Opodatkowania sprzedaży majątku prywatnego w postaci kolekcji numizmatycznej.

UZASADNIENIE

W dniu 11 sierpnia 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży majątku prywatnego w postaci kolekcji numizmatycznej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości oraz sprzedaży hurtowej odzieży i obuwia. W związku z wykonywaną działalnością jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W najbliższej przyszłości Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży swojego prywatnego majątku w postaci kolekcji numizmatycznej. Monety składające się na kolekcję Wnioskodawca zbierał ?od najmłodszych lat?. Sprzedaż tej kolekcji nie jest związana z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż prywatnego majątku - nie związanego z działalnością gospodarczą - w postaci monet kolekcjonerskich jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż prywatnego majątku, który nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz nie był nabywany w celu odsprzedaży, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. To, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, nie przesądza, iż dokonanie czynności wymienionych w art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług dotyczących majątku osobistego, podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Podobne stanowisko, w opinii Wnioskodawcy, zostało zaprezentowane przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości w sprawie C-291/02, gdzie w uzasadnieniu podkreślono: 'w przypadku, gdy podatnik sprzedaje część swojego składnika majątkowego, którą zdecydował się zachować do użytku osobistego, nie działa on w odniesieniu do tej sprzedaży jako podatnik w rozumieniu art. 2 Dyrektywy.'

W związku z powyższym sprzedaż kolekcji monet nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przedmiotowa transakcja będzie opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych, którego płatnikiem będzie nabywca kolekcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

Tak więc, aby dana czynność (np. dostawa towaru), nawet jeżeli została dokonana jednorazowo, mogłaby być uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar wykonywać tą czynność wielokrotnie, a zbywane przez niego towary, bądź usługi zostały nabyte w celu ich dalszej odsprzedaży.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży kolekcji monet, która - mimo prowadzenia przez niego opodatkowanej działalności gospodarczej - nie będzie sprzedażą majątku związanego z tą działalnością, ale sprzedażą majątku prywatnego.

Mimo, że przedmiotowa czynność będzie stanowić odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju, to nic nie wskazuje na to, że dokonujący jej Wnioskodawca będzie występował w charakterze handlowca. Kolekcja, która ma być przedmiotem planowanego zbycia, nie była zakupiona w celu dalszej odsprzedaży. Elementy składające się na kolekcję były systematycznie gromadzone przez Wnioskodawcą, bez związku z aktualnie prowadzoną działalnością gospodarczą (najem nieruchomości oraz sprzedaż hurtowa odzieży i obuwia). Zatem sprzedając posiadaną kolekcję numizmatyczną Wnioskodawca korzysta z przysługującego prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, a zatem przedmiotowa czynność nie może być utożsamiana z działalnością gospodarczą, o której mowa art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem, mając na uwadze przedstawione we wniosku istotne elementy opisu zdarzenia przyszłego oraz wyżej wskazane regulacje z zakresu podatku od towarów i usług, uznać należy, że sprzedaż kolekcji numizmatycznej, będącej częścią majątku prywatnego, na którą składają się zbierane ?od najmłodszych lat? monety, nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Końcowo należy zaznaczyć, że tut. organ nie odniósł się do zagadnienia (poruszonego przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku w sprawie) opodatkowania analizowanej transakcji podatkiem od czynności cywilnoprawnych, gdyż nie było ono przedmiotem zapytania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej ? powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.