1. Czy Spółka, w świetle przytoczonego schematu działania prowadzonych działalności, prawidłowo (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2012 r. (data wpływu 30 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia miejsca opodatkowania przychodów Spółki uzyskiwanych na terytorium Francji ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 25 października 2012 r. (data wpływu 29 października 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia miejsca opodatkowania przychodów Spółki uzyskiwanych na terytorium Francji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, której udziałowcami są: A i B powstała 18.10.2005 r. Zarząd Spółki jest dwuosobowy, tj. do dnia 31.12.2011 r. w skład Zarządu wchodzili:

• Prezes Zarządu ? B - posiadający 40% udziałów - obywatel polski,
• Członek Zarządu A - posiadający 60% udziałów - posiadający obywatelstwo polsko - francuskie, rezydent fiskalny francuski.
  
  

Natomiast od 01.01.2012 r. funkcje uległy zmianie i obecnie przedstawia się to w następujący sposób:

• A - Prezes Zarządu - posiadający 60% udziałów - posiadający obywatelstwo polsko - francuskie, rezydent fiskalny francuski,
• Członek Zarządu ? B - posiadający 40% udziałów - obywatel polski.
  
  

Spółka prowadzi działalność w zakresie agencji pracy na terytorium Polski, która zajmuje się leasingowaniem pracowników, jak również oddelegowuje polskich pracowników do pracy we Francji.

Firma nie posiada we Francji własnej nieruchomości, miejsca zarządzania, filii, oddziału, zakładu fabrycznego, warsztatu, biura lub przedstawicielstwa, nie wynajmuje powierzchni biurowych lub użytkowych. Nie posiada przy tym zakładu we Francji w rozumieniu art. 5 Umowy między Rządem Polskim a Republiką Francuską. Pracownicy delegowani są na okres od 1 m - ca do 12 m - cy w ciągu roku podatkowego. Na terenie Francji nie przebywa żadna osoba posiadająca pełnomocnictwa do działania w imieniu Spółki.

Działalność Spółki wygląda następująco:

1. Spółka zawiera umowy o świadczenie usług (użyczanie pracowników tymczasowych do prac budowlanych, remontowych, gastronomicznych) ze spółkami francuskimi, gdzie zobowiązuje się dostarczyć personel za odpowiednim wynagrodzeniem,
2. praca we Francji wykonywana jest pod kierownictwem i kontrolą kontrahenta francuskiego,
3. Spółka nie ponosi odpowiedzialności za wydajność i wyniki pracy pracowników tymczasowych,
4. godziny czasu pracy są monitorowane i ewidencjonowane przez kontrahenta francuskiego,
5. materiały i narzędzia do pracy dostarczane są przez kontrahenta francuskiego,
6. koszty wynagrodzeń pracownika tymczasowego w całości ponosi Spółka, przy czym są one naliczane na podstawie ewidencji godzin przysłanych i zatwierdzonych przez kontrahenta francuskiego,
7. Spółka zapewnia i opłaca zakwaterowanie dla pracowników poprzez wynajęcie lokali mieszkalnych, jednak w niektórych przypadkach zakwaterowanie to zapewnia klient,
8. Spółka nie zatrudnia osób z Polski do bezpośredniego nadzorowania pracy pracowników oddelegowanych,
9. zawieranie umów z kontrahentami francuskimi odbywa się w ten sposób, że potencjalny kontrahent zwraca się w formie ustnej (telefonicznej) lub pisemnej (w tym elektronicznej) z zapytaniem ofertowym. Analogicznie odbywają się negocjacje warunków umowy. Po osiągnięciu przez strony porozumienia następuje podpisanie umowy,
10. umowy są podpisywane przez osoby zatrudnione w siedzibie Spółki w Polsce, posiadające jednorazowe upoważnienie do podpisania umowy. Kontrakty na prace budowlane, stolarskie, dekarskie, czy prace w sektorze gastronomicznym realizowane są przez pracowników oddelegowanych z Polski do Francji, posiadający dokumenty A1 poświadczone przez ZUS,
11. z kontrahentem francuskim Spółka posiada podpisaną umowę współpracy, niniejsza firma świadczy usługi w zakresie pośrednictwa w zdobywaniu i pozyskiwaniu nowych klientów, jak również zapewnia sprawną organizację i przewóz pracowników na terenie Francji do ich miejsca pracy.
    
    

Spółka w ramach prowadzonej działalności zajmuje się również handlem samochodami osobowymi na terenie kraju oraz dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w szczególności do kontrahentów francuskich oraz belgijskich. Schemat tej działalności Spółki wygląda następująco: w zakresie obrotu samochodami, Spółka nabywa pojazdy głównie nowe od dostawców krajowych. Pojazdy sprzedawane są zarówno w kraju, jak i za granicę (głównie do Belgii i Francji). Obsługą administracyjną w tym zakresie oraz gromadzeniem dokumentacji formalno - technicznej dotyczącej pojazdów zajmują się pracownicy oddziału w Krakowie. Dokumenty księgowe, rozliczeniowe i przewozowe są przesyłane do siedziby Spółki.

W ramach prowadzonych działalności, zgodnie z ustawą z dnia 19 września 1994 r. o rachunkowości, księgi rachunkowe są prowadzone w Polsce w siedzibie Spółki, a podatek dochodowy od uzyskanego przychodu wynikającego z oddelegowania pracowników do Francji oraz ze sprzedaży towaru w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, Spółka deklaruje i opłaca w Polsce.

Pismem z dnia 25 października 2012 r. Spółka doprecyzowała stan faktyczny o następujące informacje:

• przedsiębiorstwo pośredniczące, o którym mowa w pytaniu nr 2 - to Spółka,
• kontrahent francuski wskazany w pytaniu 2, 4, 5, 6 - to różni klienci francuscy, którym Spółka świadczy usługi użyczenia pracowników tymczasowych, natomiast wskazany w pkt 11 kontrahent francuski to firma (spółka), z którą Spółka ma podpisaną umowę o współpracy w zakresie pośrednictwa w zdobywaniu i pozyskiwaniu nowych klientów,
• kontrahent francuski wymieniony w pkt 11:
  1. uczestniczy również w sprzedaży samochodów osobowych,
  2. nie odpowiada przed Spółką za wyniki swojej pracy w ramach wskazanej umowy współpracy,
  3. to podmiot niezależny prawnie i ekonomicznie od Spółki,
  4. prowadzi to pośrednictwo w ramach swojej zwykłej działalności gospodarczej,
  5. podmiot (spółka) posiada innych kontrahentów, którym świadczy usługi pośrednictwa. Wobec tego Spółka nie jest jej jedynym kontrahentem.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka, w świetle przytoczonego schematu działania prowadzonych działalności, prawidłowo interpretuje, że przychód, który został przez Spółkę uzyskany z kontraktów realizowanych z kontrahentami francuskimi oraz ze sprzedaży towaru na rynek francuski w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (tj. samochodów osobowych) jest deklarowany i opłacany w Polsce?
2. Przez jaki okres Spółka pośrednicząca w realizowaniu kontraktów z klientami francuskimi podlegać będzie polskiemu ustawodawstwu w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, czyli opodatkowaniu przychodu?
   
   

Treść pytania nr 2 wynika z pisma Spółki z dnia 25 października 2012 r. stanowiącego uzupełnienie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek od osiągniętych zysków z kontraktów realizowanych we Francji został prawidłowo zadeklarowany i zapłacony w Polsce, ponieważ Spółka nie posiadała na terenie Francji zakładu.

Również podatek od dochodów uzyskanych ze sprzedaży towarów na rynek francuski w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów został zapłacony i zadeklarowany w Polsce. Wobec powyższego, Spółka uważa, że podlega opodatkowaniu w Polsce.

Oznacza to, że przychód Spółki podlega opodatkowaniu w Polsce. Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 umowy polsko ? francuskiej, zyski polskiego przedsiębiorstwa podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność we Francji poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane we Francji, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Z powyższego przepisu wynika, iż przedsiębiorstwo (osoba prawna) mające swoją siedzibę lub zarząd na terytorium Polski i tym samym, będące polskim rezydentem podatkowym, z racji prowadzonej na terytorium drugiego państwa działalności, co do zasady, może być opodatkowane podatkiem dochodowym tylko w Polsce. Jeżeli jednak prowadzona na terytorium drugiego państwa działalność mieć będzie charakter ?zakładu?, to przedsiębiorstwo to może być opodatkowane w państwie, na terytorium którego działalność taka jest prowadzona.

Stosownie do postanowień art. 5 ust. 1 umowy polsko ? francuskiej, określenie ?zakład? oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo wykonuje się działalność przedsiębiorstwa. W szczególności, miejsce zarządzania, filię, biuro, w którym prowadzona jest działalność handlowa, zakład fabryczny, warsztat, kopalnię, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania bogactw naturalnych, budowę albo montaż, który przekracza 12 miesięcy.

Z uwagi na fakt, że Spółka (agencja pracy) występuje jako pośrednik prac, a nie firma, która we własnym imieniu i na własny rachunek prowadzi budowę, montaż, prace remontowe lub inne prace na terenie Francji podlega ustawodawstwu polskiemu w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych przez cały okres realizacji kontraktów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Zgodnie z definicją zagranicznego zakładu zawartą w art. 4a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pojęcie to oznacza:

1. stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,
2. plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,
3. osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje,

? chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.

Wnioskodawca realizuje kontrakty na terenie Francji, zatem w niniejszej sprawie znajdzie zastosowanie umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5; dalej ?umowa polsko ? francuska?).

W myśl art. 7 ust. 1 umowy polsko ? francuskiej, zyski z przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa podlegają opodatkowaniu w drugim Umawiającym się Państwie jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Na podstawie art. 5 ust. 1 i 2 umowy polsko ? francuskiej, określenie ?zakład? oznacza stałą placówkę, w której całkowicie albo częściowo wykonuje się działalność przedsiębiorstwa, a w szczególności obejmuje:

1. miejsce zarządzania,
2. filię,
3. biuro, w którym prowadzona jest działalność handlowa,
4. zakład fabryczny,
5. warsztat,
6. kopalnię, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania bogactw naturalnych,
7. budowę albo montaż, których okres przekracza 12 miesięcy.
   
   

Tak więc, aby można było mówić o zakładzie musi istnieć placówka, która ma stały charakter i za pośrednictwem której wykonywana powinna być działalność przedsiębiorstwa.

Jednakże od ogólnej zasady istnienia zakładu, istnieje szereg wyłączeń.

Stosownie do art. 5 ust. 3 umowy polsko ? francuskiej, nie stanowią zakładu:

1. placówki, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania albo wydawania dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa,
2. dobra albo towary należące do przedsiębiorstwa, utrzymywane wyłącznie dla składowania, wystawiania albo wydawania,
3. dobra albo towary należące do przedsiębiorstwa utrzymywane wyłącznie w celu obróbki lub przerobu przez inne przedsiębiorstwo,
4. stała placówka utrzymywana wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu uzyskiwania informacji dla przedsiębiorstw,
5. stała placówka utrzymywana przez przedsiębiorstwo wyłącznie dla celów reklamowych, dla dostarczania informacji, prowadzenia badań naukowych lub wykonywania podobnej działalności o przygotowawczym lub pomocniczym charakterze.
   
   

Natomiast, zgodnie z art. 5 ust. 4 ww. umowy, jeżeli osoba z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela w rozumieniu ustępu 5, działa w Umawiającym się Państwie dla przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa, uważa się, iż w tym pierwszym Państwie istnieje zakład, jeżeli ta osoba posiada pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa i pełnomocnictwo w tym Państwie zwykle wykonuje, chyba że jej działalność ogranicza się tylko do zakupu dla przedsiębiorstwa dóbr lub towarów.

Jednakże, w myśl art. 5 ust. 5 umowy polsko ? francuskiej, nie będzie się traktować przedsiębiorstw Umawiającego się Państwa za posiadające zakład w drugim Umawiającym się Państwie, tylko z tego powodu, że wykonuje tam czynności przez maklera, komisanta generalnego albo każdego innego niezależnego przedstawiciela, o ile te osoby działają w ramach swojej zwykłej działalności.

Na mocy art. 5 ust. 6 ww. umowy, sam fakt, że spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie, kontroluje lub jest kontrolowana przez spółkę mającą siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, albo tam wykonującą swoje czynności (przez posiadanie tam zakładu albo w inny sposób), nie wystarcza, aby jakąkolwiek z tych spółek uważać za zakład drugiej spółki.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka prowadzi działalność w zakresie agencji pracy na terytorium Polski, która zajmuje się leasingowaniem pracowników oraz oddelegowuje polskich pracowników do pracy we Francji. Firma nie posiada we Francji własnej nieruchomości, miejsca zarządzania, filii, oddziału, zakładu fabrycznego, warsztatu, biura lub przedstawicielstwa, nie wynajmuje powierzchni biurowych lub użytkowych. Pracownicy delegowani są na okres od 1 m - ca do 12 m - cy w ciągu roku podatkowego. Na terenie Francji nie przebywa żadna osoba posiadająca pełnomocnictwa do działania w imieniu Spółki. Ponadto, Spółka w ramach prowadzonej działalności zajmuje się również handlem samochodami osobowymi na terenie kraju oraz dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w szczególności do kontrahentów francuskich oraz belgijskich. Spółka nabywa pojazdy głównie nowe od dostawców krajowych. Pojazdy sprzedawane są w kraju i za granicę (głównie do Belgii i Francji). Obsługą administracyjną w tym zakresie oraz gromadzeniem dokumentacji formalno - technicznej dotyczącej pojazdów zajmują się pracownicy oddziału w Krakowie. Dokumenty księgowe, rozliczeniowe i przewozowe są przesyłane do siedziby Spółki. W ramach prowadzonych działalności, księgi rachunkowe są prowadzone w Polsce w siedzibie Spółki.

Spółka wskazała również, iż ma podpisaną umowę współpracy z kontrahentem francuskim. Niniejsza firma świadczy usługi w zakresie pośrednictwa w zdobywaniu i pozyskiwaniu nowych klientów oraz zapewnia sprawną organizację i przewóz pracowników na terenie Francji do ich miejsca pracy. Ponadto, kontrahent ten:

1. uczestniczy również w sprzedaży samochodów osobowych,
2. nie odpowiada przed Spółką za wyniki swojej pracy w ramach wskazanej umowy współpracy,
3. to podmiot niezależny prawnie i ekonomicznie od Spółki,
4. prowadzi to pośrednictwo w ramach swojej zwykłej działalności gospodarczej,
5. podmiot (spółka) posiada innych kontrahentów, którym świadczy usługi pośrednictwa. Wobec tego Spółka nie jest jej jedynym kontrahentem.
   
   

Odnosząc powyższe do powołanych regulacji umowy polsko ? francuskiej, stwierdzić należy, iż działalność Spółki na terenie Francji nie może zostać uznana dla celów podatkowych jako zakład.

Wobec powyższego, jeżeli Spółka nie posiada zakładu na terytorium Francji, to podlega opodatkowaniu na terytorium Polski od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Reasumując, Spółka, w świetle przytoczonego schematu działania prowadzonych działalności, prawidłowo interpretuje, że przychód, który został przez Spółkę uzyskany z kontraktów realizowanych z kontrahentami francuskimi oraz ze sprzedaży towaru na rynek francuski w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (tj. samochodów osobowych) podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce przez cały okres realizacji kontraktów we Francji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.