Czy w związku z posiadaniem orzeczenia o stałej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym przysługuje (...)

Zasady korzystania z ulgi na cele rehabilitacyjne zostały uregulowane w ustawie z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz.U.z 2000r. Nr 14, poz.176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2003 roku. W art.26 ust.1 pkt 6 ustawodawca wskazał możliwość pomniejszenia dochodu o poniesione wydatki na cele rehabilitacyjne, poniesione przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne. Wysokość wydatków na wyżej wymieniony cel ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie (art. 26 ust.7). Katalog wydatków na cele rehabilitacyjne został określony w art. 26 ust. 7a w/w ustawy. Wydatki, o których wyżej mowa podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie były finansowane ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Kas Chorych lub Narodowego Funduszu Zdrowia albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek innej formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną z tych funduszy (środków) lub zwróconą z jakichkolwiek innych środków (art. 26 ust.7b). Podstawą do odliczenia przedmiotowych wydatków jest posiadanie dowodu poniesienia wydatku z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14 (art. 26 ust. 7c). Na podstawie art. 26 ust. 7d warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa wyżej, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:- orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub- decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo- orzeczenia o rodzaju i stopniu niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów. W art.26 ust. 7f ustawodawca wskazał, iż ilekroć w przepisach art.26 ust. 7a jest mowa o osobach zaliczanych do:I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono: -całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo - znaczny stopień niepełnosprawności II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono: - całkowitą niezdolność do pracy albo - umiarkowany stopień niepełnosprawności. Powyższe odliczenia mogą być również dokonane w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997r. lub w odniesieniu do dzieci do lat 16 orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez lekarza specjalistę ( art.26 ust. 7g).