Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2014 r. (data wpływu 21 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków na zakupu ubrań, butów, usług fryzjerskich, zakup kosmetyków, usług kosmetycznych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków na zakupu
ubrań, butów, usług fryzjerskich, zakup kosmetyków, usług kosmetycznych.

W wniosku zostało przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni od 1 lipca 2014 roku rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej . Podstawowa działalność gospodarcza to usługi dziennikarskie - w tym świadczone na wizji - jako prezenter pogody. W dniu 1 lipca 2014 roku Wnioskodawczyni podpisała umowę z SA, w ramach której dokonuje opracowania materiału przygotowanego przez synoptyka wraz z przygotowaniem tekstu, który później prezentuje na antenie/wizji. Z tego tytułu Wnioskodawczyni osiąga przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (dalej PIT) i opodatkowany podatkiem od towarów i usług (dalej VAT).

Przedstawianie informacji na antenie/wizji wymaga od Wnioskodawczyni odpowiedniej prezentacji, w tym ubioru, ułożenia fryzury i wykonania makijażu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w związku z przychodem opodatkowanym podatkiem PIT uzyskiwanym z prezentacji informacji na antenie/wizji SA - w tym programu - wydatki poniesione na zakup odpowiednich ubrań, butów, ułożenia fryzury (usługi fryzjerskie), zakup kosmetyków, usług kosmetycznych, Wnioskodawczyni może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów - zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r roku z późniejszymi zmianami?
2. Czy w związku z przychodem opodatkowanym podatkiem VAT uzyskiwanym z prezentacji informacji na antenie/wizji SA - w tym programu - Wnioskodawczyni może dokonać odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na zakup odpowiednich ubrań, butów, ułożenia fryzury (usług fryzjerskich), zakup kosmetyków, usług kosmetycznych - zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 roku z późniejszymi zmianami?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pytanie oznaczone nr 1. Wniosek w zakresie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zostanie rozpatrzony w odrębnym rozstrzygnięciu.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 10 ust. 3 ustawy PIT- źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Art. 14 ustawy PIT wskazuje, iż za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat, skont i podatku VAT.

Artykuł 22 ustawy PIT wskazuje, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy PIT.

Artykuł 23 ust. 1 pkt 23 wskazuje, iż do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów w tym alkoholowych.

Wobec braku w przepisach podatkowych definicji pojęcia "reprezentacja" należy przyjąć wykładnię językową, zgodnie z którą reprezentacja określana jest jako okazałość, wytworność w czyimś sposobie życia związaną ze stanowiskiem lub pozycją społeczną. Reprezentacja to działanie w sposób okazały, okazale, wystawnie, wytwornie. Na gruncie ustawy podatkowej PIT, należy przyjąć, że reprezentacja to występowanie w imieniu podatnika wiążące się z okazałością w celu wywołania jak najlepszego działania.

Biorąc pod uwagę opisany wyżej stan faktyczny, w szczególności zakres obowiązków Wnioskodawczyni wynikający z umowy zawartej z SA, uznać należy, iż zakup kosmetyków, ubrań, obuwia, usług fryzjerskich i kosmetycznych, będących niezbędnym i zwykłym elementem wykonania usługi prezentowania informacji na wizji nie stanowi reprezentacji w rozumieniu ustawy PIT. Tym samym ułożenie fryzury, wykonanie makijażu, zakup odpowiedniego ubioru i obuwia dla prezentera telewizyjnego nie stanowi okazałości, wytworności w sposobie bycia a jedynie niezbędny element właściwie wykonanej usługi.

Zatem zakup kosmetyków, odpowiednich ubrań, obuwia, usług fryzjerskich i kosmetycznych stanowi koszt uzyskania przychodów jakim jest usługa dziennikarska w tym prezentowanie informacji na antenie telewizyjnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Przy czym zwrot ?w celu? oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym, że poniesienie go ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. A zatem przy kwalifikowaniu kosztów uzyskania przychodów każdy wydatek - poza wyraźnie wskazanymi w ustawie - wymaga nie tylko oceny pod kątem, czy jego poniesienie miało związek z konkretnym przychodem, ale także z punktu widzenia racjonalności określonego działania dla osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu.

Odnosząc się do przesłanki celowości wydatku, należy podkreślić, że kosztem uzyskania przychodów są zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia. W każdym przypadku konieczne jest jednak zaistnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem, a uzyskiwaniem bądź też szansą uzyskiwania przychodów przez podmiot ponoszący ten koszt.

W oparciu o kryterium stopnia powiązania istniejącego pomiędzy kosztem a celem, jakiemu ma służyć, ustawodawca wyróżnia przy tym koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód) oraz inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Kosztami uzyskania przychodów będą zatem takie koszty, które spełniają łącznie następujące warunki:

• zostały poniesione przez podatnika,
  

• pozostają w związku z prowadzoną przez niego działalnością,
  

• ich poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,
  

• nie zostały wyłączone z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  
  

Należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w ramach prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów oraz okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów.

Odnosząc się zatem do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że aby wydatki na zakup odzieży i obuwia można było uznać za koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej ubiór musi utracić charakter osobisty, np. poprzez trwałe opatrzenie zakupionej odzieży cechami charakterystycznymi logo reprezentowanej przez Wnioskodawczynię firmy.

Zakupy odpowiednich ubrań, butów, pod kątem wykonywania działalności gospodarczej należy więc oceniać na tle przepisów prawa pracy lub innych przepisów branżowych. Generalnie zakupy tego rodzaju stanowią wydatki związane z faktem funkcjonowania danej jednostki w życiu społecznym. Zatem, niezależnie od rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej, każda osoba musi nabywać i używać dostosowaną do własnych wymagań odzież i obuwie. Dlatego też zakupy tych rzeczy stanowią spełnienie zwykłych, normalnych potrzeb danej osoby fizycznej. Odstępstwa od tej zasady mogą wynikać z nałożonego na prowadzącego działalność gospodarczą prawnego obowiązku używania określonego rodzaju odzieży czy też obuwia a rzeczy te utraciły charakter osobisty na przykład z uwagi na dostosowanie tychże do pełnienia określonych funkcji bądź zawodów.

Obowiązujące zasady współżycia społecznego wymagają aby osoby prowadzące działalność gospodarczą posiadały wygląd adekwatny do wykonywanego zawodu podobnie zresztą jak osoby zatrudnione w innych zawodach np. nauczyciele, urzędnicy, prawnicy itp.

Niewątpliwie w wykonywanym przez Wnioskodawczynię zawodzie dbałość o wygląd zewnętrzny jest bardzo istotna jednakże nie można tu mówić o sytuacji znacząco odbiegającej od ogólnie przyjętych norm społecznych. Wydatki związane z odpowiednim strojem jak również wydatki dotyczące usługi fryzjerskich, zakup kosmetyków, usług kosmetycznych, mają charakter wydatków osobistych związanych z poprawą wizerunku i w konsekwencji nie można ich uznać za ściśle związane z działalnością gospodarczą.

Wprawdzie wydatki te nie zostały ujęte w katalogu wydatków nie uznawanych za koszt uzyskania przychodu, jednakże nie stanowi to wystarczającej przesłanki do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym, mając na uwadze zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku oraz przytoczone przepisy prawa stwierdzić należy, iż poniesiony przez Wnioskodawcę wydatek na zakup ubrań, butów, usług fryzjerskich, zakup kosmetyków, usług kosmetycznych nie mogą stanowić koszt uzyskania przychodu, gdyż wydatki te mają charakter wydatków osobistych.

A zatem stanowisko Wnioskodawczyni jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.