Koszty uzyskania przychodów sygn: ILPB1/415-1128/12-2/TW

Koszty uzyskania przychodów

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2012 r. (wg daty wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów:

  • w części dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu dotyczących powierzchni budynku przeznaczonej na działalność gospodarczą ? jest prawidłowe,
  • w części dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu dotyczących powierzchni budynku przeznaczonej na prywatne cele mieszkaniowe ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług gastronomicznych i informatycznych.

Podatnik jest właścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego, który został nabyty prywatnie poza działalnością gospodarczą. Zakup budynku został sfinansowany poprzez kredyt hipoteczny.

Po nabyciu był on wykorzystywany na cele mieszkalne podatnika. Podatnik zamierza przeznaczyć na cele związane z prowadzoną działalnością kilka pomieszczeń budynku (30% całkowitej jego powierzchni), adaptując je na pomieszczenia służące firmie ? dwa pokoje pracownicze, biuro właściciela firmy. Pomieszczenia te zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a odpisy amortyzacyjne od nich będą zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

W tych pomieszczeniach zostaną przeprowadzone jedynie niezbędne prace aranżacyjne polegające na zmianie umeblowania oraz instalacji sprzętów biurowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy po przeznaczeniu budynku na cele wykonywanej działalności gospodarczej będzie można zaliczyć w koszty firmy odsetki od kredytu hipotecznego zaciągniętego w celu zakupu opisywanej nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki z tytułu zaciągniętego kredytu przy podanym stanie prawnym będą stanowiły koszt przedsiębiorstwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie kosztów uzyskania przychodów:

  • w części dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu dotyczących powierzchni budynku przeznaczonej na działalność gospodarczą ?uznaje się za prawidłowe,
  • w części dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu dotyczących powierzchni budynku przeznaczonej na prywatne cele mieszkaniowe ? uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

  • pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  • nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  • być właściwie udokumentowany.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Musi to być zatem taki wydatek, którego związek z prowadzoną działalnością nie budzi wątpliwości, a obowiązek wykazania tego związku należy do podatnika. Kwalifikacja wydatków do kosztów uzyskania przychodów, ze względu na kryterium celowości, leży bowiem w gestii podatnika. Należy jednak mieć na uwadze, że prawidłowość dokonanej kwalifikacji podlega ocenie organów podatkowych. Dlatego dla określenia konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu to Wnioskodawca obowiązany jest wykazać związek tego wydatku z uzyskanym przychodem bądź prowadzoną działalnością nakierowaną na uzyskanie przychodu. Jest to zgodne z zasadą, że ciężar udowodnienia spoczywa na osobie, która z określonych faktów wywodzi skutki prawne.

Dla określenia zasad zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej odsetek od kredytu znaczenie mają przepisy art. 23 ust. 1 pkt 32 i pkt 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 32 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów), zaś w myśl art. 23 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odsetki, prowizje i różnice kursowe od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Ponadto w myśl art. 22g ust. 3 ww. ustawy, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Z powyższego wynika, że istotny jest moment poniesienia przez podatnika wydatków związanych ze spłatą odsetek od kredytu, aby prawidłowo rozliczyć koszty. Od momentu rozpoczęcia amortyzacji zapłacone odsetki od kredytu należy zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów. Odsetki naliczone, w tym zapłacone, do dnia przekazania lokalu do używania, jak wynika z art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwiększają jego wartość początkową i poprzez odpisy amortyzacyjne będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Stosownie bowiem do treści art. 22 ust. 8 ww. ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Warunkiem uznania za koszt uzyskania przychodów, odsetek od kredytu jest ich zapłacenie oraz istnienie związku przyczynowo-skutkowego między kredytem, a przychodem z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Decydujące znaczenie dla ustalenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ma więc faktyczne przeznaczenie kredytu.

Bez znaczenia pozostaje fakt, iż uzyskany kredyt jest kredytem hipotecznym otrzymanym przez osobę fizyczną, a nie podmiot gospodarczy. Decydujące znaczenie dla ustalenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ma bowiem faktyczne przeznaczenie kredytu, a nie treść umowy kredytowej zawartej z bankiem. Istotne dla oceny, czy ponoszone wydatki spełniają kryterium związku z uzyskiwanym przychodem z działalności gospodarczej co np. znajduje odzwierciedlenie w przypadku wprowadzenia nieruchomości do ewidencji środków trwałych. Oznacza to, że nie można odmówić prawa do zaliczenia w koszty zapłaconych odsetek od kredytu zaciągniętego na imię i nazwisko podatnika np. na cel konsumpcyjny, w sytuacji gdy wykaże on związek pomiędzy poniesionym wydatkiem a uzyskanym przychodem.

Z treści wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wynika, iż Wnioskodawca zaciągnął kredyt hipoteczny na zakup budynku mieszkalnego. 30% powierzchni zakupionego lokalu ma być przeznaczone na prowadzenie działalności gospodarczej.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że wyłącznie zapłacone odsetki od części kredytu zaciągniętego na zakup mieszkania mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Wysokość odsetek podlegających zaliczeniu do kosztów należy wyliczyć w takiej proporcji w jakiej pozostaje powierzchnia budynku wykorzystywana przez Zainteresowanego w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej do całkowitej powierzchni budynku.

Stosownie do powyższego po przeznaczeniu przedmiotowego budynku na cele wykonywanej działalności gospodarczej będzie można zaliczyć w koszty firmy odsetek od kredytu hipotecznego w celu zakupu opisywanej nieruchomości w części w jakiej została przeznaczona na prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tej części jest prawidłowe.

Natomiast odsetki od części kredytu przeznaczonej na prywatne cele mieszkaniowe nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż nie mają związku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz nie służą osiągnięciu przychodów lub zachowaniu albo zabezpieczeniu tego źródła przychodów. Jak bowiem wskazał Wnioskodawca tylko 30% powierzchni nieruchomości będzie wykorzystywana na cele związane z prowadzoną przez Niego pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Tak więc, do kosztów uzyskania przychodów ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza nie mogą zostać zaliczone wydatki niezwiązane z tym źródłem przychodu.

Mając na uwadze powyższe zasadnym jest uznać, iż po przeznaczeniu przedmiotowego budynku na cele wykonywanej działalności gospodarczej nie będzie można zaliczyć w koszty firmy odsetek od kredytu hipotecznego w celu zakupu opisywanej nieruchomości w części w jakiej została przeznaczona na prywatne cele mieszkaniowe.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tej części jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika