Opodatkowanie przekazanych nieodpłatnie środków produkcji członkom grupy producentów rolnych.

UZASADNIENIE

W dniu 20 września 2007 r. został złożony wniosek uzupełniony pismem z dnia 29 listopada 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazanych środków produkcji członkom grupy producentów rolnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z dniem 26 czerwca 2006 r. została wpisana do rejestru grup producentów rolnych. W ramach prowadzonej działalności dokonuje nakładów inwestycyjnych w środki trwałe członków grupy (budowa tuneli foliowych lub obiektów szklarniowych) oraz zakupu środków produkcji w postaci nieukorzenionych sadzonek roślin ozdobnych, a także maszyn i urządzeń niezbędnych do realizacji procesu produkcyjnego u członków grupy producentów, które następnie przekazuje im nieodpłatnie. W uzupełnieniu wniosku z dnia 29 listopada 2007 r. wskazano, iż Spółka skorzystała z prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia przedmiotowych środków produkcji, a przy ich nieodpłatnym przekazaniu członkom grupy producentów zostanie zachowane prawo własności w Spółce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka od ?przekazanych? członkom grupy producentów rolnych środków produkcji powinna odprowadzić podatek VAT, a jeśli tak to w jakiej wysokości i od jakiej wartości...

Zdaniem wnioskodawcy przy nieodpłatnym przekazaniu członkom grupy producentów rolnych zakupionych środków produkcji bez przeniesienia prawa własności nie ma podstaw do naliczania przez Spółkę podatku VAT. Jednocześnie członkowie grupy producentów sprzedając własną produkcję do Spółki będą mogli fakturować jedynie te elementy procesu produkcyjnego, które zostały przez nich bezpośrednio poniesione (bez wartości tych środków produkcji przekazanych nieodpłatnie).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) ? zwanej dalej ustawą, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust.1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei art. 7 ust. 2 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

? jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Z treści przytoczonych wyżej przepisów wynika, że za dostawę towarów uznaje się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Definicja ta wskazuje, iż istotny jest przede wszystkim ekonomiczny, a nie prawny aspekt transakcji, bowiem w przypadku tym nie musi nastąpić przeniesienie własności towarów w rozumieniu prawa cywilnego.

Spośród czynności ?przeniesienia prawa rozporządzenia towarami jak właściciel? można wymienić takie czynności jak: sprzedaż, zamianę oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu, tj. nie tylko uprawnienia do korzystania z nabytych towarów, ale i obciążenia oraz wyzbycia się własności.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Spółka przekazuje nieodpłatnie zakupione środki produkcji w postaci materiału wyjściowego do produkcji ogrodniczej członkom grupy producentów rolnych, którzy po realizacji procesu produkcyjnego polegającego na ukorzenianiu sadzonek roślin ozdobnych, produkcji siewek z nasion lub roślin ozdobnych w doniczkach, dokonują sprzedaży usługi fakturując bezpośrednio poniesione elementy procesu produkcyjnego (bez wartości tych środków produkcji). Ponadto Spółka przekazuje niezbędne do realizacji procesu produkcyjnego maszyny i urządzenia oraz nakłady inwestycyjne w środki trwałe członków grupy w postaci wydatków na budowę tuneli foliowych lub obiektów szklarniowych.

Jeżeli zatem Spółka, przekaże nieodpłatnie członkom grupy producentów rolnych do użytkowania środki produkcji w postaci nasion lub nieukorzenionych sadzonek roślin ozdobnych, które po realizacji procesu produkcyjnego, zostaną zwrócone, to nie można mówić o przeniesieniu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, a tym samym o dostawie tych towarów.

Zatem czynność ta nie stanowi dostawy, o której mowa w art. 7 ust. 1 i 2 ustawy.

Przekazując z kolei niezbędne do realizacji procesu produkcyjnego maszyny i urządzenia oraz nakłady inwestycyjne w środki trwałe członków grupy w postaci wydatków na budowę tuneli foliowych lub obiektów szklarniowych, w sytuacji gdy stanowią one własność Spółki, to czynność ta również nie jest dostawą w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przypadku natomiast gdy, przekazanie przedmiotowych środków produkcji będzie wiązało się z przeniesieniem prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, to czynność ta podlegać będzie opodatkowaniu na zasadach ogólnych na podstawie wyżej wskazanych przepisów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.