Stawka podatku przy sprzedaży gotowych posiłków.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2014 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 5 i 15 grudnia 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy sprzedaży gotowych posiłków.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług gastronomicznych. W ramach prowadzonej działalności Spółka prowadzi w lokalu sprzedaż gotowych posiłków ?na wynos? (gotowych wyrobów) takich jak: kebaby, burgery, sałatki, zapiekanki przeznaczone do natychmiastowej konsumpcji. Proces sprzedaży polega na tym, że wyroby przygotowywane są na miejscu z odrębnych półproduktów, które nabywane są od różnych dostawców. Wszystkie produkty przygotowywane są ze świeżych mięs przyprawianych uprzednio w lokalu i poddawanych obróbce termicznej - pieczone na grillu. W tym czasie w opiekaczu przygotowywane są mrożone bułki do kebabów i burgerów, a po ich podgrzaniu dodawane są warzywa i sosy oraz grillowane mięso. Analogicznie sytuacja wygląda w przypadku zapiekanek. Dania wydawane są w opakowaniach jednorazowych. Sałatki przygotowywane są w opakowaniach jednorazowych z tych samych półproduktów, które są dodawane do kebabów i burgerów (warzywa, sosy, mięso). Wszystkie produkty są gotowe i podgrzewane przeznaczone do niezwłocznej konsumpcji przez klienta. W lokalu są miejsca siedzące przeznaczone do oczekiwania na produkt lub ewentualnie do szybkiej konsumpcji na miejscu. Lokal nie posiada jednak obsługi kelnerskiej i nie ma możliwości zamówienia dania do stolika, ani wyboru z karty menu. Wszystkie pozycje wypisane są na tablicy z podanymi cenami. Lokal nie jest również wyposażony w szatnię ani toaletę dla klientów.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że posiłki przygotowywane są w lokalu jako dania gotowe i zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług mieszczą się w grupowaniu PKWiU ? 10.85.1.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż opisanych posiłków stanowi dostawę towarów - w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu 5% stawką podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, przy sprzedaży swoich produktów może korzystać ze stawki podatku VAT w wysokości 5%, gdyż sprzedaż opisanych w stanie faktycznym posiłków ?na wynos? stanowi w istocie dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, a nie świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy. Uzasadniając prezentowane stanowisko wskazano, iż w momencie sprzedaży posiłków w lokalu, przygotowanie produktu gotowego ogranicza się do prostych czynności takich jak: komponowanie posiłków z półproduktów, grillowanie i pieczenie półproduktów. Posiłki wydawane są jedynie wg standardowej procedury określonej w menu. Brak jest w ofercie potraw przygotowywanych specjalnie na życzenie klienta. W dużej mierze są to czynności ustandaryzowane, niewymagające nadzoru szefa kuchni. Ponadto nie występuje obsługa kelnerska. Nie ma więc możliwości doradzania klientom przy wyborze posiłku, sprzątania po posiłku, układania zastawy restauracyjnej na stolikach. Udostępnia się jedynie sztućce plastikowe umieszczone w pojemnikach na ladzie. Porządek na stolikach utrzymują w przeważającej części sami klienci, wyrzucając opakowania jednorazowe do kosza. Jednocześnie na charakter świadczenia jako dostawy towarów nie powinien mieć wpływu fakt udostępnienia przez właściciela stolików i krzeseł dla klientów. Ponadto lokal nie jest wyposażony w szatnię ani toaletę dla klientów. W związku z tym nie są prowadzone usługi restauracyjne, a jedynie usługi dostawy towaru, pomimo podejmowania przez Spółkę innych działań mających na celu osiągnięcie sprzedaż gotowego posiłku (przygotowanie posiłku, reklama itp.). Klient nie kupuje usługi przygotowania posiłku wg jego konkretnego zamówienia, ani reklamy, a jedynie chce otrzymać danie, które figuruje na tablicy i jest niezmienne jeśli chodzi o sposób jego wykonania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Jak stanowi przepis art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Stawka podatku, na postawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku ? stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy ? wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Ponadto, w myśl art. 41 ust. 2a, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, zostały wymienione w poz. 42 - ?Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%? - PKWiU ex 10.85.1.

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex ? rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania danej stawki preferencyjnej tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce ?nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług)?.

Ponadto zgodnie z pkt 1) objaśnień do załącznika nr 3, wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

W załączniku nr 10 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%, zostały wymienione w pozycji 28 - ?Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%? - PKWiU ex 10.85.1.

W objaśnieniu do tego załącznika zaznaczono, iż symbol ?ex? dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania.

Należy zauważyć, iż w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1719) przewidziano, że stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W pozycji 7 tego załącznika wskazano na usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
3. napojów, przy przygotowaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowaniu napoju,
4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
5. wód mineralnych,
6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że w prowadzonej działalności gastronomicznej (baru z obiadami domowymi) Wnioskodawca dokonuje sprzedaż gotowych posiłków ?na wynos? takich jak: kebaby, burgery, sałatki, zapiekanki przeznaczone do natychmiastowej konsumpcji. Dania te przygotowywane są na miejscu z odrębnych półproduktów i wydawane są w opakowaniach jednorazowych. Wszystkie produkty są gotowe i podgrzewane przeznaczone do niezwłocznej konsumpcji przez klienta. W lokalu są miejsca siedzące przeznaczone do oczekiwania na produkt lub ewentualnie do szybkiej konsumpcji na miejscu, jednak lokal nie posiada obsługi kelnerskiej i nie ma możliwości zamówienia dania do stolika, ani wyboru z karty menu. Lokal nie jest również wyposażony w szatnię ani toaletę dla klientów. Przygotowywane w lokalu jako dania gotowe posiłki Wnioskodawca zaklasyfikował do grupowania PKWiU - 10.85.1.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do rozstrzygnięcia kwestii czy realizowana sprzedaż gotowych posiłków i dań, które zaklasyfikowane są w grupowaniu PKWiU 10.85.1 ?Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%? podlega opodatkowaniu stawką 5%.

Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, iż stosownie do art. 6 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. 2011. 77. 1), usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi, polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy.

Zgodnie zaś z ust. 2 ww. artykułu, za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.

W oparciu o powyższe regulacje, a także uwzględniając dotychczasowy dorobek orzeczniczy Trybunału Sprawiedliwości UE (w szczególności wyrok z dnia 10 marca 2011 r. w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, 501/09 i C-502/09 oraz z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie Faaborg-Gelting Linien C-231/94) wnioskować można, iż działalność restauracyjną zawsze charakteryzuje szereg elementów i czynności, wśród których dostawa żywności jest tylko jedną ze składowych i gdzie zdecydowanie przeważają usługi.

Ww. wyroku w sprawie C-231/94 Trybunał orzekł, że działalność restauracyjną charakteryzuje szereg elementów i czynności, wśród których dostawa żywności jest tylko jedną ze składowych i gdzie dalece przeważają usługi. Świadczenie takie należy zatem uznać za świadczenie usług, o którym mowa w art. 6 ust. 1 szóstej dyrektywy. Odwrotnie jest natomiast, gdy transakcja dotyczy artykułów żywnościowych na wynos i nie wiąże się ze świadczeniem usług służących organizacji konsumpcji na miejscu w odpowiednich warunkach.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że w odniesieniu do zagadnienia przedstawionego we wniosku, o ile rzeczywiście, sprzedaży ?na wynos?, nie towarzyszą żadne inne usługi, którym można przypisać charakter dominujący (tj. usługi charakteryzujące działalność restauracyjną, sklasyfikowaną w grupowaniu PKWiU 56), to czynności te należy uznać za dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

A zatem, dostawa będących przedmiotem zapytania gotowych produktów, sprzedawanych przez Wnioskodawcę w opakowaniach jednostkowych, jako towar w postaci gotowych posiłków i dań - o ile mieszczą się one w grupowaniu wskazanym przez Wnioskodawcę (PKWiU 10.85.1.) - podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 5%, na mocy art. 41 ust. 2a ustawy, w związku z poz. 28 załącznika nr 10 do ustawy.

Końcowo zauważa się, że Minister Finansów nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, iż kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zgodnie bowiem z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług. Zatem interpretację indywidualną wydano na podstawie wskazanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z dnia 13 marca 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania
(art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.