Zastosowanie 8% stawki podatku VAT dla usługi demontażu, remontu, legalizacji i montażu ciepłomierzy (...)

10.9.2014

Zastosowanie 8% stawki podatku VAT dla usługi demontażu, remontu, legalizacji i montażu ciepłomierzy w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 maja 2014 r. (data wpływu 29 maja 2014 r.), uzupełnionym pismem z 22 sierpnia 2014 r. (data wpływu 25 sierpnia 2014 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku VAT dla usługi demontażu, remontu, legalizacji i montażu ciepłomierzy w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku VAT dla usługi demontażu, remontu, legalizacji i montażu ciepłomierzy w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 22 sierpnia 2014 r. (data wpływu 25 sierpnia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 12 sierpnia 2014 r. znak: IBPP2/443-511/14/RSz.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Zakłady Gospodarcze M. Sp. z o.o.) otrzymał zlecenie na wykonanie następującej usługi:

demontaż ciepłomierzy
remont i legalizacja tych ciepłomierzy
montaż ciepłomierzy.

Usługa ta wykonywana będzie w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych o PKOB 1122 w zasobach spółdzielni mieszkaniowej.

Ciepłomierze zainstalowane są:

na klatkach schodowych budynków mieszkalnych,
na klatkach schodowych budynku, w którym znajdują się 47 lokale mieszkalne oraz 2 lokale użytkowe, które posiadają swoje liczniki ciepła,
w piwnicach budynku mieszkalnego wielorodzinnego w pomieszczeniu węzła cieplnego.

Liczniki ciepła są niezbędne do obliczania zużytego ciepła, są podłączone na stałe z instalacją grzewczą lokalu opomiarowanego.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarowi i usług.
Usługi demontażu, remontu, legalizacji oraz montażu ciepłomierzy są wykonywane w ramach jednej umowy cywilnej zawartej z kontrahentem.
Usługi demontażu, remontu, legalizacji oraz montażu ciepłomierzy są wykonywane w ramach remontu w budynkach wielorodzinnych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług). Czynności wykonywane w ramach powyższej usługi mają na celu przywrócenie pierwotnego stanu ciepłomierzy.
Usługi są wykonywane w budownictwie objętym społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12a w powiązaniu z art. 41 ust. 12b ustawy o VAT.
W ramach wykonywanych czynności elementem dominującym jest remont i legalizacja ciepłomierzy, natomiast czynnością pomocniczą jest demontaż i montaż urządzeń.
Wykonywane czynności w ramach zawartej umowy będą dokumentowane jedną fakturą.
W cenę świadczenia jest wkalkulowany koszt remontu i legalizacji ciepłomierza oraz koszt demontażu i montażu.
Udział zużytych materiałów przy montażu ciepłomierzy w cenie świadczenia wynosi około 0,1% (uszczelki). Wnioskodawca nie jest w stanie określić wartości zużytych materiałów podczas remontu i legalizacji urządzeń, ponieważ świadczenie to wykonuje podwykonawca, który sprzedaje usługę w cenie ryczałtowej niezależnie od ilości zużytych materiałów podczas remontu.
Wymienione we wniosku czynności nie są pracami konserwacyjnymi.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał numer konta, na który należy dokonać ewentualnego zwrotu opłat.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługę demontażu, legalizacji i montażu ciepłomierzy w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych można opodatkować stawką 8% podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, na usługę demontażu, legalizacji oraz montażu ciepłomierzy znajdujących się na klatkach schodowych budynków mieszkalnych wielorodzinnych oraz w pomieszczeniach węzłów cieplnych zlokalizowanych w piwnicach budynków mieszkalnych wielorodzinnych należy stosować stawkę podatku VAT w wysokości 8%. Natomiast w budynku z lokalami użytkowymi, usługę powinno opodatkować się stawką VAT 8% dla lokali mieszkalnych oraz 23% dla lokali użytkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Art. 8 ust. 1 ww. ustawy określa, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

W myśl przepisu art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od 1 stycznia 2011r., jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) ? (Dz.U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Stosownie do zapisu art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ww. ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2016r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się ? w myśl art. 41 ust. 12 ww. ustawy o VAT ? do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się, w myśl art. 41 ust. 12a ww. ustawy ? obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 ? wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl ust. 12b ww. art. 41, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), która to klasyfikacja stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

Natomiast zgodnie z objaśnieniami Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych ? budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Z uregulowań zawartych w art. 3 pkt 1a i pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1409 ze zm.), wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

A zatem dla określenia właściwej stawki podatku VAT w przedmiotowej sprawie należy ustalić, czy określona czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług (dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do rozumienia tych terminów przyjętego w języku potocznym.

Również w uchwale z 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 2/13 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził że ?czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w tym pojęcie modernizacji, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym.(?)?

Natomiast montaż - według powyższego słownika to ?składanie maszyn, aparatów, urządzeń z gotowych części; zakładanie, instalowanie urządzeń technicznych, łączenie oddzielnych części w całość.?. W związku z przytoczoną definicją stwierdzić należy, że pojęcie ?montaż? odnosi się do takiego sposobu działania, w efekcie którego z niezależnie od siebie istniejących części powstaje wytwór będący zupełnie nową całością.

W znaczeniu słownikowym (?Współczesny słownik języka polskiego?, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), ?remont? oznacza zespół czynności, w wyniku których przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast ?montaż? to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji.

Z kolei ?instalować? oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne. Istotą remontu są więc wszystkie działania przywracające pierwotny stan techniczny i użytkowy w istniejącym obiekcie budowlanym lub lokalu mieszkalnym.

Odwołując się natomiast do słownikowego zakresu pojęcia ?roboty budowlane? należy wskazać, że zgodnie z definicją zawartą w ?Uniwersalnym słowniku języka polskiego? Wydawnictwo Naukowe PWN, określenie ?robota? oznacza ?zespół czynności podejmowanych w celu wykonania, wyprodukowania, wytworzenia, dokonania czegoś, praca, działanie, działalność, robienie czegoś?.

Budowa, modernizacja, przebudowa podobnie jak w przypadku innych wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy czynności, powinny zatem dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zastosowanie jednej stawki podatku od towarów i usług i opodatkowanie nią zarówno usługi, jak i dostawy materiałów do wykonania tej usługi, uwarunkowane jest zakresem, w jakim prowadzona jest działalność gospodarcza oraz przedmiotem umowy zawartej ze zleceniodawcą.

Należy zauważyć, że sama usługa montażu czy też instalacja poszczególnych towarów nie może być traktowana jako remont lub modernizacja. Dopiero w połączeniu z zespołem innych czynności, w wyniku których podnosi się bądź też przywraca poprzedni stan faktyczny czy wartość użytkową budynku lub lokalu, usługę taką można traktować jako usługę budowy, remontu, modernizacji lub przebudowy, o których mowa w ustawie.

Wskazać należy, że preferencyjna stawka podatku ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności związanych z budownictwem mieszkaniowym, jednakże nie do wszystkich usług dotyczących samego instalowania, czy montażu różnych towarów.

Przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma fakt, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów, czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT (dostawa, budowa, remont, modernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Podkreślić należy, że pojęcia używane do oznaczenia towaru lub usługi opodatkowanych stawką obniżoną należy interpretować ściśle, zważywszy, że możliwość zastosowania stawki preferencyjnej stanowi odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą towary i usługi opodatkowane są stawką podstawową (art. 41 ust. 1 ustawy). Stosowanie stawki podstawowej ma zatem charakter reguły ogólnej. Dlatego wszelkie wyjątki od tej reguły powinny być interpretowane w sposób ścisły, równocześnie zgodnie z celami realizowanymi przez te odstępstwa oraz zgodnie z zasadą neutralności i powszechności VAT.

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania preferencyjnej 8 % stawki podatku, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze, zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy obiektów budowlanych lub ich części bądź ich dostawy. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z powyższych przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej 8% stawki podatku.

Skoro zatem preferencyjna, 8% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie do budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części związanych z budownictwem mieszkaniowym, to stwierdzić należy, że wszelkie inne czynności dotyczące tych obiektów nie mogą korzystać z preferencji podatkowej.

Strony w umowach cywilnoprawnych określają co jest przedmiotem sprzedaży. Wobec powyższego, jeżeli przedmiotem sprzedaży ma być konkretna usługa wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia, itp.). Wyliczenie, co składa się na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych).

Zasadniczo każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być uznawane za odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli zatem dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do świadczenia zasadniczego, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem w skutecznym wykorzystaniu świadczenia zasadniczego.

Ważne jest, czy świadczenia są ze sobą ściśle powiązane w taki sposób, że samodzielnie nie przynoszą wymaganej praktycznej korzyści z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Pojedyncza czynność lub świadczenie traktowana jest zatem jako element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia pomocniczego jest zdeterminowany przez świadczenie główne, które nie może zostać wykonane lub wykorzystane bez świadczenia pomocniczego.

Zauważa się, że stanowisko to potwierdza orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, m.in. wyrok w sprawie pomiędzy Card Protection Plan Ltd (CPP) a Commissioners of Customs and Excise (sygn. C-349/96), wyrok w sprawie pomiędzy Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV przeciwko Statssecretaris van Financien (C-41/04).

Tak więc, o świadczeniu złożonym można mówić, gdy istnieje funkcjonalny związek pomiędzy poszczególnymi elementami świadczenia na tyle ścisły, by nie można było wydzielić z tego świadczenia jego poszczególnych elementów i potraktować ich jako świadczeń odrębnych. Muszą one stanowić jedną nierozerwalną całość.

W przypadku, gdy w skład świadczonej usługi wchodzą usługi pomocnicze, czyli takie, które nie stanowią dla klienta celu samego w sobie, a są jedynie uzupełnieniem usługi głównej, opodatkowanie całego świadczenia winno nastąpić według stawki obowiązującej dla usługi zasadniczej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarowi i usług.

Wnioskodawca otrzymał zlecenie na wykonanie następującej usługi:

demontaż ciepłomierzy
remont i legalizacja tych ciepłomierzy
montaż ciepłomierzy.

Usługa ta wykonywana będzie w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych o PKOB 1122 w zasobach spółdzielni mieszkaniowej.

Ciepłomierze zainstalowane są:

na klatkach schodowych budynków mieszkalnych,
na klatkach schodowych budynku, w którym znajdują się 47 lokale mieszkalne oraz 2 lokale użytkowe, które posiadają swoje liczniki ciepła,
w piwnicach budynku mieszkalnego wielorodzinnego w pomieszczeniu węzła cieplnego.

Liczniki ciepła są niezbędne do obliczania zużytego ciepła, są podłączone na stałe z instalacją grzewczą lokalu opomiarowanego.

Usługi demontażu, remontu, legalizacji oraz montażu ciepłomierzy są wykonywane w ramach jednej umowy cywilnej zawartej z kontrahentem.

Usługi demontażu, remontu, legalizacji oraz montażu ciepłomierzy są wykonywane w ramach remontu w budynkach wielorodzinnych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług). Czynności wykonywane w ramach powyższej usługi mają na celu przywrócenie pierwotnego stanu ciepłomierzy.

Usługi są wykonywane w budownictwie objętym społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12a w powiązaniu z art. 41 ust. 12b ustawy o VAT.

W ramach wykonywanych czynności elementem dominującym jest remont i legalizacja ciepłomierzy, natomiast czynnością pomocniczą jest demontaż i montaż urządzeń.

Wykonywane czynności w ramach zawartej umowy będą dokumentowane jedną fakturą.

W cenę świadczenia jest wkalkulowany koszt remontu i legalizacji ciepłomierza oraz koszt demontażu i montażu.

Udział zużytych materiałów przy montażu ciepłomierzy w cenie świadczenia wynosi około 0,1% (uszczelki). Wnioskodawca nie jest w stanie określić wartości zużytych materiałów podczas remontu i legalizacji urządzeń, ponieważ świadczenie to wykonuje podwykonawca, który sprzedaje usługę w cenie ryczałtowej niezależnie od ilości zużytych materiałów podczas remontu.

Wymienione we wniosku czynności nie są pracami konserwacyjnymi.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca ma wątpliwości co do możliwości zastosowania 8% stawki na usługę demontażu, legalizacji i montażu ciepłomierzy w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych.

Z uwagi na to, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy i nie podlegają ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, zaś możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna, uznać należy, że stawki te winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy.

Na tle tak przedstawionego stanu prawnego stwierdzić należy, że jeżeli transakcja składa się z zespołu świadczeń i czynności, należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich dokonywana jest rozpatrywana transakcja. Po pierwsze zatem, czy są to świadczenia odrębne, czy też jest to jedno świadczenie, a po drugie, czy w tym ostatnim przypadku to jedno świadczenie powinno zostać zakwalifikowane jako świadczenie usług.

Należy ponownie wskazać, że w świetle powołanych wyżej przepisów ze stawki preferencyjnej korzysta wyłącznie budowa a także inne wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy czynności dotyczące budynków, rozumianych jako obiekty budowlane wraz z wbudowanymi w bryle budynku instalacjami i urządzeniami technicznymi.

Obniżona stawka podatku nie obejmuje więc czynności dotyczących lokali użytkowych znajdujących się w budynku mieszkalnym wielorodzinnym.

W rozpatrywanej sprawie należy stwierdzić, że Wnioskodawca wykonuje świadczenie kompleksowe polegające na usłudze demontażu, legalizacji oraz montażu ciepłomierzy znajdujących się na klatkach schodowych budynków mieszkalnych wielorodzinnych oraz w pomieszczeniach węzłów cieplnych zlokalizowanych w piwnicach budynków mieszkalnych wielorodzinnych wraz z niezbędnymi materiałami do jego wykonania. Świadczenie to wykonywane jest w ramach jednej oferty lub umowy obejmującej wykonanie usługi wraz z dostawą materiałów i urządzeń do jej wykonywania, w związku z czym należy je traktować jako kompleksowe świadczenie bez rozbijania na poszczególne jego elementy. Realizowane przez Wnioskodawcę usługi dotyczące demontażu, remontu, legalizacji oraz montażu ciepłomierzy są w ramach remontu w obiektach budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym, a zatem opodatkowane są 8% stawką podatku, na podstawie art. 41 ust. 12 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast jeśli świadczone usługi będą wykonywane w lokalach mieszkalnych o powierzchni użytkowej powyżej 150 m2 i budynkach mieszkalnych o powierzchni użytkowej powyżej 300 m2, stawkę podatku VAT w wysokości 8% stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej ? art. 41 ust. 12c ustawy. Do pozostałej części podstawy opodatkowania zastosować należy 23% podatek VAT.

Z treści wniosku wynika także, że w ramach ww. usługi świadczenie obejmujące remont i legalizację urządzeń wykonywane będzie dla Wnioskodawcy przez podwykonawcę.

Odnosząc się zatem do kwestii zastosowania obniżonej stawki 8% dla tej kompleksowej usługi wykonywanej w ramach remontu w obiektach zaliczanych do budownictwa mieszkaniowego na podstawie art. 41 ust. 12 cyt. wyżej ustawy o podatku VAT, w sytuacji gdy Wnioskodawca wykonuje ww. usługę przy pomocy firm podwykonawczych, z którymi posiada zawarte umowy o współpracy należy zauważyć, iż:

Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Zatem, konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi.

Powyższe oznacza, że podmiot nabywający daną usługę we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przerzucenie kosztów na inny podmiot, nie może być zatem potraktowane w żaden inny sposób niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Zatem, konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi.

Reasumując, odnosząc wskazany wyżej stan prawny do przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w sytuacjach gdy przedmiotem umowy zawartej przez Wnioskodawcę jest wykonanie kompleksowej usługi polegającej na demontażu, remoncie, legalizacji i montażu ciepłomierzy w ramach remontu w obiektach zaliczanych do budownictwa mieszkaniowego objętych społecznym programem mieszkaniowym na podstawie art. 41 ust. 12 cyt. wyżej ustawy o podatku VAT, od momentu podpisania umowy do momentu jej zrealizowania, a podwykonawca wykonuje ww. prace i kosztami robocizny obciąża Wnioskodawcę fakturą VAT, które następnie są wkalkulowane w cenę usługi wykonanej przez Wnioskodawcę, to, zastosowanie znajduje stawka podatku od towarów i usług w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT.

Jednocześnie, w przypadku, gdy usługa demontażu, remontu, legalizacji oraz montażu ciepłomierzy wykonywana będzie w lokalach użytkowych, wówczas zastosowanie znajdzie 23% stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, że na usługę demontażu, remontu, legalizacji oraz montażu ciepłomierzy znajdujących się na klatkach schodowych budynków mieszkalnych wielorodzinnych oraz w pomieszczeniach węzłów cieplnych zlokalizowanych w piwnicach budynków mieszkalnych wielorodzinnych należy stosować stawkę podatku VAT w wysokości 8%., natomiast w budynku z lokalami użytkowymi, usługę powinno opodatkować się stawką VAT 8% dla lokali mieszkalnych oraz 23% dla lokali użytkowych, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga także, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.