Opodatkowanie sprzedaży gruntów. sygn: IBPP1/443-312/07/AZ

UZASADNIENIE

W dniu 9 października 2007r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania sprzedaży działki. W odpowiedzi na wezwanie nr IBPP1/443-312/07/AZ z dnia 28 grudnia 2007r. wniosek został uzupełniony w dniu 9 stycznia 2008r. pismem z dnia 8 stycznia 2008r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Na podstawie umowy darowizny w 2000r. oraz umowy o podział majątku dorobkowego w 2001r. Wnioskodawca nabył parcelę gruntową. Powstałe w wyniku podziału dwie działki budowlane zostały sprzedane w 2007r. Środki uzyskane ze sprzedaży działek Wnioskodawca przeznaczył na remont domu, bieżące utrzymanie oraz leczenie. Działki te nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy.

Również w 2001r. Wnioskodawca zakupił na własny użytek nieruchomość gruntową przy domu w którym mieszka. Nieruchomość ta została zakupiona ponieważ 1/3 jej części stanowiła drogę dojazdową do domu, a pozostała stanowiła naturalne powiększenie działki na której stoi dom.

W 2006r. dokonano podziału tejże nieruchomości celem wyodrębnienia drogi wspólnej do sąsiednich nieruchomości oraz dojazdu do własnego budynku. W wyniku podziału wyodrębniono działkę, która stanowi dojazd (drogę wspólną) do sąsiednich nieruchomości, działkę która stanowi dojazd do własnego budynku, działkę na powiększenie sąsiedniej nieruchomości oraz działkę budowlaną, którą Wnioskodawca ma zamiar sprzedać. Nieruchomość będąca przedmiotem podziału jest niezabudowana, nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy, nie dokonywano zmiany przeznaczenia zakupionego gruntu.

Powodem sprzedaży wyodrębnionej działki budowlanej jest potrzeba uzyskania środków na leczenie i utrzymanie domu oraz dalszy jego remont. Wnioskodawca wskazuje, iż jest emerytowanym nauczycielem nie posiadającym innych źródeł utrzymania poza emeryturą.

Wnioskodawca nigdy nie prowadził działalności gospodarczej, nie jest podatnikiem podatku VAT czynnym, nie jest rolnikiem ryczałtowym i nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanych okolicznościach sprzedaż działki budowlanej powinna zostać opodatkowana podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jest to sprzedaż podzielonego na części jednego majątku osobistego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym także gruntów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana będzie przez podmiot mający status podatnika tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem ?podatnik? tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia ?częstotliwości?, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje okres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie okoliczności będące przyczyną planowanej transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowej, nie wskazują, iż miałaby być czyniona z zamiarem wykonania w sposób częstotliwy.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca otrzymał w darowiźnie nieruchomość gruntową, którą po podziale na dwie działki sprzedał. Zyski ze sprzedaży przeznaczył na bieżące utrzymanie oraz potrzeby osobiste w tym remont domu, w którym mieszka.

Obecnie Wnioskodawca ma zamiar sprzedać działkę wyodrębnioną z nieruchomości gruntowej położonej przy domu mieszkalnym, zakupionej w 2001r. na użytek własny. Działka budowlana została wyodrębniona w wyniku podziału tejże nieruchomości, przeprowadzonego celem wyodrębnienia drogi dojazdowej do nieruchomości sąsiadów oraz nieruchomości własnej.

Środki z tej sprzedaży Wnioskodawca ma zamiar przeznaczyć na potrzeby osobiste w tym utrzymanie, leczenie i dalszy remont domu.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy nie można uznać jednak za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy. Nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży działek Wnioskodawca działał w charakterze handlowca, a okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowych, nie wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób częstotliwy.

Nie można bowiem stwierdzić, że Wnioskodawca nabył grunt w celu odsprzedaży, ponieważ działki sprzedane w 2007r. otrzymane zostały w drodze darowizny. Natomiast nieruchomość gruntowa zakupiona w 2001r. nie została nabyta z zamiarem jej dalszej odsprzedaży, ale z zamiarem włączenia tego gruntu do majątku osobistego, ponieważ część jej stanowiła drogę dojazdową do domu a część naturalne powiększenie działki na której stoi dom. Również podział tej nieruchomości został dokonany celem wyodrębnienia drogi wspólnej do sąsiednich nieruchomości oraz dojazdu do własnego budynku. Wskutek tego koniecznego podziału wyodrębniono działkę, która stanowi dojazd (drogę wspólną) do sąsiednich nieruchomości, działkę która stanowi dojazd do własnego budynku, działkę na powiększenie sąsiedniej nieruchomości oraz działkę budowlaną, którą Wnioskodawca ma zamiar sprzedać. Nieruchomość ta nie była wykorzystywana ani w działalności rolniczej ani pozarolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, lecz służyła zaspokajaniu potrzeb osobistych, również zyski ze sprzedaży przeznaczone zostaną wyłącznie na potrzeby osobiste.

Podsumowując, w oparciu o przedstawione przez Stronę zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowej działki nie nosi znamion powtarzalności, tak więc warunek częstotliwości nie zostaje tu wypełniony, pomimo, że w 2007r. dokonano już sprzedaży dwóch działek, lecz również z majątku osobistego. W świetle powyższego dostawy ww. działki nie można uznać za działalność gospodarczą, bowiem czynność ta nie mieści się w definicji, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym dostawa przedmiotowej działki nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.