W jaki sposób należy ustalić wartość nieodpłatnego świadczenia w przypadku, gdy pracownikowi zwracane (...)

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w ramach środków pochodzących z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych Wnioskująca organizuje pracownikom letni wypoczynek. W celu minimalizacji potencjalnych kosztów, Spółka zakupiła przyczepę kempingową, którą Wnioskodawca wystawia na polu kempingowym. Wnioskująca pokrywa całość kosztów związanych z wystawieniem przyczepy na polu kempingowym oraz pozostałe koszty związane z pobytem pracowników na tym polu, zgodnie z wystawioną fakturą.

W związku ze stanem faktycznym opisanym powyżej, powstała wątpliwość, co składa się na wartość nieodpłatnego świadczenia, które stanowi przychód pracownika, zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ?

W opinii Wnioskującej, przedmiotem działalności Spółki nie są usługi związane z organizowaniem wypoczynku, dlatego w stosunku do ustalenia wartości nieodpłatnych świadczeń mają zastosowanie art. 11 ust. 2?2b. Spółka przyjmuje, że na wartość świadczenia składa się wartość wynikająca z faktury za pobyt na kempingu, koszt ubezpieczenia OC przyczepy oraz wartość amortyzacji przyczepy wynikająca z zastosowanej stawki amortyzacyjnej za okres jej użytkowania w okresie letnim (w przypadku całkowitego umorzenia wartość ta będzie wynosiła zero), zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy (cena zakupu).

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, stwierdza się, co następuje :

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy podatkowej, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2?2b.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 wskazanej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14?16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie zaś do przepisu art. 11 ust. 2a ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

? jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia ? według cen stosowanych wobec innych odbiorców (art. 11 ust. 2a pkt 1 ustawy),

? jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione ? według cen zakupu (art. 11 ust. 2a pkt 2),

? jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku ? według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku (art. 11 ust. 2a pkt 3 ustawy),

? w pozostałych przypadkach ? na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia (art. 11 ust. 2a pkt 4 ustawy).

Dokonując wykładni wskazanego przepisu art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazać należy, iż przepis punktu 1 ma zastosowanie w przypadku, gdy przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia. Z kolei punkt 2 znajdzie zastosowanie, gdy przedmiotem świadczeń są zakupione usługi.

W przedstawionym stanie faktycznym, zdaniem organu podatkowego, wartość pieniężną świadczenia w postaci możliwości skorzystania w czasie letniego wypoczynku z kempingu, stanowiącego własność Spółki, określić należy na podstawie art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy podatkowej, tj. na podstawie ceny zakupu.

Skoro ? jak wskazuje Wnioskodawca ? pokrywa On całość kosztów związanych z wystawieniem przyczepy na polu kempingowym, zgodnie z wystawioną fakturą, ta właśnie faktura, określająca wysokość ceny zakupu usługi, winna stanowić postawę dla określenia wysokości świadczenia otrzymanego przez konkretnego pracownika.

Nadto, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie przewiduje możliwości doliczenia do dochodu pracownika wartości świadczeń ponoszonych przez pracodawcę przypadających na pracownika, a jedynie faktycznie otrzymanych. W przypadku wydatków takich jak koszt ubezpieczenia OC przyczepy, czy wartość amortyzacji przyczepy wynikająca z zastosowanej stawki amortyzacyjnej, za okres jej użytkowania w okresie letnim, nie jest możliwe ? w ocenie tutejszego organu podatkowego ? zindywidualizowanie świadczenia, zatem wartości te nie mogą podwyższać wysokości świadczeń otrzymywanych przez pracownika.

Jednocześnie, tutejszy organ wskazuje, iż wartość wskazanego świadczenia, którego odbiorcą jest konkretny pracownik, Pracodawca (Płatnik) ma obowiązek doliczyć do Jego wynagrodzenia, wypłacanego w danym miesiącu i od łącznej wartości obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy.

Mając na względzie okoliczności faktyczne sprawy oraz przywołane regulacje ustawy podatkowej, należało orzec, jak w sentencji niniejszego postanowienia.

Przedmiotowa interpretacja, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego, przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.