Certyfikat rezydencji podatkowej jako sposób uniknięcia podwójnego opodatkowania

Certyfikat rezydencji jest zaświadczeniem (poświadczeniem), wydawanym przez administrację podatkową właściwą dla odbiorcy należności, potwierdzającym miejsce zamieszkania lub siedziby podatnika za granicą dla celów podatkowych. Certyfikatów nie mogą wydawać ani władze administracyjne, ani gminne lub doradcy podatkowi. Za granicą, w większości państw, certyfikat taki nie jest wydawany na określonym formularzu, nie zawsze jest też nazywany certyfikatem rezydencji.

Certyfikat ma potwierdzać miejsce zamieszkania lub siedzibę podatnika dla celów podatkowych. Jest więc formą dokumentowania stanu faktycznego - miejsca rezydencji podatkowej podatnika.

Co niesie ze sobą fakt posiadania certyfikatu rezydencji podmiotu, na rzecz którego dokonywane są wypłaty z określonych tytułów?

Podmioty polskie wypłacające należności dla osób zagranicznych muszą uwzględniać w zakresie ich opodatkowania zasady wynikające z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest przy tym możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego zaświadczeniem wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej, zwanym certyfikatem rezydencji. Dotyczy to m.in. następujących należności:

• z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how);

• z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Polski;

• z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze;

• z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych;

• uzyskanych na terytorium Polski przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej;

• z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze;

• z dywidend oraz

• z innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę w Polsce.

Jakie certyfikaty wydają polskie organy podatkowe?

organy podatkowe – na wniosek podatnika – zobowiązane są do wydawania dwóch rodzajów zaświadczeń:

1. zaświadczenia o miejscu zamieszkania lub siedzibie podatnika dla celów podatkowych na terytorium Polski (certyfikat rezydencji) oraz

2. zaświadczenia o miejscu zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Polski osoby fizycznej osiągającej przychody (dochody) z oszczędności ze źródeł przychodów położonych

1) w Republice Austrii, Królestwie Belgii, Wielkim Księstwie Luksemburga, Księstwie Andory, Księstwie Monako, lub

2)  na terytoriach zależnych lub terytoriach stowarzyszonych Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Królestwa Niderlandów, stosownie do postanowień umów w sprawie opodatkowania przychodów (dochodów) z oszczędności osób fizycznych zawartych przez Rzeczpospolitą Polską z tymi terytoriami.

W zaświadczeniu o miejscu zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce osoby fizycznej osiągającej przychody (dochody) z oszczędności poza miejscem zamieszkania podaje się również zgłoszone organowi podatkowemu przez wnioskodawcę:

• imię i nazwisko albo nazwę oraz adres podmiotu, który wypłaca lub stawia do dyspozycji przychody (dochody),

• numer rachunku wnioskodawcy, a w przypadku jego braku – tytuł prawny, z którego wynika wierzytelność stanowiąca podstawę wypłaty lub postawienia do dyspozycji przychodów (dochodów).

Wzory omawianych zaświadczeń zostały opublikowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 5 kwietnia 2007 r. w sprawie wzorów zaświadczeń o miejscu zamieszkania lub siedzibie dla celów podatkowych wydawanych przez organy podatkowe.

Zaświadczenie o miejscu zamieszkania lub siedzibie dla celów podatkowych (certyfikat rezydencji) stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. Natomiast w załączniku nr 2 można znaleźć zaświadczenie o miejscu zamieszkania dla celów podatkowych w Rzeczypospolitej Polskiej osoby fizycznej osiągającej przychody (dochody) z oszczędności (faktycznego odbiorcy).

Podstawa prawna:

• Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 5 kwietnia 2007 r. w sprawie wzorów zaświadczeń o miejscu zamieszkania lub siedzibie dla celów podatkowych wydawanych przez organy podatkowe (Dz. U. 2004 r., Nr 106, poz. 1134);

• Art. 306l - 306n ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. 2005 r., Nr 8, poz. 60);

• Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. 2000 r., Nr 54, poz. 654);

• Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. 2000 r., Nr 14, poz. 176).

A.J.
Zespół e-prawnik.pl