Zasady ewidencji i identyfikacji podatkowej - jeden NIP

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatkowej (NIP).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Podmiot ten posiada NIP wydany przez US. Podmiot w ramach swojej działalności gospodarczej prowadzi niepubliczne przedszkole zarejestrowane w ewidencji szkół i placówek niepublicznych prowadzonej przez miasto.

Rejestrując działalność oświatową Urząd Skarbowy stanął na stanowisku, że podatnik prowadzący działalność gospodarczą jako osoba fizyczna w formie przedszkola posługuje się tym samym Numerem Identyfikacji Podatkowej, czyli występuje w imieniu Przedszkola jako A.

Podmiot korzysta z dotacji oświatowej dla przedszkoli niepublicznych i zgodnie z powyższym wszystkie dokumenty księgowe: faktury, rachunki są wystawiane na podmiot A.

Pracownicy Urzędu Miasta zwrócili uwagę, że dokumenty te powinny być wystawione na Przedszkole. Taka sytuacja wprowadza duży chaos i wiele problemów natury organizacyjnej a przede wszystkim dylematu prawnego, kto prawidłowo: Podatnik lub Urząd, interpretuje przepisy. Gdyby Urząd Miasta prawidłowo interpretował sytuację prawną Wnioskodawcy, to Przedszkole powinno działać pod innym numerem NIP, a tak nie uważał Urząd Skarbowy.

Sytuacja ta skomplikuje się, jeśli w przyszłości Podatnik mógłby rozszerzyć swoją działalność gospodarczą o inną branżę. Taka sytuacja będzie zapewne nie do zaakceptowania przez kontrahentów, którzy nie będą mogli pod jednym numerem NIP a inną nazwą prowadzić rozliczeń z Wnioskodawcą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, podejmując jakąkolwiek inną działalność gospodarczą niż aktualnie prowadzone niepubliczne przedszkole, być może o zróżnicowanych profilach, może występować jako A., posiadać jeden NIP i wszystkie dokumenty księgowe mogą być wystawiane na jednego nabywcę, tj. A?

Stanowisko Wnioskodawcy, faktury, rachunki i inne dokumenty dotyczące prowadzenia, działalności Przedszkola powinny być wystawiane pod jednym NIP-em i nazwą tj. A. i Wnioskodawca nie jest zobowiązany do wystąpienia do Urzędu Skarbowego o nadanie indywidualnego NIP dla Przedszkola.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2012 r., poz. 1314, z późn. zm.), zwana dalej ustawą o NIP, określa między innymi zasady ewidencji podatników, płatników, płatników składek na ubezpieczenie społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne, zwanych ?płatnikami składek ubezpieczeniowych?.

I tak, stosowanie do treści art. 2 ust. 1 ustawy o NIP, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Na podstawie art. 2 ust. 2 i ust. 3 ustawy o NIP, obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków, a także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych.

Zgodnie z art. 3 ust.1 ustawy o NIP, identyfikatorem podatkowym jest:

1. numer PESEL ? w przypadku podmiotów będących osobami fizycznymi objętymi rejestrami PESEL, nieprowadzących działalności gospodarczej lub niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług,
2. NIP ? w przypadku pozostałych podmiotów podlegających obowiązkowi ewidencyjnemu, o którym mowa w art. 2.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy o NIP, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Zgłoszenie identyfikacyjne osób fizycznych zawiera nazwisko, imiona, imiona rodziców, datę i miejsce urodzenia, płeć, nazwisko rodowe, obywatelstwo lub obywatelstwa, adres miejsca zamieszkania, adres miejsca zameldowania na pobyt stały lub czasowy, rodzaj i numer dowodu tożsamości oraz numer PESEL w przypadku osób fizycznych objętych tym rejestrem (art. 5 ust. 2 ustawy o NIP).

Natomiast zgodnie z art. 5 ust. 4 ustawy o NIP, zgłoszenie identyfikacyjne podatników będących osobami fizycznymi wykonujących działalność gospodarczą zawiera dane, o których mowa w ust. 2, nazwę (firmę), adres głównego miejsca wykonywania działalności gospodarczej, adresy dodatkowych miejsc wykonywania działalności, numer identyfikacyjny REGON, organ ewidencyjny, wykaz rachunków bankowych, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych.

Na mocy przepisu art. 8a ustawy o NIP, nadanie NIP następuje przy użyciu Centralnego Rejestru Podmiotów ? Krajowej Ewidencji Podatników, zwanego dalej ?CRP KEP?, po dokonaniu zgłoszenia identyfikacyjnego.

Z kolei, w myśl art. 8c ust. 2 pkt 1 ustawy o NIP, naczelnik urzędu skarbowego unieważnia z urzędu, w drodze decyzji, NIP nadany podmiotowi, w przypadku wielokrotnego nadania NIP, biorąc pod uwagę interes prawny i gospodarczy podmiotu.

Z powołanego powyżej przepisu wynika zatem, że podatnik nie może posiadać dwóch identyfikatorów podatkowych NIP.

Wobec tego, numer NIP nadany może być wyłącznie podatnikowi w przypadku, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, przy czym podatnik może posiadać tylko jeden numer NIP.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach swojej działalności gospodarczej prowadzi niepubliczne przedszkole zarejestrowane w ewidencji szkół i placówek niepublicznych prowadzonej przez m. st. Warszawa. Podmiot korzysta z dotacji oświatowej dla przedszkoli niepublicznych i zgodnie z powyższym wszystkie dokumenty księgowe: faktury, rachunki są wystawiane na podmiot A.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, podejmując jakąkolwiek inną działalność gospodarczą niż aktualnie prowadzone niepubliczne przedszkole, być może o zróżnicowanych profilach, może występować jako A., posiadać jeden NIP i wszystkie dokumenty księgowe mogą być wystawiane na jednego nabywcę, tj. A.

W tym miejscu wskazać należy, że na podstawie art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), ilekroć w dalszych przepisach jest mowa bez bliższego określenia o szkole ? należy przez to rozumieć także przedszkole.

Jak wynika z art. 5 ust. 1 tej ustawy, szkoła i placówka może być szkołą i placówką publiczną albo niepubliczną.

Osoby prawne i fizyczne mogą zakładać szkoły i placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek (art. 82 ust. 1 powołanej ustawy).

Jak wynika z powołanych przepisów, nie ma formalnych przeszkód, aby przedszkole utworzyła osoba fizyczna prowadząca jednoosobowo działalność gospodarczą.

Zatem, skoro w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jako osoba fizyczna - na podstawie wpisu do ewidencji placówek niepublicznych - Wnioskodawca prowadzi niepubliczne przedszkole, którego jest organizatorem i założycielem, to w tym przypadku przedsiębiorcą nie jest przedszkole. Jako przedsiębiorca może się wobec tego zarejestrować organizator niepublicznego przedszkola, nie ma natomiast formalnej możliwości zarejestrowania jako przedsiębiorcy tego rodzaju placówki.

Wszelka zatem odpowiedzialność, w tym obowiązki rejestracyjne, ciąży na osobie zakładającej i prowadzącej przedszkole niepubliczne, które samo nie jest w pełni samodzielnym podmiotem i nie może działać w oderwaniu od osoby, która ją założyła.

Na podstawie art. 7 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Jak stanowi art. 7 § 2 Ordynacji podatkowej, ustawy podatkowe mogą ustanawiać podatnikami inne podmioty niż wymienione w § 1.

Zgodnie zaś z art. 8 ww. ustawy, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego, do obliczenia i pobrania podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Analiza opisu sprawy w kontekście wyżej powołanych przepisów pozwala na stwierdzenie, że prowadzone przez Wnioskodawcę niepubliczne przedszkole nie jest wyodrębnionym podmiotem charakteryzującym się cechami istotnymi dla jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, a stanowi jedynie jednostkę organizacyjną w strukturze działalności gospodarczej, którą prowadzi Wnioskodawca jako osoba fizyczna.

Oznacza to tym samym, że przedszkole nie podlega obowiązkowi ewidencyjnemu, o którym mowa w art. 2 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników. Nie występuje jako odrębny od Wnioskodawcy podatnik, płatnik podatków bądź płatnik składek ubezpieczeniowych. W konsekwencji przedszkole niepubliczne działające w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie jest zobligowane do posiadania odrębnego własnego numeru identyfikacji podatkowej, powinno więc posługiwać się numerem NIP nadanym Wnioskodawcy jako osobie fizycznej.

Należy ponadto podkreślić, że zgodnie z art. 43¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 33¹ § 1, prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową. Art. 43² § 1 Kodeksu cywilnego stanowi natomiast, że przedsiębiorca działa pod firmą. Stosownie do art. 43⁴ Kodeksu cywilnego, firmą osoby fizycznej jest jej imię i nazwisko.

Z powyższych przepisów wynika, że dodatki, które mogą zostać dołączone do imienia i nazwiska, mają służyć lepszej identyfikacji przedsiębiorcy posługującego się firmą.

Z kolei zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r., poz. 672, z późn. zm.), przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną ? wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą.

Stosownie natomiast do art. 14 ust. 1 ww. ustawy, przedsiębiorca może podjąć działalność gospodarczą w dniu złożenia wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo po uzyskaniu wpisu do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 cyt. ustawy, wpisowi do ewidencji podlegają przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, że danymi identyfikującymi osobę fizyczną prowadzącą samodzielnie działalność gospodarczą jest jej imię, nazwisko oraz numer identyfikacji podatkowej. Zatem za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym faktury, rachunki i inne dokumenty dotyczące prowadzenia Przedszkola powinny być wystawiane pod jednym numerem NIP i nazwą (A.), zgodnie z danymi zawartymi w zgłoszeniu identyfikacyjnym dokonanym przez Podatnika.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.