Przywileje w zakresie wynagrodzenia twórców są niczym nieuzasadnione

24 maja 2006 r. Trybunał Konstytucyjny rozpoznał wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich dotyczący wynagrodzenia współtwórców utworów audiowizualnych.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych jest niezgodny z art. 2 oraz art. 32 w związku z art. 64 ust. 2 Konstytucji. Art. 70 ust. 2 traci moc obowiązującą z upływem 12 miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku w Dzienniku Ustaw.

Zróżnicowanie współtwórców utworu audiowizualnego w zakresie ochrony praw majątkowych, przez uprzywilejowanie pewnej grupy współtwórców jest niczym nieuzasadnione, a więc narusza Konstytucję. Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że kwestionowana regulacja nieracjonalnie różnicuje podmioty podobne. Ustawodawca wprowadził nieuzasadnione zróżnicowanie w zakresie ochrony praw majątkowych współtwórców utworu audiowizualnego, przez uprzywilejowanie pewnej ich grupy, co jest niezgodne z Konstytucją. Możliwość uzyskania tantiem na podstawie umowy cywilnoprawnej stawia niektórych współtwórców utworu audiowizualnego w gorszym położeniu. Trybunał Konstytucyjny pozostawił ustawodawcy decyzję co do zakresu, treści i sposobu regulacji prawnych dotyczących dodatkowego wynagrodzenia. Jest to uzasadnione, bo prawo do dodatkowego wynagrodzenia nie korzysta z gwarancji konstytucyjnej. Trybunał Konstytucyjny nie może zastępować ustawodawcy i określać samodzielnie zakresu, treści i sposobu rozwiązywania konkretnych problemów, ponieważ stanowiłoby to wkraczanie w sferę suwerennych kompetencji władzy ustawodawczej.

Zespół
e-prawnik.pl