Płatnik prosi o wydanie postanowienia w sprawie organizacji wyjazdu turystycznego pracowników. Wyjazd (...)
Płatnik prosi o wydanie postanowienia w sprawie organizacji wyjazdu turystycznego pracowników. Wyjazd nie jest organizowany przez biuro turystyczne. Całkowity koszt wyjazdu czyli wynajem autokaru, noclegi, wyżywienie oraz opłata przewodnika będzie pokryty ze środków funduszu socjalnego. Zgodnie z regulaminem obowiązującym w zakładzie koszt takiego wyjazdu pokrywany jest w 100% z funduszu socjalnego, bez odpłatności pracownika. Czy przychód z tego tytułu podlega opodatkowaniu zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy korzysta ze zwolnienia na mocy art. 21 ust. 1 pkt 67 wymienionej ustawy. Zdaniem płatnika przychód z tego tytułu podlega zwolnieniu jako wartość świadczeń rzeczowych do wysokości 380,00 zł. w roku.
Dnia 24.10.2006 r. Płatnik złożył wniosek do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łęcznej o interpretację przepisów podatkowych. Pismem z dnia 20.11.2006 r. wniosek został uzupełniony poprzez dodatkowe wyjaśnienia oraz kserokopie dokumentów. Zgodnie z art. 14 a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14 a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1 następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Z przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że Płatnik organizuje swoim pracownikom wyjazd turystyczny, który zgodnie z regulaminem świadczeń socjalnych jest w całości finansowany ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. W wyjeździe uczestniczą pracownicy. Całość kosztów związanych z ich wyjazdem jest pokrywana w 100 % ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przychód z tego tytułu podlega zwolnieniu jako wartość świadczeń rzeczowych do wysokości 380 zł w roku. W myśl art.11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm ) przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. W art. 12 ust. 1 w/w ustawy ustawodawca zawarł zapis, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Z kolei zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 wspomnianej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość rzeczowych świadczeń otrzymanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi. W oparciu o w/w przepis ustawodawca zwolnił od podatku wartość rzeczowych świadczeń otrzymanych przez pracownika, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące warunki:świadczenie ma charakter rzeczowego, źródłem finansowania są w całości środki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub związków zawodowych, wartość świadczeń rzeczowych nie przekracza 380 zł.
Powyższy przepis wskazuje na zastosowanie zwolnienia w przypadku otrzymywania świadczeń rzeczowych. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia rzeczy, ani też świadczenia rzeczowego, dlatego też należy posłużyć się definicją zawartą w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny. Zgodnie z art. 45 Kodeksu cywilnego rzeczami są tylko przedmioty materialne. Materialny charakter, dający podstawę do zakwalifikowania jako świadczenie rzeczowe mają np: paczki świąteczne, wartość biletów do kina czy teatru itp. Nie można uznać, że koszty przewozu autokarem, koszty wyżywienia i noclegu, koszty ubezpieczenia, usługi przewodnika, sfinansowane w całości ze środków ZFŚS są świadczeniem rzeczowym, ponieważ uczestnicy nie otrzymują świadczenia o charakterze materialnym (rzeczowym). Zatem można mówić o wystąpieniu przychodu ze stosunku pracy. W związku z powyższym wyjazd turystyczny pracowników sfinansowany w całości z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych jest świadczeniem w naturze, a sposób ustalenia jej wartości pieniężnej dla celów podatkowych określa art. 11 ust. 2-2a w/w ustawy, a więc przychodu dla celów podatkowych. W przedstawionym stanie faktycznym możliwe jest określenie wartości świadczenia przypadającego poszczególnym uczestnikom wycieczki. Znana jest dokładna liczba uczestników. Przychód ten podlega opodatkowaniu w przypadku pracowników na zasadach ogólnych, dolicza się go więc do innych wypłat pracownika, od których płatnik ma obowiązek obliczyć, pobrać zaliczkę na podatek dochodowy ( art. 31 i 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ). Na tej podstawie orzeczono jak w sentencji. Powyższa interpretacja co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego została wydana w oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę oraz przepisy prawa obowiązujące na dzień zaistnienia zdarzenia opisanego we wniosku.