Jaka stawką Wnioskodawca powinien opodatkować usługi kominiarskie?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2010 r. (data wpływu 6 stycznia 2010 r.) uzupełnione w dniu 4 marca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług kominiarskich - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 stycznia 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług kominiarskich.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi kominiarskie dla ludności polegające na:

• czyszczeniu przewodów kominowych dymowych, spalinowych i wentylacyjnych,
• sprawdzeniu i wydaniu opinii o stanie przewodów kominowych, dymowych, spalinowych i wentylacyjnych,
• badaniu stanu przewodów kominowych, kominowo-grzewczych i wentylacyjnych kanałów oraz podłączeń paleniskowych w budynkach przed oddaniem ich do użytku,
• badaniu przyczyn wadliwego działania przewodów kominowych,
• czyszczeniu i sprawdzaniu kominów wolnostojących,
• czyszczeniu i konserwacji wszelkiego rodzaju palenisk i urządzeń grzewczych oraz pieców i rur, a także kotłów niskoprężnych i wysokoprężnych oraz kanałów spalinowych,
• czyszczeniu wędzarni,
• odgruzowaniu przewodów kominowych i wentylacyjnych,
• wypalaniu sadzy w przewodach kominowych,
• montażu i demontażu ław kominowych i naprawie głowic kominowych.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż usługi kominiarskie polegające na ocenie stanu technicznego przewodów kominowych dymnych, spalinowych i wentylacyjnych kanałów przełazowych i nasad kominowych wraz z czyszczeniem ? konserwacją, sprawdzanie i wydawanie opinii o stanie przewodów, badanie stanu przewodów, wyszukiwanie przerw w ścianach, badanie wadliwego działania, odgruzowanie przewodów kominowych, wypalanie sadzy, sporządzanie protokołu z przeglądu itp. mieszczą się w grupowaniu PKWiU 74.70.15 ?Usługi czyszczenia pieców i kominów?. Wszelkie te czynności są robotami konserwacyjnymi lub remontowymi i wykonywane są w obiektach budownictwa mieszkaniowego. Należą do usług chroniących życie i mienie obywateli.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaka stawką Wnioskodawca powinien opodatkować usługi kominiarskie wymienione w opisie stanu faktycznego...

Zdaniem Wnioskodawcy, (stanowisko doprecyzowano w uzupełnieniu wniosku) zastosowanie stawki VAT w wysokości 22% do usług kominiarskich wykonywanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego (zamiast stawki 7%) spowoduje wzrost cen na usługi dla przeciętnego obywatela, a ?mało zamożni? mogą zrezygnować z ich świadczenia usług, co pociąga za sobą zagrożenia, zatem słuszne byłoby zastosowanie w przedmiotowej sprawie stawki 7% .

W konsekwencji - w ocenie Wnioskodawcy - usługi kominiarskie, które polegają na czyszczeniu i naprawie przewodów kominowych dymowych, spalinowych i wentylacyjnych zaliczane do PKWiU 74.70.15 można uznać za roboty konserwacyjne, polegające na wykonaniu czynności służących utrzymaniu danego budynku mieszkalnego w należytym stanie. Natomiast usługi kominiarskie, polegające na wydaniu opinii o stanie przewodów kominowych dymowych, spalinowych i wentylacyjnych, ocenie stanu technicznego przewodów kominowych dymnych, spalinowych i wentylacyjnych kanałów przełazowych i nasad kominowych (bez usługi czyszczenia i konserwacji) oraz badaniu stanu przewodów w budynkach przed oddaniem ich do użytkowania sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 74.30.15 ?Usługi przeglądów technicznych pozostałe? nie mieszczą się w definicji ?remont lub konserwacja?, zatem usługi te powinny być opodatkowane stawką 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Co do zasady stawka podatku ? na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - wynosi 22%, jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

I tak, stosownie do zapisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r., dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się ? w myśl ust. 12 wskazanego artykułu do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, w myśl ust. 12a powołanego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 ? wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast art. 41 ust. 12b ustawy o VAT stanowi, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Zgodnie z ust. 12c cyt. artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Ponadto w myśl § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy o VAT obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 ? wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

• w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika, że 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązujące od dnia 1 stycznia 2008 r., zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Zatem, dla właściwego zdefiniowania pojęcia obiektu budownictwa mieszkaniowego a co za tym idzie stosowania odpowiedniej stawki podatkowej, należy uwzględniać regulacje wynikające z wyżej przywołanego art. 2 pkt 12.

Należy zauważyć, iż w treści powołanych wyżej przepisów ustawodawca użył pojęć: roboty budowlano-montażowe, remonty oraz roboty konserwacyjne nie podając konkretnych symboli statystycznych dla tych usług.

Z uwagi na to, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć: robót budowlanych, remontu, czy robót konserwacyjnych, dlatego też należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego. W myśl zaś art. 3 pkt 8 tej ustawy remont to wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Z kolei konserwacja, zgodnie z § 3 pkt 4 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 sierpnia 1999 r. w sprawie warunków technicznych użytkowania budynków mieszkalnych (Dz. U. Nr 74, poz. 836) oznacza wykonywanie robót mających na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku.

Natomiast przez konserwację według ?Słownika języka polskiego? pod redakcją prof. Mieczysława Szymczaka wydanego przez PWN rozumie się ?utrzymanie czegoś w dobrym stanie, dbanie o coś, pielęgnowanie czegoś w celu zabezpieczenia przed szybkim zużyciem, zniszczeniem i zepsuciem?.

Ponadto klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU). Na podstawie § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2009r., zmieniającego rozporządzenie w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), (Dz. U. Nr 222, poz. 1753), do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U Nr 42, poz. 264, z późn. zm.).

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług w Dziale 45 mieszczą się roboty budowlane.

Dział ten obejmuje:

1. prace polegające na wznoszeniu nowych budynków mieszkalnych i niemieszkalnych oraz budowli, począwszy od przygotowania terenu przez zróżnicowany zakres robót ziemnych, fundamentowych (stan zerowy), wykonywanie elementów nośnych, przegród budowlanych, układanie i pokrywanie dachów (stan surowy) do robót montażowych, instalacyjnych i wykończeniowych,
2. prace związane z przebudową, rozbudową, nadbudową, modernizacją, rozbiórką, odbudową, remontem i konserwacją już istniejących budynków mieszkalnych i niemieszkalnych oraz budowli, prace związane z inżynierią lądową i wodną,
3. montaż i wznoszenie budynków i budowli z prefabrykatów, montaż i wznoszenie konstrukcji stalowych.

Z powołanych przepisów wynika więc, iż tylko część usług kominiarskich wykonywanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego (sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11) podlega opodatkowaniu obniżoną stawką 7%. Stawką tą bowiem opodatkowane są jedynie te usługi, które mają charakter robót budowlano-montażowych, remontów oraz robót konserwacyjnych.

Mając zatem na uwadze przedstawiony wyżej stan prawny należy stwierdzić, iż o ile świadczone przez Wnioskodawcę usługi kominiarskie, polegające na ocenie stanu technicznego przewodów kominowych dymnych, spalinowych i wentylacyjnych łącznie z czyszczeniem i konserwacją przewodów kominowych zostały prawidłowo zaklasyfikowane przez Wnioskodawcę pod symbolem PKWiU 74.70.15 ?Usługi czyszczenia pieców i kominów? i wykonywane są w budynkach mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych PKOB w dziale 11, podlegają opodatkowaniu według 7% stawki podatku od towarów i usług na mocy przywołanego wcześniej przepisu § 6 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast usługi kominiarskie, polegające na wydaniu opinii o stanie przewodów kominowych dymowych, spalinowych i wentylacyjnych, ocenie stanu technicznego przewodów kominowych dymnych, spalinowych i wentylacyjnych kanałów przełazowych i nasad kominowych (bez usługi czyszczenia i konserwacji) oraz badaniu stanu przewodów w budynkach przed oddaniem ich do użytkowania sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 74.30.15 ?Usługi przeglądów technicznych pozostałe? podlegają opodatkowaniu stawką 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, niezależnie od tego w jakich obiektach są wykonywane. Nie stanowią one bowiem robót budowlanych, remontowych ani konserwacyjnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.