Reasumując, w świetle powyższego niezależnie od tego, że Wnioskodawca uzyskuje przychód z najmu (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 24.03.2010 r. (data wpływu 24.03.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowywania osiąganych przychodów (dochodów) z wynajmu lokalu apartamentowego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.03.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowywania osiąganych przychodów (dochodów) z wynajmu lokalu apartamentowego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wraz z małżonką posiadają lokal handlowo-usługowy. Obecnie lokal ten jest wynajmowany a najemca prowadzi w tym lokalu działalność gospodarczą. Za wynajęcie lokalu handlowo-usługowego najemca płaci każdego miesiąca ustalony czynsz. Do rozliczenia zobowiązań podatku dochodowego wskazana została małżonka Wnioskodawcy. W trakcie trwania umowy najmu Wynajmujący (małżonka) stała się także płatnikiem podatku VAT składając zgłoszenie rejestracyjne VAT-R. Od początku podpisania umowy najmu formą opodatkowania jest ryczałt. Od zakupu lokalu handlowo-usługowego małżonka Wnioskodawcy nie wystąpiła o zwrot podatku VAT z tytułu nabycia tego lokalu. Wynajmujący nie dokonuje również odpisów amortyzacyjnych i nie wprowadził lokalu handlowo-usługowego do ewidencji środków trwałych.

Wnioskodawca wskazuje, iż w bieżącym roku wraz z małżonką wspólnie nabył lokal apartamentowy z przeznaczeniem na wynajem. Usługa wynajmu lokalu apartamentowego będzie świadczona przez Wynajmującego na rzecz spółki operatorskiej (najemca) na cele inne niż mieszkaniowe i podlegać będzie opodatkowaniu stawką VAT 22%. Czynsz za najem płatny będzie przez najemcę każdego miesiąca w wysokości ustalonej przez strony w umowie najmu. Jako właścicielom lokalu przysługuje małżonkom prawo do korzystania z tego lokalu na własne potrzeby w określonym i ustalonym z najemcą terminie. Małżonka Wnioskodawcy złożyła zgłoszenie rejestracyjne VAT-R i w deklaracji VAT-7 wykazała podatek naliczony z tytułu nabycia lokalu aparamentowego i rozdysponowała nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu bezpośredniego.

Wnioskodawca wskazuje, że między małżonkami istnieje wspólnota majątkowa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy ten sam podatnik może opodatkować przychody z najmu pierwszego lokalu (lokal handlowo-usługowy) ryczałtem 8,5%, a przychody z drugiego lokalu (lokal apartamentowy) potraktować jako przychody w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie usługi wynajmu nieruchomości i opodatkować na zasadach ogólnych (18% i 30%) ew. według skali liniowej (19%), czy też podatnik powinien łącznie przychody z pierwszego i drugiego lokalu opodatkować ryczałtem stawką 8,5%...
2. Czy możliwym jest, aby przychody z najmu drugiego lokalu (lokal apartamentowy) rozliczał tylko małżonek w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (mimo, że w deklaracji VAT-R wskazana była żona i to ona dokonała odliczenia podatku VAT od zakupu drugiego lokalu)...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy ad. 1 możliwe jest osiąganie przychodów z najmu pierwszego lokalu, jako odrębnego źródła oraz przychodów z najmu drugiego lokalu, które świadczone będą w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Jako uzasadnienie pozostawienia opodatkowania ryczałtem pierwszego lokalu przemawiają, w opinii strony, poniższe argumenty?

• zasadniczym celem nabycia nieruchomości było osiąganie korzyści ze wzrostu wartości nabytej nieruchomości a nie osiągnięcie przychodów z najmu,

• przychody z najmu stanowią uzupełnienie budżetu podatnika, a nie zasadnicze źródło jego dochodów,

• najem nie spełnia definicji działalności gospodarczej podanej w art. 2 ustawy prawo działalności gospodarczej, zgodnie z którą aby działalność mogła być uznana za pozarolniczą działalność gospodarczą musi być prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły,

• fakt, że podatnik nie złożył zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R nie prowadzi ewidencji środków trwałych i nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych pierwszego lokalu świadczy o tym, że najem pierwszego lokalu nie ma charakteru zorganizowanego.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy ad. 2 możliwe jest rozpoznanie przez małżonka przychodów z najmu drugiego lokalu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z uwagi na wspólnotę majątkową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych(t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) źródłami przychodów są:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3),

• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 10 ust.

  1 pkt 6).
  
  

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Zgodnie z brzmieniem art. 14 ust. 2 pkt 11 cytowanej ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. Stosownie do treści art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez pozarolniczą działalność gospodarczą rozumie się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930 ze zm.) osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. W myśl zapisu art. 6 ust. 1a ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym. Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) cytowanej ustawy, do przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%.

Z powyższych przepisów wynika, iż przychody z najmu dla celów podatkowych mogą być traktowane jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia, ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzeczy w najem. Podkreślić w tym miejscu należy, iż z przychodami uzyskiwanymi z najmu i zaliczanymi do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza mamy do czynienia wówczas, gdy: podatnik dokona wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, podając najem jako przedmiot działalności i spełnia kryteria zorganizowania tej działalności wynikające z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub przedmiotem umowy najmu są składniki majątku związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Ponadto wskazać należy, iż stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Zgodnie z treścią art. 8 ust. 3 ww. ustawy zasady, o których mowa w ust. 1 i 2, mają również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 przychody ze wspólnej własności, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości dochodu osiągniętego z tego źródła przez jednego z nich.

Natomiast stosownie do treści art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Zgodnie z brzmieniem art. 9a ust. 2 ww. ustawy podatnicy z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są zobowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego ? do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym (art. 9a ust. 4 ww. ustawy). W myśl art. 30c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub ust. 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30, 30d i art. 44 ust. 4, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca i Jego małżonka na zasadach wspólności majątkowej posiadają dwa lokale. Jeden lokal jest wynajęty przez małżonków w ramach najmu prywatnego, natomiast drugi lokal będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wynajmu.

Reasumując, w świetle powyższego niezależnie od tego, że Wnioskodawca uzyskuje przychód z najmu prywatnego, od którego zryczałtowany podatek płaci w całości małżonka Wnioskodawcy, najem lokalu apartamentowego w ramach działalności gospodarczej będzie stanowił dla Wnioskodawcy przychód z działalności gospodarczej. Dochód uzyskany z tego tytułu może być opodatkowany wg wybranej przez Wnioskodawcę formy opodatkowania, tj. według skali podatkowej, bądź 19% podatkiem liniowym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazać należy, iż zgodnie z art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U Nr 8, poz. 60 ze zm.) interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, a zatem mając na uwadze powyższe interpretacja indywidualna skierowana jest wyłącznie do Wnioskodawcy i skutki prawne wywołuje tylko w stosunku do Niego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.