Czy prawidłowe będzie wystawienie rachunków za najem lokali mieszkalnych i użytkowych bez uwzględnienia (...)

Stan faktyczny:
Z treści pism złożonych w tutejszym Organie Podatkowym wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą głównie w zakresie świadczenia usług wyceny nieruchomości (od grudnia 1995 r. jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług). Ponadto od 1 lipca 2006 r. pełniąc funkcję kuratora ustanowionego przez Sąd dla nieobecnych współwłaścicieli nieruchomości położonej w Krakowie, przy ul. Miodowej przejął kierowanie i kontrolę w zakresie spraw związanych z zarządzaniem tą nieruchomością, natomiast jej administrowanie powierzył innemu podmiotowi. Przedmiotowa nieruchomość składa się z gruntu zabudowanego kamienicą w skład, której wchodzi dziesięć lokali wynajmowanych na cele mieszkalne i trzy lokale wynajmowane na cele użytkowe. Dla rozliczenia przychodów i wydatków związanych z tą nieruchomością Podatnik założył rachunek bankowy, na który wpływają opłaty z tytułu najmu lokali znajdujących się w budynku.

Pytania Podatnika:
-Czy prawidłowe będzie wystawianie rachunków za najem lokali mieszkalnych i użytkowych bez uwzględnienia podatku VAT?
Podatnik uważa, że przychód z najmu kamienicy nie jest jego przychodem, lecz przychodem nieobecnych właścicieli bądź przyszłych spadkobierców, których ustanowi Sąd a przychód ten nie powinien być ?obłożony podatkiem VAT'. Rozliczenie podatków winno nastąpić w momencie ustanowienia przez Sąd spadkobierców nieobecnych właścicieli.

Ocena prawna:
Wykonywany przez kuratora sądowego, ustanowionego dla osoby nieobecnej zarząd nieruchomościąjest regulowany przepisami prawa cywilnego i rodzinnego. Zgodnie z przepisem art. 601 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 1964 r. Nr 43 póz. 296 ze zmianami) kurator sądowy dla osoby nieobecnej może być ustanowiony przez sąd na wniosek każdej osoby zainteresowanej.
Natomiast z brzmienia przepisu art. 184 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny iopiekuńczy (Dz. U. z 1964 r. Nr 9 poz. 59 ze zmianami) wynika, że dla ochrony praw osoby, która zpowodu nieobecności nie może prowadzić swoich spraw i nie ma pełnomocnika, ustanawia siękuratora, który powinien przede wszystkim dążyć do ustalenia miejsca pobytu osoby nieobecnej izawiadomić ją o stanie jej spraw. Z art. 29 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 1964 r. Nr 16 poz. 93) wynika, że kuratora dla nieobecnych ustanawia się dla osób żyjących ajedynie nie znanych z miejsca pobytu, i jedynie wtedy rozliczenie przez kuratora ich podatków jestmożliwe.

Kurator sądowy obejmując z mocy prawa majątek osoby nieobecnej (zarządzanie nim) nie staje się jego właścicielem, w związku z czym nie może się zarejestrować we własnym imieniu jako podmiot rozliczający przychody w podatku od towarów i usług z tytułu najmu nieruchomości, jak również nie może dokonywać we własnym imieniu rozliczeń podatkowych, jakie ciążą na nieobecnym podatniku.

Osoba nieobecna pozbawiona jest wyłącznie możliwości sprawowania zarządu majątkiem ale nie traci prawa własności tego majątku. Obowiązek zapłaty podatku z tytułu przychodów uzyskiwanych z majątku właściciela nieruchomości obciąża tego właściciela i nie może obciążać innego podmiotu. Kurator sądowy jest co prawda obciążony obowiązkami związanymi z dokonaniem obliczenia i uiszczenia podatku osoby nieobecnej, jednakże działa on wyłącznie w imieniu i na rachunek tej osoby. Kurator sądowy może jedynie wystawiać dokumenty księgowe:
-fakturę w przypadku gdy właściciel lub współwłaściciel nieruchomości jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług
-rachunek w przypadku gdy właściciel lub współwłaściciel nieruchomości nie figuruje w ewidencji podatników podatku od towarów i usług.
Prawidłowy dokument w którym są określone czynności kuratora jako sprzedawcy winien wskazywać jako sprzedawcę właściciela lub współwłaściciela a kuratora określać ewentualnie jako wystawcę. Kurator sądowy dokonuje wyłącznie czynności technicznej polegającej na wystawieniu faktury lub rachunku za sprzedawcę.

W przypadku istnienia lub pojawienia się informacji o śmierci podatnika dla którego ustanowiono kuratora, rozliczenie podatków ulega zasadniczej zmianie. Po uzyskaniu postanowienia sądu o uznaniu dotychczasowego właściciela nieruchomości za zmarłego, rozliczanie podatków za osobę zmarłą nie może być dokonywane. Ponieważ obowiązujące przepisy nie przewidują odprowadzania podatków za osoby zmarłe, kurator sądowy ustanowiony dla osoby nieobecnej, który otrzymał informację o śmierci reprezentowanego właściciela nieruchomości, powinien zawiadomić o tym naczelnika urzędu skarbowego i zaprzestać odprowadzania podatków w imieniu osoby zmarłej. Po śmierci podatnika nie powstają bowiem zobowiązania podatkowe, które mogą być przypisane, gdyż zgodnie z art. 5 ustawy Ordynacja podatkowa zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia podatku. Z treści tego przepisu wynika, że warunkiem istnienia zobowiązania podatkowego jest istnienie podatnika. W takiej sytuacji sąd ustanawia kuratora spadku bądź zarządcę tymczasowego spadku, działających do czasu zakończenia postępowania o nabyciu spadku. Do czasu ustalenia spadkobierców i nabycia przez nich prawa do spadku, powstający dochód z nieruchomości powinien być deponowany w depozycie sądowym. Po ustaleniu spadkobierców, to oni sami staną się podatnikami odprowadzającymi podatki związane z dochodem z nieruchomości uzyskanym przez osobę, która wykonywała zarząd nieruchomością po śmierci poprzedniego właściciela.