Czy w przypadku wykonywania na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz (...)

30.6.2011

Czy w przypadku wykonywania na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych czynności, o których mowa w art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2011r., Spółka zobowiązana będzie prowadzić ewidencję tych czynności (ewidencję obrotu i kwot podatku należnego) przy zastosowaniu kas rejestrujących?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2011r. (data wpływu 1 kwietnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej nieodpłatnego przekazywania towarów i świadczenia usług w myśl art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 kwietnia 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej nieodpłatnego przekazywania towarów i świadczenia usług w myśl art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujący zdarzenie przyszłe:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej O. S.A. [O., Wnioskodawca lub Spółka] zamierza wykonywać czynności, o których mowa w art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług [ustawa o VAT] w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2011r., tj.:

[ art. 7 ust. 2] dokonywać nieodpłatnego przekazania towarów należących do przedsiębiorstwa Spółki, przy nabyciu których Spółce przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a także
[ art. 8 ust. 2 pkt 1] używać towary stanowiące część przedsiębiorstwa Spółki do celów innych niż działalność gospodarcza Spółki; w tym w szczególności do celów osobistych pracowników, byłych pracowników, akcjonariuszy i członków organów stanowiących, w przypadku gdy Spółce przysługiwało, w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, oraz
[ art. 8 ust. 2 pkt 2] dokonywać nieodpłatnego świadczenia usług na cele osobiste pracowników, w tym byłych pracowników, akcjonariuszy i członków organów stanowiących oraz wszelkich innych nieodpłatnych świadczeń usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Czynności te Spółka wykonywać będzie także na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Spółka prowadzi działalność w zakresie sprzedaży gazu płynnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Spółki, w przypadku wykonywania na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych czynność, o których mowa w art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2011 r., Spółka nie będzie zobowiązana do prowadzenia ewidencji tych czynności (ewidencji obrotu i kwot podatku należnego) przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z przepisami art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych (dalej łącznie: osoby fizyczne) są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Dokonując interpretacji powyższej normy prawnej oraz określając znaczenie pojęć w niej użytych należy posłużyć się przede wszystkim znaczeniem nadanym tym pojęciom w definicjach/objaśnieniach zamieszczonych w samej ustawie, w odniesieniu do pojęć niezdefiniowanych zaś dokonać interpretacji w oparciu przede wszystkim o wykładnię językową.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, pod pojęciem sprzedaży rozumie się odpłatną dostawę towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, zgodnie natomiast z:

art. 7 ust 2 ustawy o VAT przez odpłatną dostawę towarów rozumie się również nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów,

art. 8 ust 2 ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się również użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, a także nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników (...) oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Powyższe oznacza, iż nieodpłatne dostawy towarów, o których mowa w art. 7 ust. 2 oraz nieodpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT mieszczą się w pojęciu sprzedaży, o którym mowa w art. 111 ust. 1 tej ustawy, a tym samym, iż dokonując takich dostaw lub świadczeń podatnik staje się podmiotem obowiązków nałożonych tym przepisem.

Kolejną kwestią wymagającą zatem określenia jest zakres powyższych obowiązków, czyli określenie przedmiotu ewidencjonowania. Zgodnie z regulacją art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący opisanej wyżej sprzedaży są obowiązani do stosowania ewidencji w postaci kas rejestrujących, w których zobowiązani są ewidencjonować obrót i kwoty podatku należnego. Zgodnie z regułami wykładni prawa, użycie przez ustawodawcę spójnika ?i? oznacza, że ewidencjonowaniu podlega w takim przypadku jednocześnie obrót i kwoty podatku należnego, co oznacza dalej, iż ustawodawca nie dopuszcza sytuacji, w której w kasie rejestrującej ewidencjonowany jest jedynie obrót lub jedynie kwota podatku należnego (sytuacja taka możliwa byłaby w przypadku zastosowania koniunkcji rozłącznej ?lub?, której jednak w art. 111 ust. 1 nie użyto).

Definicję obrotu zawiera art. 29 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. W przypadku nieodpłatnego przekazania towarów oraz/lub nieodpłatnego świadczenia usługi zatem kwota należna nie występuje, co oznacza, iż nie występuje obrót.

Potwierdzeniem słuszności powyższej tezy jest także sama konstrukcja art. 29 oraz relacja pojęć w nim użytych do pojęć wykorzystanych w art. 111 ust. 1. Jak już wspomniano, art. 111 ust. 1 ustawy o VAT nakłada na podatników obowiązek ewidencjonowania obrotu. Obrót jest jedną z form ustalania podstawy opodatkowania i został przewidziany przez ustawodawcę jako forma ustalania tej podstawy w przypadku gdy z tytułu danej sprzedaży istnieje kwota należna (art. 29 ust. 1). Obrót nie jest jednak jedyną formą ustalania podstawy opodatkowania, zgodnie bowiem z przepisami art. 29 ust. 10 w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy towarów. Podobnie w przypadku nieodpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, gdzie podstawę opodatkowania ustawodawca nakazał ustalać na podstawie kosztu świadczenia tych usług poniesionego przez podatnika (art. 29 ust. 12 ustawy).

Z relacji powyższych przepisów wynika bezsprzecznie, że ustawodawca rozróżnia powyższe pojęcia oraz świadomie różnicuje ich zastosowanie tak aby obrót był formą ustalania podstawy opodatkowania tam, gdzie z tytułu danej sprzedaży pojawia się (istnieje) kwota należna, w przypadku zaś gdy taka kwota (taki obrót) nie istnieje ? jak to ma miejsce w przypadku czynności, o których mowa w art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ? podstawą opodatkowania była ustalana w oparciu o inne kryteria.

Wynika z tego także, że cena nabycia (koszt wytworzenia), o których mowa w art. 29 ust. 10 oraz koszt świadczenia usług, o którym mowa w art. 29 ust. 12 nie są obrotem, o którym mowa w art. 29 ust. 1.

Skoro zatem ustawodawca w art. 111 ust. 1 nakazuje podatnikom ewidencjonowanie w kasach rejestrujących jedynie obrotu pomijając ewidentnie inne formy ustalania podstawy opodatkowania, oznacza to, że intencją ustawodawcy było objęcie zakresem tego obowiązku tylko takiej sprzedaży, w odniesieniu do której obrót taki występuje.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy:

skoro cena nabycia (koszt wytworzenia) oraz koszt świadczenia usług, o których mowa w art. 29 ust.
10 oraz ust. 12 zostały przez ustawodawcę wskazane jako formy ustalania podstawy opodatkowania inne niż obrót, a następnie
skoro w art. 111 ust. 1 ustawodawca nałożył na podatników dokonujących sprzedaży na rzecz osób fizycznych obowiązek ewidencjonowania jedynie obrotu,

oznacza to, że cena nabycia (koszt wytworzenia) oraz koszt świadczenia usług, o których mowa w art. 29 ust. 10 oraz ust. 12 nie podlegają ewidencjonowaniu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

A skoro tak i skoro:

określając przedmiot ewidencjonowania w kasach rejestrujących ustawodawca posłużył się koniunkcją stwierdzając, iż ewidencjonowaniu takiemu podlega jednocześnie obrót i kwoty podatku należnego, co w świetle reguł wykładni językowej oznacza, iż ustawodawca nie dopuszcza sytuacji, w której w kasie rejestrującej ewidencjonowany jest jedynie obrót lub jedynie kwota podatku należnego (sytuacja taka możliwa byłaby w przypadku zastosowania koniunkcji rozłącznej ?lub?, której jednak w art. 111 ust. 1 nie użyto),

przepis art. 111 ust. 1 powinien być odczytywany w ten sposób, że sprzedaż taka jak ta określona w art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, w odniesieniu do której występuje jedynie podatek należny (nie występuje obrót) nie podlega ewidencjonowaniu przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W ocenie Wnioskodawcy oczywistą funkcją jaką ustawodawca określił dla kas rejestrujących jest konieczność rejestrowania transakcji odpłatnych, które w braku takiego obowiązku mogłyby znaleźć się w szarej strefie obrotu gospodarczego. Takie zagrożenie z oczywistych względów nigdy nie wystąpi w przypadku czynności nieodpłatnych.

Biorąc powyższe pod uwagę, przepis § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. nr 138 poz. 930) w części, w jakiej dotyczy pozycji 44 załącznika do tego rozporządzenia, należy odczytywać wyłącznie jako potwierdzenie braku istnienia obowiązku ewidencjonowania towarów przekazywanych nieodpłatnie i usług świadczonych nieodpłatnie za pomocą kas rejestrujących.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust.1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się również ? zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy - przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek, zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy.

Z powyższego wynika, iż dla uznania nieodpłatnej dostawy za odpłatną dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione łącznie 2 przesłanki:

podatnik przekazuje lub zużywa nieodpłatnie towary (inne niż drukowane materiały reklamowe i informacyjne oraz prezenty o małej wartości i próbki) należące do jego przedsiębiorstwa,

podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Zasadą jest, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów, a zatem kiedy jest ona realizowana pod tytułem nieodpłatnym ? nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem. W ustawie przewidziano od tej zasady wyjątek. Jeżeli podatnikowi przysługiwało ? w całości lub w części ? prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów, należących do jego przedsiębiorstwa, które następnie zostały przez niego przekazane nieodpłatnie, to tego rodzaju czynności przekazania towarów, uznaje się za podlegające opodatkowaniu jako odpłatne dostawy towaru.

Innymi słowy art. 7 ust. 2 ustawy, zrównuje czynności dokonane bez wynagrodzenia z czynnościami odpłatnymi, przy spełnieniu warunków wymienionych w tym przepisie i z zastrzeżeniem płynącym z ust. 3 tego artykułu. W związku z powyższym nieodpłatne przekazanie przez podatnika należących do jego przedsiębiorstwa towarów, innych niż drukowane materiały reklamowe i informacyjne oraz prezenty o małej wartości i próbki, wchodzi w zakres objęty pojęciem ?odpłatnej dostawy towarów?, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7(?).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenia usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z powyższego wynika, że jeżeli mamy do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem usług, to aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być świadczone na cele inne niż związane z działalnością gospodarczą podatnika oraz być nieodpłatne.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, iż Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży gazu płynnego. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zamierza :

dokonywać nieodpłatnego przekazania towarów należących do przedsiębiorstwa Spółki, przy nabyciu których Spółce przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a także
używać towary stanowiące część przedsiębiorstwa Spółki do celów innych niż działalność gospodarcza Spółki, w tym w szczególności do celów osobistych pracowników, byłych pracowników, akcjonariuszy i członków organów stanowiących, w przypadku gdy Spółce przysługiwało, w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, oraz
dokonywać nieodpłatnego świadczenia usług na cele osobiste pracowników, w tym byłych pracowników, akcjonariuszy i członków organów stanowiących oraz wszelkich innych nieodpłatnych świadczeń usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Czynności ww. Spółka będzie wykonywać również na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

W myśl art. 29 ust. 1 ww. ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast w myśl art. 29 ust. 10 ustawy, w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów. Z kolei, w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika (art. 29 ust. 12).

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do opisanego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w myśl art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy stanowią obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1, będący podstawą opodatkowania, z uwagi na fakt, iż nieodpłatne przekazanie towarów oraz nieodpłatne świadczenie usług spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22, uznane jest za sprzedaż. Zatem dokonywane czynności wymienione w art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Spółka winna wykazać jako podstawę opodatkowania wartość określoną zgodnie z art. 29 ust. 10 i 12.

Zatem, nie można się zgodzić ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż w przypadku nieodpłatnego przekazania towarów oraz nieodpłatnego świadczenia usług kwota należna nie występuje, co oznacza, że nie występuje obrót. Zgodnie z art. 29 ust. 10 ustawy, w rozpatrywanym przypadku za podstawę przekazania towarów należy przyjąć cenę zakupu towarów bądź koszt wytworzenia towarów własnej produkcji, określone w momencie dostawy tych towarów. Natomiast w przypadku nieodpłatnego świadczenia usług, za podstawę opodatkowania, należy przyjąć koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika w myśl art. 29 ust. 12 ustawy.

Generalny obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika z art. 111 ust. 1 ustawy, który stanowi, iż podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z art. 111 ust. 8 ustawy minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grup podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (?).

Z obowiązku powyższego rozporządzeniem z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2010r., Nr 138, poz. 930), w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., zwolnione na czas określony zostały niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności.

Rozporządzenie to przewiduje dwa rodzaje zwolnień:

podmiotowe ? zwalniające podatnika z obowiązku ewidencjonowania w zakresie całej prowadzonej przez niego działalności,

przedmiotowe ? zwalniające z ewidencjonowania tylko ściśle określone czynności.

Zgodnie zatem z § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia do dnia 31 grudnia 2012 r. zwolniona z obowiązku ewidencjonowania została sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia, w którym w pozycji 44 znalazły się czynności wymienione w art. 7 ust. 1 pkt 5 i ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy.

Na podstawie § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i 3, nie stosuje się, bez względu na wysokość osiąganych obrotów do podatników prowadzących działalność w zakresie sprzedaży gazu płynnego.

Należy wskazać, że obowiązek ewidencjonowania dotyczy sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, przy czym przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług. Na podstawie art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2, z odpłatną dostawą towarów i świadczeniem usług zrównano również nieodpłatne przekazanie i użycie towarów oraz nieodpłatne świadczenie usług przez podatnika, bez względu na ich cel. Jednakże o braku możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy użyciu kasy rejestrującej decyduje zakres prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, a mianowicie prowadzenie sprzedaży gazu płynnego.

Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie sprzedaży gazu płynnego, nie ma do niego zastosowania zwolnienie zawarte w poz. 44 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930). Zapis § 4 ust. 1 pkt 1 wyłącza obligatoryjnie wszelkie możliwości zwolnienia z obowiązku ewidencji na kasie rejestrującej, również w zakresie nieodpłatnego wydania towarów, użycia towarów czy nieodpłatnego świadczenia usług na rzecz pracowników, byłych pracowników, akcjonariuszy i członków organów stanowiących, w sytuacji gdy podatnikowi przysługiwało częściowe lub całkowite prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistnienia zdarzenia przeszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10 09-402 Płock.