów.

2. Przedmiot interpretacji: Podatnik w związku z wykonywaniem usług kierowcy zapytuje, czy może zaliczyć w koszty uzyskania przychodu diety zagraniczne związane z prowadzeniem działalności gospodarczej w wysokości diet dla pracowników?

3. Stanowisko Wnioskodawcy: Zdaniem Podatnika diety powinny stanowić koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ mają ścisły związek z uzyskaniem przychodu.

4. Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy: W odpowiedzi na powyższe pytanie należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) do kosztów uzyskania przychodów zalicza się wszelkie wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodu, z wyjątkiem tych, które wymienione zostały w art. 23 tejże ustawy. W myśl art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra. Kwestie te regulują przepisy: 1. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990), 2. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991).

Warunkiem kwalifikowania do kosztów uzyskania powyższych wydatków jest ustalenie zakresu pojęcia podróży służbowej, które nie jest definiowane na gruncie przepisów podatkowych.

Definicję podróży służbowej zawiera art. 77 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r., Nr 21, poz. 94 ze zm.), zgodnie z którym - podróżą służbową jest wykonywanie na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy pracownika. W związku z powyższym ważne jest dokładne określenie miejsca wykonywania pracy dla stwierdzenia faktu nabycia przez pracownika uprawnień do świadczeń przysługujących z tytułu podróży służbowych.

W przypadku osób prowadzących działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług jako kierowca do prowadzenia pojazdu samochodowego brak jest uzasadnienia dla przyjęcia, że wykonywanie przez te osoby zadań poza miejscowością podaną w zgłoszeniu o dokonanie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, wiąże się z odbyciem podróży służbowej. Należy bowiem przyjąć, że świadczenie tych usług w ramach wykonywanej przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej stanowi istotę tej działalności.Na podstawie przedstawionych w piśmie faktów stwierdzić należy, że świadczenie usług kierowcy na terenie kraju lub za granicą w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, tj. w celach zarobkowych i na własny rachunek nie może być traktowane jako podróż służbowa, bowiem czynności związane z realizacją tychże usług i wiążące się z nimi podróże krajowe i zagraniczne należą do istoty prowadzonej działalności, a zatem nie mogą być utożsamiane z podróżą służbową. Z istoty tej działalności wynika, że jest ona prowadzona w kraju i za granicą, a tym samym miejsce wykonywania pracy jest zależne od zlecenia, kraj lub zagranica. Zgodnie z powyższym diety z tytułu podróży służbowej nie stanowią kosztów podróży służbowej. Stanowisko Pana w zakresie zaliczenia diet do kosztów uzyskania przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej uznać należy za nieprawidłowe.

Biorąc pod uwagę powyższe postanowiono, jak w sentencji. Niniejszej interpretacji udzielono bez rozpatrywania załączonych do wniosku załączników.

Interpretacja niniejsza dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia tego zdarzenia. Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Płocku w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).