Sprzedaż działek budowlanych przez podmiot działający w charakterze podatnika prowadzącego działalność (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2009r. (data wpływu 5 października 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 grudnia 2009r. (data wpływu 28 grudnia 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży działek ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 grudnia 2009r. (data wpływu 28 grudnia 2009r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 10 grudnia 2009r. nr IBPP1/443-1013/09/AW.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość składającą się z kilku działek, na której wzniesiony jest budynek gospodarczy drewniany nadający się do rozbiórki. Nieruchomość, składająca się z jednej działki, została nabyta w podstawowej części na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego z dnia 5 lipca 1985r. Dwie działki, stanowiące około 5% powierzchni całej przedmiotowej nieruchomości, zostały nabyte na podstawie umowy darowizny z dnia 11 stycznia 2007r. Teren, w którym położona jest cała nieruchomość nie ma uchwalonego i obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. Wszystkie opisane wyżej rzeczy stanowią majątek osobisty Wnioskodawcy.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest podatnikiem podatku VAT. Przedmiot wykonywanej działalności nie ma związku z posiadaniem opisanych wyżej nieruchomości. Nieruchomość w żadnej części nie była nigdy przedmiotem umów dzierżawy czy najmu.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że:

1. Przedmiotem wniosku jest jedna działka oznaczona nr. 287/21 o powierzchni 0,8319 ha nabyta na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego oraz dwie działki oznaczone nr. 299/6 o powierzchni 0,0823 ha i 299/11 o powierzchni 0,0125 ha nabyte na podstawie umowy darowizny.
2. Działka nr 287/21, wchodząca w skład gospodarstwa rolnego, została przekazana Wnioskodawcy przez rodziców za rentę.
3. Darczyńcą kolejnych dwóch działek była matka Wnioskodawcy, która po odwłaszczeniu uprzednio wywłaszczonej części nieruchomości, podarowała je jako uzupełnienie umowy przekazania gospodarstwa rolnego z roku 1985.
4. Teren, na którym zlokalizowane są wszystkie działki, nie posiada planu zagospodarowania przestrzennego, jednak na wniosek Zainteresowanego, została wydana indywidualna decyzja ustalająca warunki zabudowy dla wzniesienia budynków wielorodzinnych wraz z towarzyszącą infrastrukturą.

5. Pierwszą działalność gospodarczą w zakresie świadczenia drobnych usług stolarskich, Wnioskodawca prowadził w okresie od listopada 1990r. do marca 2001r. Od miesiąca kwietnia 2009r. Wnioskodawca prowadzi na nowo działalność gospodarczą w zbliżonym zakresie.
6. Prowadząc pierwszą działalność Wnioskodawca był podatnikiem podatku VAT od chwili wejścia w życie przepisów do marca 2001r. Obecnie Wnioskodawca jest także podatnikiem podatku VAT.
7. Wszystkie nieruchomości zostały nabyte od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.
8. Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym.
9. Nabycie gospodarstwa rolnego w roku 1985 zwalniało między innymi Wnioskodawcę od obowiązku odbycia zasadniczej służby wojskowej.
10. Wnioskodawca prowadził do roku 1990 gospodarstwo rolne na przedmiotowych działkach ? miedzy innymi hodował i kontraktował owce oraz uprawiał grykę.
11. Tak jak zostało zadeklarowane wyżej, od roku 1990 Wnioskodawca zaprzestał prowadzić interesy rolne, gdyż podjął działalność gospodarczą.
12. Wnioskodawca nie powiększał gospodarstwa rolnego przez zakup gruntów.
13. Wnioskodawca nie uzyskał dopłat unijnych do przedmiotowych gruntów.
14. Uzyskane środki Wnioskodawca ma zamiar przeznaczyć na sfinansowanie potrzeb własnych i rodziny.
15. Wnioskodawca posiada jeszcze inne nieruchomości gruntowe, ale nie zamierza ich w najbliższym czasie spieniężać.
16. Wnioskodawca dokonał sprzedaży podobnych gruntów stanowiących jego majątek osobisty i nabytych w podobny sposób w roku 2008. Sprzedaż ta, zgodnie z postanowieniem Naczelnika właściwego Urzędu Skarbowego, nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.
17. Budynek gospodarczy, rok budowy 1938 pełniący funkcję stodoły, posadowiony jest na działce nr 287/21. Dwie dalsze działki wolne są od zabudowy.
18. Budynek ten ma charakter niemieszkalny ? nigdy nie był zasiedlony przez ludzi.
19. Budynek ten nigdy nie był wpisany do ewidencji środków trwałych. W trakcie prowadzonej pierwszej działalności gospodarczej pełnił okazjonalnie funkcję magazynu.
20. Budynek nigdy nie był przedmiotem umowy najmu, dzierżawy czy innej umowy o podobnym charakterze.
21. Wnioskodawca nigdy nie ponosił na ten budynek żadnych wydatków uprawniających do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
22. Do roku 1990 budynek stanowił zaplecze gospodarstwa rolnego (stodoła, pomieszczenie dla zwierząt). Po tym czasie czasami był wykorzystywany jako podręczny magazyn.
23. Na przedmiotowe działki Wnioskodawca nie dokonywał żadnych nakładów podnoszących ich wartość, także takich, które dotyczyłyby infrastruktury.
    
    

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż tak opisanej nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż takiej nieruchomości, stanowiącej majątek osobisty Wnioskodawcy, która nadto nie pozostaje w żadnym związku z wykonywaną przez niego działalność gospodarczą ? nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 5 ust. 2 ustawy o VAT, czynności określone w ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Ustawodawca w ww. przepisach ? poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej ? wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów. Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług. Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania. Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

• podwójnego opodatkowania,
• braku opodatkowania,

• zakłócenia konkurencji.
  
  

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

• powszechność opodatkowania,
• faktyczne opodatkowanie konsumpcji,
• stosowanie podatku od wartości dodanej na wszystkich etapach obrotu towarami i usługami.
  
  

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ustawy o VAT, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust.

1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy). Oznacza to, że dostawa towarów, w tym także gruntów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy dokonana będzie przez podmiot mający status podatnika tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży. Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności przygotowawcze, takie jak złożenie wniosków o podział gruntów, wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla wydzielonych działek, stanowią część tych transakcji i powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem ?podatnik? tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia ?częstotliwości?, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje transakcji, za które jest przewidziana ściśle regularna zapłata.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest wielokrotnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania), transakcja taka jest uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej lub gospodarczej w ogóle.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać jedną działkę nabytą od rodziców w drodze umowy o przekazanie gospodarstwa rolnego oraz dwie działki nabyte od matki w drodze umowy darowizny. Wnioskodawca podjął działania skutkujące wydaniem na jego wniosek indywidualnej decyzji ustalającej dla sprzedawanego terenu warunki zabudowy dla wzniesienia budynków wielorodzinnych wraz z towarzyszącą infrastrukturą. Ponadto Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest już podatnikiem podatku od towarów i usług. Także na nabytym, a przeznaczonym obecnie do sprzedaży gospodarstwie rolnym, w okresie od 1985r. do 1990r. prowadził działalność w zakresie hodowli i kontraktacji owiec. Jak podano we wniosku, Zainteresowany posiada ponadto jeszcze inne nieruchomości gruntowe, których nie zamierza w najbliższym czasie spieniężać, ale uprzednio dokonał sprzedaży podobnych gruntów nabytych w podobny sposób w roku 2008. Nadto, posadowiony na jednej z przeznaczonych do sprzedaży działek budynek, służył prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej pełniąc okazjonalnie funkcję magazynu.

W świetle powyższej opisanego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że posiadany grunt nie został nabyty w celach osobistych Wnioskodawcy np. zabezpieczenia potrzeb mieszkaniowych swoich lub ewentualnie rodziny, lecz w celu prowadzenia działalności gospodarczej. W ramach prowadzonego do 1990r. gospodarstwa rolnego na przedmiotowych działkach, Wnioskodawca m.in. hodował i kontraktował owce oraz uprawiał grykę. Natomiast znajdujący się na jednej z działek budynek gospodarczy do 1990r. Wnioskodawca wykorzystywał jako zaplecze gospodarstwa rolnego natomiast po tym czasie był wykorzystywany jako podręczny magazyn. Nabyty grunt Wnioskodawca zamierza zbyć, a środki uzyskane z jego sprzedaży przeznaczyć na bliżej niesprecyzowane potrzeby własne i rodziny.

Wszystkie te działania Wnioskodawcy wskazują zatem na zorganizowany i zarobkowy charakter podejmowanych czynności spełniający definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. W efekcie planowaną sprzedaż uprzednio nabytych trzech działek, dla których Wnioskodawca uzyskał decyzję ustalającą warunki zabudowy dla wzniesienia budynków wielorodzinnych wraz z towarzyszącą infrastrukturą, należy traktować jako dostawę towarów, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów o usług.

W świetle powyższego należy uznać, iż Wnioskodawca w przedmiotowej sprawie działa w charakterze podatnika z zamiarem częstotliwego wykonywania czynności dla celów zarobkowych, tym samym spełniając przesłanki, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT kwalifikujące go dla uznania za podatnika podatku VAT prowadzącego działalność gospodarczą.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zauważyć trzeba, że dokonując sprzedaży przedmiotowych działek należy zastosować właściwą stawkę podatku VAT lub ewentualne zwolnienie z opodatkowania tej dostawy. Kwestia ta nie była przedmiotem niniejszej interpretacji gdyż nie sformułowano pytania w tym zakresie i nie przedstawiono własnego stanowiska.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.