Brak obowiązku opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowych wchodzących w skład majątku osobistego.

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek wydzielonych z gospodarstwa rolnego.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W trakcie trwania małżeństwa do 2000 roku nabywała Pani wraz z mężem liczne grunty rolne w drodze umowy kupna ? sprzedaży. Zakup gruntów rolnych w łącznym areale 25 ha był dokonywany za środki z majątku dorobkowego w gminie B. i jedna działka w gminie P. Małżeństwo Pani w 2003 roku wyrokiem sądu ustało i na skutek podziału majątku ugodą z 2007 roku posiada Pani grunty, które obecnie zamierza sprzedać. W uzupełnieniu do wniosku z dnia 12 listopada 2007 roku oświadczyła Pani, iż grunty będące przedmiotem sprzedaży nie były nabyte z zamiarem odsprzedaży. Na gruntach do rozwodu (listopad 2003 r.) prowadziła Pani produkcję rolną (hodowle i wypas koni). W 2004 r. hodowlę koni przeniosła Pani do gospodarstwa syna, który stał się ich posiadaczem. Tak więc na moment sprzedaży nie prowadziła Pani działalności rolniczej. Ponadto wskazała Pani, iż dla niektórych gruntów planowanych do sprzedaży nie ma aktualnego planu zagospodarowania. W studium uwarunkowań wskazane tereny mają przeznaczenie mieszane na cele budownictwa jednorodzinnego, tereny otwarte turystycznie, zalesienie, cele produkcji rolnej, wypasu koni. Jednocześnie oświadczyła Pani, iż w prowadzonej działalności gospodarczej nigdy nie zajmowała się Pani obrotem gruntów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż gruntów stanowiących majątek osobisty podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli nie będzie dokonana jednemu nabywcy...

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż prywatnych gruntów nie podlega VAT. Nawet kilkakrotna sprzedaż gruntów należących do majątku osobistego podatnika, które nie zostały nabyte w celu ich odsprzedaży nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Czynności podlegające opodatkowaniu wykonywane przez podmiot niewystępujący w tym przypadku w charakterze podatnika pozostają poza zakresem opodatkowania. Powyższe oznacza, że dostawa towarów 1) (w tym przypadku gruntów) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Według Strony podatnikiem z tytułu sprzedaży działek budowlanych może być jedynie osoba, która dokonała nabycia działki z zamiarem jej dalszej odsprzedaży. Nie można uznać za podatnika kogoś kto sprzedaje kilka działek, np. wyodrębnionych z odziedziczonej rozległej nieruchomości, gdy podział ten warunkował zbycie lub osiągnięcie wyższej ceny.

W interpretacji indywidualnej z dnia 3 grudnia 2007 r. znak ITPP1/443-474/07/BS oceniono stanowisko Pani za nieprawidłowe.

Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, złożyła Pani skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wyrokiem z dnia 8 sierpnia 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 717/08 Sąd uchylił zaskarżoną interpretację, stwierdzając, iż w opisanym stanie faktycznym prawidłowe jest stanowisko Pani sprowadzające się do tego, że przy sprzedaży działek nie będzie zobowiązana do zapłacenia podatku, gdyż nie można uznać Pani za handlowca, o którym mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Zdaniem Sądu z opisanych okoliczności faktycznych nie wynika, aby grunt rolny znajdujący się w Pani posiadaniu nabyty został w celach handlowych. Zatem należało przyjąć, że decyzja o podziale działki na mniejsze i ich sprzedaży była skutkiem Pani choroby i koniecznością uzyskania pieniędzy na leczenie, co świadczy o braku zamiaru prowadzenia działalności handlowej w momencie nabycia działki.

Minister Finansów kwestionując stanowisko Sądu pierwszej instancji, złożył skargę kasacyjną, która wyrokiem Naczelnego Sądu Naczelnego z dnia 12 lutego 2010 r. sygn. akt I FSK 2014/08 została oddalona. W uzasadnieniu wyroku podzielono pogląd wyrażony przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, stwierdzając jednocześnie, iż za nieuprawnione należy uznać stanowisko organu, że sprzedaż działek faktycznie wyodrębnionych z gospodarstwa rolnego, służącego prowadzonej wcześniej działalności rolniczej stanowiła czynność dokonaną w ramach działalności rolniczej, a Skarżąca działała jako prowadząca działalność gospodarczą tj. rolnik z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

W dniu 30 kwietnia 2010 roku do tut. organu wpłynął prawomocny wyrok wydany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie z dnia 8 sierpnia 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 717/08 uchylający zaskarżoną interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego ? biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 lutego 2010 r. sygn. akt I FSK 2014/08 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 sierpnia 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 717/08 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w okresie od dnia złożenia wniosku do dnia datowania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska Nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.