Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wymienionych we wniosku wydatków ponoszonych (...)
Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wymienionych we wniosku wydatków ponoszonych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą polegającą na świadczeniu usług medycznych.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2009 r. (data wpływu do tut. Biura ? 15 maja 2009 r.) uzupełnionym w dniu 13 lipca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wymienionych we wniosku wydatków, ponoszonych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, polegającą na świadczeniu usług medycznych - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 15 maja 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wymienionych we wniosku wydatków, ponoszonych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, polegającą na świadczeniu usług medycznych.
Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 6 lipca 2009 r. wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 13 lipca 2009 r.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawczyni od dnia 1 stycznia 2009 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług medycznych w ramach indywidualnej praktyki lekarskiej (anestezjologia) oraz ratownictwo medyczne. Działalność prowadzona jest na podstawie kontraktów z zakładami opieki zdrowotnej poza siedzibą firmy (miejsce zamieszkania), natomiast w siedzibie archiwizowana jest i przechowywana literatura fachowa, dokumentacja firmowa, urządzenia do komunikacji z placówkami medycznymi.
W ramach świadczeń zdrowotnych, będących przedmiotem działalności Wnioskodawczyni wykonuje następujące czynności:
- podstawowa opieka anestezjologiczna w placówce medycznej,
- pełnienie dyżurów w placówce medycznej,
- pełnienie dyżurów pod telefonem,
- pełnienie dyżurów świątecznych,
- pełnienie dyżurów w pogotowiu ratunkowych.
Działalność opodatkowana jest według zasad ogólnych podatkiem liniowym 19%.
Dla potrzeb rozliczeń podatkowych prowadzona jest księga przychodów i rozchodów.
Dla potrzeb działalności Wnioskodawczyni wykorzystuje samochód osobowy niezbędny dla pełnienia m.in. dyżurów pod telefonem, dojazdu w nagłych wypadkach.
W związku z działalnością Wnioskodawczyni ponosi m.in. następujące koszty:
- zakup zużywających się fartuchów, obuwia ochronnego, środków czystości, środków piorących i higieny osobistej, t.j. mydło, ręczniki papierowe jednorazowe,
- opłaty leasingowe,
- koszty eksploatacji samochodu: paliwo, części zamienne, ubezpieczenia, przeglądy,
- usługi telekomunikacyjne (telefonia komórkowa i stacjonarna),
- koszty organizacji i utrzymania siedziby.
W uzupełnieniu wniosku z dnia 13 lipca 2009r. Wnioskodawczyni wyjaśniła, że:
- zawarta umowa leasingu spełnia warunki, o których mowa w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
- ponoszone koszty eksploatacji samochodu dotyczą samochodu używanego na podstawie umowy leasingu,
- koszty higieny osobistej to wydatki ponoszone na zakup: mydła, ręczników papierowych, chusteczek jednorazowych, płynów do dezynfekcji rąk,
- siedziba mieści się w budynku mieszkalnym podatnika nie będącym środkiem trwałym wprowadzonym do ewidencji środków trwałych,
- koszty organizacji i utrzymania siedziby to koszty energii elektrycznej, ogrzewania, środków czystości, drobnych napraw rozliczane są proporcjonalnie do udziału powierzchni zajmowanej dla potrzeb działalności w całej powierzchni budynku mieszkalnego (udział wynosi 10%).
W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:
Czy w myśl art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatki w szczególności na: zakup fartuchów, obuwia ochronnego, środków czystości, środków piorących i higieny osobistej stanowią koszty uzyskania przychodów...
Zdaniem Wnioskodawczyni wszystkie wymienione koszty stanowią koszty uzyskania przychodów. Dla wykonywania opisanej działalności środki ochrony indywidualnej takie jak: fartuchy, obuwie jak i środki czystości i higieny osobistej są rzeczą podstawową.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:
- musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu;
- nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów;
- musi być należycie udokumentowany.
Aby podatnik mógł określony wydatek zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać związek tego wydatku nie tylko z prowadzoną działalnością, ale przede wszystkim, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego w roku podatkowym przychodu, bądź zachowania źródła przychodów. Oznacza to, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wymienionych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, jeżeli pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Są to więc koszty bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwanym przychodem oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, czyli związane z funkcjonowaniem firmy. Istotne jest, aby dany wydatek poniesiony został w związku z prowadzoną działalnością oraz był należycie udokumentowany.
Należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, iż ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wysokość osiągniętych przychodów lub zachowanie źródła przychodów.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawczyni w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą polegającą na świadczeniu usług medycznych ponosi m.in. następujące wydatki:
- zakup zużywających się fartuchów, obuwia ochronnego, środków czystości, środków piorących i higieny osobistej, t.j. mydło, ręczniki papierowe jednorazowe,
- usługi telekomunikacyjne (telefonia komórkowa i stacjonarna),
- koszty organizacji i utrzymania siedziby.
Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż ww. wydatki mogą w wysokości faktycznie poniesionej stanowić koszt uzyskania przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej.
W złożonym wniosku wnioskodawczyni wykazała bowiem związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy ww. wydatkami a uzyskiwaniem przychodów z prowadzonej przez nią pozarolniczej działalności gospodarczej. Co niemniej istotne, wydatki powyższe jako niewskazane w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zostały przez ustawodawcę wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.
Zaznaczyć jednakże należy, iż ww. wydatki mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej jedynie w takim zakresie w jakim racjonalnie jest to uzasadnione rozmiarem tej działalności (ilością, czy też częstotliwością świadczonych usług medycznych) i wyłącznie pod warunkiem ich należytego udokumentowania. Przy czym, posiadane dowody nie mogą się ograniczać do faktur (rachunków) stwierdzających wysokość poniesionych wydatków, lecz winny także wskazywać na związek poniesienia tych wydatków z uzyskiwaniem przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz potwierdzać racjonalność poniesionych wydatków.
Jeżeli więc poniesione wydatki spełniają wymienione powyżej warunki, to mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez wnioskodawczynię działalności gospodarczej.
W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenie w przedstawionym stanie faktycznym.
Nadmienia się, iż ocena stanowiska w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów rat leasingowych oraz kosztów eksploatacji samochodu osobowego używanego na podstawie umowy leasingu operacyjnego została ujęta w odrębnej interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.