Okazyjna sprzedaż działki budowlanej z majątku własnego nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT

UZASADNIENIE

W dniu 5 lutego 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 marca 2010r. (data wpływu 29 marca 2010r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 22 marca 2010r. znak IBPP1/443-110/10/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W roku 1983 Wnioskodawca nabył od swojej matki w drodze darowizny nieruchomość rolną. Ww. grunt byt własnością matki od roku 1959. Zgodnie z aktualnym planem zagospodarowania przestrzennego Miasta i Gminy, zatwierdzonym przez Radę Miejską w roku 2005, nieruchomość, której Wnioskodawca jest właścicielem, położona jest na terenie oznaczonym symbolem MN i przeznaczonym pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Nieruchomość ta była przeznaczona pod budownictwo mieszkaniowe już przed rokiem 1999, co Burmistrz Miasta i Gminy potwierdził w stosownym zaświadczeniu.

Wnioskodawca oświadczył, iż nigdy nie występował do Rady Miejskiej z indywidualnym wnioskiem o zmianę przeznaczenia terenu. Z uwagi na to, że Wnioskodawca nie jest zainteresowany działalnością rolniczą, grunty te od ponad 20 lat są nieużytkami. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, w tym rolniczej lub handlowej. Nie jest właścicielem ani dzierżawcą żadnych zabudowań gospodarczych czy środków pracy służących działalności rolniczej.

W roku 2008 Wnioskodawca dokonał podziału gruntu na 9 działek, z których jedna jest przeznaczona na drogę dojazdową do tych działek, które nie mają dostępu do drogi publicznej. Łączna powierzchnia działek wynosi 1,0148 ha. Działki są puste i nieuzbrojone.

W roku 2010 Wnioskodawca ma zamiar przekazać w formie darowizny córce oraz synowi 2 lub 4 działki oraz dokonać sprzedaży 2 działek. W chwili obecnej Wnioskodawca nie potrafi jeszcze sprecyzować zamiaru co do sposobu zadysponowania pozostałymi działkami. Przychód ze sprzedaży działek Wnioskodawca przeznaczy na cele osobiste.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że:

1. W momencie sprzedaży działki będą w całości niezabudowane. Nigdy nie znajdowała się na nich jakakolwiek zabudowa.
2. Działki Wnioskodawca nabył w drodze darowizny w roku 1983. Do roku 1985, na prośbę matki, próbował uprawiać grunt na potrzeby własne. Na gruncie było siane pszenżyto oraz sadzone ziemniaki. Produkty te były przeznaczane na paszę dla zwierząt hodowlanych oraz na potrzeby własne. W tym okresie Wnioskodawca hodował 2 świnie, jedną owcę oraz 20-25 kur. Zwierzęta były przeznaczane na konsumpcję własną. Od roku 1985 Wnioskodawca zaprzestał uprawy gruntu oraz hodowli zwierząt.
3. Grunt Wnioskodawca nabył w drodze darowizny od matki, która nie była już w stanie go uprawiać. Wnioskodawca nie zamierzał kontynuować działalności rolniczej. Zamiarem tak darczyńcy (matki) jak i Wnioskodawcy było, aby grunt pozostał w rodzinie. Kupno gruntu przez matkę w roku 1959 odbyło się bowiem kosztem bardzo wielu wyrzeczeń.
4. Grunt nie został nabyty w celu powiększenia gospodarstwa rolnego. Przed otrzymaniem darowizny Wnioskodawca nigdy nie prowadził gospodarstwa rolnego. Mieszkał razem z matką.
5. Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej. Pszenżyto oraz ziemniaki były wykorzystywane na potrzeby własne. Nie sprzedawał również zwierząt hodowlanych ? także były wykorzystane na potrzeby własne.
6. Wnioskodawca nie uzyskiwał dopłat unijnych dotyczących ww. gruntów.
7. Przyczyną sprzedaży jest uzyskanie środków finansowych na potrzeby własne, w tym między innymi na spłatę pożyczki zaciągniętej na remont domu, w którym Wnioskodawca mieszka, na jego dalszy remont, na kupno samochodu oraz na leczenie.
8. Działki, o których mowa we wniosku nie były i nie są obecnie przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze.
9. Oprócz działek wskazanych we wniosku Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym działki, na której znajduje się dom, w którym mieszka. Działka nie jest przeznaczona do sprzedaży.
10. Wnioskodawca nigdy nie dokonywał sprzedaży gruntów.
    
    

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż działek nabytych przed 27 laty w drodze darowizny, wchodzących w skład majątku osobistego, niewykorzystywanych w celach zarobkowych, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT)...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działek, o których mowa we wniosku nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, w tym rolniczej lub handlowej. Nabycie działek nastąpiło w drodze darowizny, a nie w drodze zakupu dokonanym w celu dalszej odsprzedaży. Nieruchomość wchodzi w skład majątku osobistego i nie jest wykorzystywana w celach zarobkowych.

Dokonanie podziału gruntu na mniejsze działki ma na celu swobodne i racjonalne dysponowanie majątkiem osobistym.

Wnioskodawca przedstawił też kilka orzeczeń, które rozstrzygają iż sprzedaż nieruchomości nabytych w drodze darowizny lub zakupionych do majątku osobistego nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (również w przypadku, gdy nieruchomość została podzielona na części):

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 kwietnia 2007r. (I FPS 3/07).

Decyzja ws. interpretacji prawa podatkowego Dyrektora Izby Skarbowej w Kielcach z dnia 11 grudnia 2007r. (PP1/443-148/07).

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 25 lutego 2009r. (I SA/Sz 630/08).

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 26 marca 2009r. (ILPP2/443/W-25/09-2/SJ).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym także gruntów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana będzie przez podmiot mający status podatnika tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem ?podatnik? tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia ?częstotliwości?, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowych, nie wskazują, iż miałyby być one czynione w ramach działalności gospodarczej.

Jak wynika z treści wniosku, w roku 1983 Wnioskodawca nabył od swojej matki w drodze darowizny nieruchomość rolną. Ww. grunt byt własnością matki od roku 1959. Zgodnie z aktualnym planem zagospodarowania przestrzennego Miasta i Gminy, zatwierdzonym przez Radę Miejską w roku 2005, nieruchomość, której Wnioskodawca jest właścicielem, położona jest na terenie oznaczonym symbolem MN i przeznaczonym pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Nieruchomość ta była przeznaczona pod budownictwo mieszkaniowe już przed rokiem 1999, co Burmistrz Miasta i Gminy potwierdził w stosownym zaświadczeniu.

Wnioskodawca oświadczył, iż nigdy nie występował do Rady Miejskiej z indywidualnym wnioskiem o zmianę przeznaczenia terenu. Z uwagi na to, że Wnioskodawca nie jest zainteresowany działalnością rolniczą, grunty te od ponad 20 lat są nieużytkami. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, w tym rolniczej lub handlowej. Nie jest właścicielem ani dzierżawcą żadnych zabudowań gospodarczych czy środków pracy służących działalności rolniczej.

W roku 2008 Wnioskodawca dokonał podziału gruntu na 9 działek, z których jedna jest przeznaczona na drogę dojazdową do tych działek, które nie mają dostępu do drogi publicznej. Łączna powierzchnia działek wynosi 1,0148 ha. Działki są puste i nieuzbrojone.

W roku 2010 Wnioskodawca ma zamiar przekazać w formie darowizny córce oraz synowi 2 lub 4 działki oraz dokonać sprzedaży 2 działek. W chwili obecnej Wnioskodawca nie potrafi jeszcze sprecyzować zamiaru co do sposobu zadysponowania pozostałymi działkami. Przychód ze sprzedaży działek Wnioskodawca przeznaczy na cele osobiste.

Ponadto podano, że:

1. W momencie sprzedaży działki będą w całości niezabudowane. Nigdy nie znajdowała się na nich jakakolwiek zabudowa.
2. Działki Wnioskodawca nabył w drodze darowizny w roku 1983. Do roku 1985, na prośbę matki, próbował uprawiać grunt na potrzeby własne. Na gruncie było siane pszenżyto oraz sadzone ziemniaki. Produkty te były przeznaczane na paszę dla zwierząt hodowlanych oraz na potrzeby własne. W tym okresie Wnioskodawca hodował 2 świnie, jedną owcę oraz 20-25 kur. Zwierzęta były przeznaczane na konsumpcję własną. Od roku 1985 Wnioskodawca zaprzestał uprawy gruntu oraz hodowli zwierząt.
3. Grunt Wnioskodawca nabył w drodze darowizny od matki, która nie była już w stanie go uprawiać. Wnioskodawca nie zamierzał kontynuować działalności rolniczej. Zamiarem tak darczyńcy (matki) jak i Wnioskodawcy było, aby grunt pozostał w rodzinie. Kupno gruntu przez matkę w roku 1959 odbyło się bowiem kosztem bardzo wielu wyrzeczeń.
4. Grunt nie został nabyty w celu powiększenia gospodarstwa rolnego. Przed otrzymaniem darowizny Wnioskodawca nigdy nie prowadził gospodarstwa rolnego. Mieszkał razem z matką.
5. Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej. Pszenżyto oraz ziemniaki były wykorzystywane na potrzeby własne. Nie sprzedawał również zwierząt hodowlanych ? także były wykorzystane na potrzeby własne.
6. Wnioskodawca nie uzyskiwał dopłat unijnych dotyczących ww. gruntów.
7. Przyczyną sprzedaży jest uzyskanie środków finansowych na potrzeby własne, w tym między innymi na spłatę pożyczki zaciągniętej na remont domu, w którym Wnioskodawca mieszka, na jego dalszy remont, na kupno samochodu oraz na leczenie.
8. Działki, o których mowa we wniosku nie były i nie są obecnie przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze.
9. Oprócz działek wskazanych we wniosku Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym działki, na której znajduje się dom, w którym mieszka. Działka nie jest przeznaczona do sprzedaży.
10. Wnioskodawca nigdy nie dokonywał sprzedaży gruntów.
    
    

Mając na uwadze powyższe, sprzedaż przedmiotowych gruntów należy uznać za dokonaną z majątku osobistego, a tym samym za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawcy nie można w tym zakresie uznać za podatnika podatku VAT, a okolicznościom dokonania okazjonalnej transakcji zbycia gruntu nie można przypisać znamion działalności gospodarczej. Wnioskodawca sprzedając grunt korzysta zatem z przysługującego mu prawa do rozporządzenia własnym majątkiem.

Wnioskodawca nabył bowiem przedmiotowy grunt w 1983r. w drodze darowizny od swojej matki. Jak podał w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, w tym rolniczej lub handlowej. Nigdy wcześniej nie sprzedawał żadnych nieruchomości. Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej. Pszenżyto oraz ziemniaki były wykorzystywane na potrzeby własne. Nie sprzedawał również zwierząt hodowlanych ? także były wykorzystane na potrzeby własne. Działki, o których mowa we wniosku nie były i nie są obecnie przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze. Środki finansowe uzyskane ze sprzedaży działek przeznaczone zostaną na spłatę pożyczki zaciągniętej na remont domu, w którym Wnioskodawca mieszka, na jego dalszy remont, na kupno samochodu oraz na leczenie.

Zatem w ocenie tut. organu nie można uznać planowanej w 2010r. sprzedaży działek dokonanej z majątku osobistego za częstotliwą dostawę gruntów, a więc czynność ta w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie mieści się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, a co za tym idzie sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Referencje

I FPS 3/07, wyrok składu 7 sędziów NSA

ILPP2/443/W-25/09-2/SJ, interpretacja indywidualna