Podatek dochodowy od osób prawnych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania w związku ze sprzedażą (...)

Podatek dochodowy od osób prawnych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania w związku ze sprzedażą nieruchomości przejętej uprzednio w zamian za zwolnienie z długu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Banku, przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2012 r. (data wpływu 14 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania w związku ze sprzedażą nieruchomości przejętej uprzednio w zamian za zwolnienie z długu ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2012 r. został złożony ww. wniosek ? uzupełniony pismem z dnia 26 listopada 2012 r. (data wpływu 27 listopada 2012 r.) ? o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania w związku ze sprzedażą nieruchomości przejętej uprzednio w zamian za zwolnienie z długu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Bank zamierza przystąpić do likwidacji zadłużenia dłużnika - Spółki Akcyjnej (czynnego podatnika VAT), poprzez przejęcie od niej zabudowanej nieruchomości w zamian za zwolnienie z długu, powstałego w wyniku zawartej umowy kredytowej.

Przedmiotowa nieruchomość jest własnością dłużnika od ponad 2 lat, ponadto dłużnik nie poniósł kosztów związanych z ulepszeniem nieruchomości przekraczających 30% wartości początkowej.

Wartość przejętej nieruchomości zabudowanej zostanie przez Bank zaliczona na spłatę zadłużenia.

Przejęty majątek nie będzie podlegał amortyzacji, a jego wartość zostanie wprowadzona do ksiąg Banku jako aktywa trwałe przejęte za długi i przeznaczone do sprzedaży.

Pismem uzupełniającym z dnia 26 listopada 2012 r. Wnioskodawca wskazał, iż na spłatę zadłużenia w wartości przejętej nieruchomości Bank zalicza również odsetki związane z zawartą wcześniej umową kredytową (Bank rozumie, że pytanie tut. Organu dotyczy potwierdzenia czy z kwoty uzyskanej w wyniku przejęcia nieruchomości będą spłacone również odsetki ? zgodnie z zawartą wcześniej umową kredytową).

Zdaniem Banku, w momencie sprzedaży przejętej nieruchomości należy odnieść w koszty Banku wartość, w jakiej przedmiotową nieruchomość wprowadzono do ksiąg jako aktywa przejęte za długi. Wyżej wymienione koszty, w ocenie Banku, będą kosztami uzyskania przychodu.

Otrzymane odsetki związane z zawartą wcześniej umową kredytową Bank odniesie jako przychód do opodatkowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

  1. W jakiej wysokości należy przyjąć podstawę opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych transakcji sprzedaży przez Bank przedmiotowej nieruchomości, przejętej uprzednio w zamian za zwolnienie z długu?
  2. Jaka wartość w tej sytuacji będzie stanowić koszt uzyskania przychodu uzyskanego ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota otrzymana ze sprzedaży nieruchomości w całości będzie stanowić przychód podatkowy zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W ocenie Banku, kosztem uzyskania przychodów będzie wartość, po jakiej zostały przejęte składniki majątku dłużnika oraz o jaką zostało pomniejszone zadłużenie kredytobiorcy - zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Bank zamierza przejąć majątek dłużnika w celu uzyskania przychodów z jego sprzedaży i na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wartość przejmowanego majątku będzie kosztem poniesionym przez Bank, który należy uznać za koszt uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) nie zawiera definicji przychodu. W art. 12 tej ustawy wymienione zostały przykładowe rodzaje przychodów, moment ich powstania i wyłączenia z katalogu przychodów.

Jako zasadę ustawodawca przyjął, że przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14 są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe (art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Za przychody związane z działalnością gospodarczą i działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 3 ww. ustawy).

Omawiany przepis stanowi, że przychodami uznanymi za przychody z działalności gospodarczej są nie tylko przychody otrzymane, ale także należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane.

Przychodami należnymi są więc przychody, które w następstwie działalności gospodarczej stały się należnością (wierzytelnością), chociaż ich jeszcze nie uzyskano.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę na art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 14 ust. 2 tej ustawy).

Organ podatkowy, na podstawie art. 14 ust. 3 tej ustawy, jest uprawniony do zbadania zasadności ustalenia ceny w takiej, a nie innej wysokości. Przepis ten stanowi bowiem, iż jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, organ podatkowy wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej.

Natomiast zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają art. 15 i 16 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Powyższe oznacza, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków po wyłączeniu tych, których możliwość odliczenia jest wprost ograniczona w ustawie - zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że ich poniesienie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

I tak, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Z kolei treść art. 7 ust. 1 i 2 cyt. ustawy stanowi, iż przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Bank zamierza przystąpić do likwidacji zadłużenia dłużnika (spółki akcyjnej), poprzez przejęcie od niego zabudowanej nieruchomości w zamian za zwolnienie z długu, powstałego w wyniku zawartej umowy kredytowej. Wartość przejętej nieruchomości zabudowanej zostanie przez Bank zaliczona na spłatę zadłużenia. Przejęty majątek nie będzie podlegał amortyzacji, a jego wartość zostanie wprowadzona do ksiąg Banku jako aktywa trwałe przejęte za długi i przeznaczone do sprzedaży. Wnioskodawca wskazał jednocześnie, iż na spłatę zadłużenia w wartości przejętej nieruchomości Bank zalicza również odsetki związane z zawartą wcześniej umową kredytową.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne, stwierdzić należy, iż w przedstawionej sytuacji przychodem Banku będzie kwota otrzymana z tytułu sprzedaży przejętej w zamian za zwolnienie z długu przedmiotowej nieruchomości stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z uwzględnieniem art. 14 tej ustawy.

Przejęcie przez Wnioskodawcę nieruchomości dłużnika nastąpi w celu uzyskania przychodów ze sprzedaży tej nieruchomości.

Wobec powyższego, kosztem uzyskania przychodu ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, będzie wartość tej nieruchomości, po jakiej zostały przejęte składniki majątku dłużnika (według wartości rynkowej w momencie przejęcia) oraz o jaką zostanie pomniejszone zadłużenie kredytobiorcy.

Jednocześnie dodaje się, iż w zakresie podatku od towarów i usług wniosek został rozpatrzony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika