Czy sprzedaż przez Pana pięciu pozostałych działek budowlanych powstałych z podziału działki rolnej (...)

UZASADNIENIE

W dniu 24 grudnia 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pan rolnikiem posiadającym gospodarstwo rolne, w skład którego w roku 1988 weszła działka rolna oznaczona numerem geodezyjnym (...) o pow. 8,12 ha. Przedmiotową działkę nabył Pan od Skarbu Państwa. W 1990 r. część przedmiotowej działki o pow. ok. 4 ha została wyłączona przez Urząd Gminy z użytkowania do celów rolniczych, podzielona na działki budowlane i sprzedana osobom fizycznym. Pozostała część działki rolnej została oznaczona nr geodezyjnym (...) i do 2006 r. wykorzystywana była przez Pana do celów rolniczych. Pod koniec 2006r. na Pana wniosek Burmistrz Gminy decyzją wyłączył z użytkowania rolniczego działkę o nr (...). Przedmiotowa działka została podzielona na piętnaście mniejszych działek o charakterze budowlanym. W roku 2007 sprzedał Pan dziesięć z wydzielonych działek. Zamierza Pan w przyszłości sprzedać kolejne pięć działek na cele budownictwa mieszkaniowego, które zostały wyodrębnione po podziale działki nr (...).

W związku z dokonanymi transakcjami zarejestrował się Pan, jako podatnik VAT czynny i zapłacił należny podatek VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przez Pana pięciu pozostałych działek budowlanych powstałych z podziału działki rolnej działki o pow. 4,9712, o nr geodezyjnym (...) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Według Pana, nie zajmuje się Pan profesjonalnie sprzedażą nieruchomości, tylko dokonuje wyprzedaży majątku osobistego, skutkiem czego z chwilą sprzedaży pięciu działek budowlanych nie będzie można przedmiotowej czynności, uznać za odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), podlegającą opodatkowaniu wg stawki 22%. Jednocześnie podkreśla Pan, że bez znaczenia jest w przedmiotowej sprawie fakt, iż jako podatnik VAT czynny zadeklarował zapłacił w roku podatkowym 2007 należny podatek od towarów i usług z tytułu sprzedaży dziesięciu pozostałych działek. Pana zdaniem podatek VAT z tytułu sprzedaży działek wpłacony został nienależnie.

W interpretacji indywidualnej z dnia 3 marca 2008 r. znak ITPP1/443-733/07/BJ oceniono Pana stanowisko za nieprawidłowe.

Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, złożył Pan skargę.

Wyrokiem wydanym w dniu 11 lutego 2009 r., sygn. I SA/Bk 524/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił złożoną przez Pana skargę. Sąd w wyroku wskazał, że zaskarżona interpretacja została wydana w zgodzie z obowiązującymi przepisami prawa, tj. art. 15 ust.1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług i nie zostały naruszone przy tym regulacje wspólnotowe zawarte w Dyrektywie Rady Nr 2006/112/WE.

Kwestionując stanowisko Sądu I instancji w dniu 26 maja 2009 r. złożył Pan skargę kasacyjną.

W dniu 13 lutego 2012 r. do tut. organu wpłynął wyrok wydany przez Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie z dnia 11 września 2009 r., sygn. akt I FSK 1827/11. W przedmiotowym wyroku Naczelny Sąd Administracyjny uznał zarzuty skargi kasacyjnej za zasadne oraz uchylił zaskarżony wyrok i zaskarżoną interpretację z dnia 3 marca 2008 r. nr ITPP1/443-733/07/BJ.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku tym odniósł się do kwestii opodatkowania czynności sprzedaży nieruchomości gruntowej, w której wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 15 września 2011 r. w połączonych sprawach (C 180/10) i (C 181/10). W wyroku tym, Trybunał m.in. stwierdził, iż osoba fizyczna, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można zostać uznana za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Natomiast jeżeli osoba ta w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców, w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, należy uznać ją za podmiot prowadzący ?działalność gospodarczą? w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej. Sąd wskazał, iż po wydaniu wyżej cytowanego wyroku zapadło szereg orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego, w których reprezentowane jest jednolite stanowisko w zakresie spornego problemu, np. wyrok z dnia 7 października 2011 r. I FSK 1289/10/, wyrok z dnia 10 listopada 2011 r. I FSK 13/11. Sąd w niniejszej sprawie podzielił również przyjętą w powyższych wyrokach linię orzecznictwa. Zdaniem Sądu, powyższy pogląd potwierdza również treść art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, który stanowi, że działalność gospodarcza obejmuje wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy VAT, a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. O tym, że dokonujący sprzedaży gruntu działał w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, a nie w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykonując prawo własności decyduje stopień jego aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, który wskazuje, że angażuje on środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w ramach prowadzenia działalności gospodarczej. Ponadto w ocenie Sądu w pełni aktualne są również tezy zawarte w wyroku składu 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07 wskazujące na kryteria jakim należy kierować się przy określaniu, że w takich przypadkach mamy do czynienia z działalnością gospodarczą, a nie z zarządem majątkiem prywatnym. Zatem stwierdzenie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podmiot podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie podjął aktywnych działań zmierzających do sprzedaży gruntów, takich jak uzbrojenie terenu, czy też działań marketingowych. Powyższe zachowanie, w ocenie Sądu jednoznacznie wskazuje, że aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia działek nie można zrównać z działaniami podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. W przedstawionych we wniosku okolicznościach trudno uznać, że Wnioskodawca zamierza podjąć działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami. W tym przypadku mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym, niemających cech działalności gospodarczej ponieważ sprzedaż działek w przedmiotowym przypadku nie będzie działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 stycznia 2012 r. o sygn. akt I FSK 1827/11 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.