Podatek dochodowy od osób prawnych w zakresie zwolnień przedmiotowych.

UZASADNIENIE

W dniu 07 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnień przedmiotowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka uzyskała Zezwolenie z dnia 27 października 2006 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: ?Strefa?), zmienione decyzją Ministra Gospodarki z dnia 24 sierpnia 2010 r. (dalej: ?Zezwolenie?). Zezwolenie zostało wydane w związku z realizacją przez Spółkę nowej inwestycji polegającej na utworzeniu na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej nowego przedsiębiorstwa - fabryki sprzętu RTV. Zgodnie z Zezwoleniem, Spółka zobowiązana była do:

1. poniesienia na terenie Strefy wydatków inwestycyjnych o wartości przewyższającej kwotę 15.420.000,00 EUR;
2. utworzenia na terenie Strefy co najmniej 450 nowych miejsc pracy i utrzymania każdego nowoutworzonego miejsca pracy przez okres 5 lat od dnia jego utworzenia.

Termin realizacji wyżej wymienionych zobowiązań ustalony został na dzień 31 grudnia 2012 r. Niestety, z uwagi na pogłębiające się trudności na rynku sprzętu RTV, przejawiające się znaczącym spadkiem popytu, Spółka zmuszona została do dalszego ograniczenia poziomu produkcji w stosunku do wielkości zakładanych w chwili ubiegania się o Zezwolenie, a w konsekwencji nie miała możliwości osiągnięcia i utrzymania planowanego poziomu zatrudnienia.

Biorąc pod uwagę brak jakichkolwiek perspektyw na poprawę sytuacji w przyszłości, Spółka nie była w stanie zrealizować warunku Zezwolenia dotyczącego zatrudnienia, nawet w przedłużonym decyzją z dnia 24 sierpnia 2010 r. terminie.

Biorąc pod uwagę, że w aktualnym stanie prawnym niedopuszczalna jest zmiana Zezwolenia poprzez obniżenie poziomu zatrudnienia, Spółka zmuszona była zrezygnować z pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych. Mając więc na uwadze, że Spółka nie była w stanie spełnić wskazanego w Zezwoleniu warunku dotyczącego zatrudnienia 450 osób, a tym samym korzystać z pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego, w dniu 21 września 2011 r. Spółka złożyła do Ministra Gospodarki wniosek o stwierdzenie wygaśnięcia Zezwolenia.

W odpowiedzi na powyższy wniosek, Minister Gospodarki w Decyzji z dnia 5 października 2011 r. w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia z dnia 27 października 2006 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, stwierdził wygaśnięcie Zezwolenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w rezultacie stwierdzenia przez Ministra Gospodarki wygaśnięcia Zezwolenia, Spółka nie utraciła prawa do wykorzystanej dotychczas pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, a w konsekwencji nie jest zobowiązana do zwrotu wykorzystanej dotychczas pomocy...

Zdaniem Wnioskodawcy, w rezultacie stwierdzenia przez Ministra Gospodarki (na wniosek Spółki) wygaśnięcia Zezwolenia, Spółka nie utraciła całkowicie ani częściowo prawa do wykorzystanej dotychczas pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, a w konsekwencji nie jest zobowiązana do jej zwrotu.

Regulacja dotycząca wygaśnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w świetle Ustawy o SSE.

Zasady i tryb ustanawiania specjalnych stref ekonomicznych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zarządzanie strefami oraz szczególne zasady i warunki prowadzenia na ich terenie działalności gospodarczej określiła ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, dalej: ?Ustawa o SSE?).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 Ustawy o SSE, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 Ustawy o SSE, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 16 Ustawy o SSE, prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy wymaga zezwolenia, które określa m.in. przedmiot oraz warunki działalności gospodarczej, która ma być prowadzona przez przedsiębiorcę na terenie strefy.

Zakończenie przez przedsiębiorcę prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, zostało uregulowane w art. 19 Ustawy o SSE, zgodnie z którym przewidziane są dwie odrębne procedury w tym zakresie, tj.:

1. wygaśnięcie zezwolenia, oraz
2. cofnięcie zezwolenia.

Przepisy Ustawy o SSE nie określają szczegółowo sytuacji (poza upływem okresu, na który zostało wydane zezwolenie), w których zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej zostaje wygaszone, ani też nie wskazują jakichkolwiek negatywnych konsekwencji dla przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą na terenie strefy związanych z wygaśnięciem zezwolenia. Art. 19 ust. 5 Ustawy o SSE wskazuje jedynie, iż stwierdzenie wygaśnięcia zezwolenia następuje w formie decyzji wydanej przez ministra właściwego do spraw gospodarki na wniosek przedsiębiorcy.

Jednocześnie, o ile procedura wygaśnięcia zezwolenia nie została precyzyjnie zdefiniowana przez ustawodawcę, o tyle w zakresie cofnięcia zezwolenia przepisy Ustawy o SSE określają szczegółowe przesłanki dla przeprowadzenia tej procedury. W szczególności, stosownie do treści art. 19 ust. 3 Ustawy o SSE, zezwolenie może być cofnięte albo zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli przedsiębiorca:

1. zaprzestał na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej, na którą posiada zezwolenie, lub
2. rażąco uchybił warunkom określonym w zezwoleniu, lub
3. nie usunął uchybień stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w art. 18, w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki.

Jednocześnie, Spółka pragnie podkreślić, że żadna z powyższych przesłanek nie ziściła się w zakresie inwestycji Spółki na terenie Strefy. W szczególności, Spółka nie zaprzestała prowadzenia działalności na terenie Strefy, jak również nie uchybiła warunkom Zezwolenia.

W rezultacie należy uznać, iż art. 19 ust. 3 Ustawy o SSE nie znajdzie w przypadku Spółki zastosowania.

Regulacja dotycząca wygaśnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) przewiduje określone implikacje podatkowe związane z cofnięciem zezwolenia. Zgodnie z art. 17 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w razie cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego. Należy zwrócić uwagę, iż przepis ten wyraźnie odnosi się wyłącznie do przypadku cofnięcia zezwolenia, z którym łączy obowiązek zapłaty podatku. Jak zostało to wskazane powyżej, procedura cofnięcia zezwolenia, wraz z przesłankami do jej zastosowania, została szczegółowo uregulowana w art. 19 ust. 3 Ustawy o SSE.

Odnosząc powyższą regulację do sytuacji Spółki, należy wskazać, iż art. 17 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie znajdzie tu zastosowania. W przypadku Spółki nie zaistniała bowiem żadna z przesłanek do cofnięcia Zezwolenia, określonych w art. 19 ust. 3 Ustawy o SSE. W konsekwencji, wygaśnięcie Zezwolenia nie spowoduje powstania obowiązku zapłaty przez Spółkę podatku dochodowego od osób prawnych za okres korzystania ze zwolnienia podatkowego.

Należy tu jednocześnie podkreślić, że Ustawa o SSE przewiduje dwie odrębne procedury zakończenia przez przedsiębiorcę prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, tj. wygaśnięcie zezwolenia oraz cofnięcie zezwolenia. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje natomiast obowiązek zapłaty przez przedsiębiorcę podatku za okres korzystania ze zwolnienia podatkowego tylko w odniesieniu do jednej z tych procedur, tj. cofnięcia zezwolenia. Należy tu wyraźnie podkreślić, iż tego rodzaju implikacje podatkowe nie są przewidywane w odniesieniu do drugiej procedury, tj. wygaśnięcia zezwolenia. W ocenie Spółki nie można więc w stosunku do wygaśnięcia zezwolenia stosować przepisów dotyczących jego cofnięcia, bowiem wówczas wyodrębnienie tych dwóch procedur przez ustawodawcę należałoby uznać za bezcelowe.

Ponadto zastosowanie przepisów dotyczących cofnięcia zezwolenia do wygaśnięcia zezwolenia oznaczałoby naruszenie zasad wykładni językowej i całkowicie zmieniałoby sens regulacji ustawowej. Art. 17 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyraźnie bowiem odnosi się wyłącznie do cofnięcia zezwolenia, którym to pojęciem bezpośrednio posługuje się Ustawa o SSE. Brak jest więc jakichkolwiek przesłanek, które pozwalałyby uznać, iż przez cofnięcie zezwolenia należy rozumieć także jego wygaśnięcie. Wręcz przeciwnie - to są dwie różne procedury, z którymi ustawodawca wiąże zupełnie odmienne implikacje podatkowe.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Spółki, gdyby intencją ustawodawcy było określenie jakichkolwiek negatywnych konsekwencji dla przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą w specjalnej strefie ekonomicznej, w przypadku stwierdzenia przez Ministra Gospodarki wygaśnięcia zezwolenia, zostałoby to wprost wskazane w przepisach regulujących zasady korzystania ze zwolnienia podatkowego na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Skoro jednak ustawodawca:

1. nie przewidział jakichkolwiek negatywnych konsekwencji dla przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą w specjalnej strefie ekonomicznej w przypadku stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia,
2. a w przypadku cofnięcia zezwolenia takie konsekwencje wyraźnie wskazał, Spółka stoi na stanowisku, że nie było intencją ustawodawcy określenie takich negatywnych skutków również w przypadku stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Stanowisko Spółki zaprezentowane powyżej zostało potwierdzone także w wydanych indywidualnych interpretacjach podatkowych, tj. w interpretacji indywidualnej z dnia 08.08.2008 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPB1/415-577/08-3/AM) oraz w interpretacji indywidualnej z dnia 18.11.2010 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPB3/423-698/10-2/MM).

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że stwierdzenie wygaśnięcia Zezwolenia nie wiąże się dla Spółki z całkowitą ani częściowa utratą prawa do zwolnienia podatkowego i obowiązkiem zwrotu pomocy publicznej wykorzystanej do momentu wygaśnięcia Zezwolenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji stwierdzić należy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.