Błękitna karta dla wykwalifikowanych imigrantów

Główną przyczyną niskiej atrakcyjności UE jako celu migracji jest 27 różnych systemów przyjmowania migrantów w UE, co znacznie utrudnia przemieszczanie się przyjezdnych z jednego państwa do drugiego.

Jak zachęcić imigrantów?

W październiku ubiegłego roku Komisja zaproponowała wprowadzenie europejskiej "niebieskiej karty" na wzór "zielonej karty" w USA. Ustanowienie "Błękitnej Karty" może okazać się magnesem przyciągającym wykwalifikowaną silę roboczą do UE. Parlament przyjął sprawozdanie niemieckiej posłanki Ewy KLAMT (EPP-ED, DE), w którym zawarte zostały uwagi posłów odnośnie funkcjonowania systemu "Błękitnej Karty" zawartym w projekcie dyrektywy przedstawionym przez Komisję Europejską.

Kartę mogłyby uzyskać osoby z dyplomem ukończenia szkoły wyższej lub wyższej szkoły zawodowej oraz osoby z pięcioletnim doświadczeniem zawodowym, które m.

in. przedstawią ważną umowę o pracę lub wiążącą ofertę pracy dotyczącą zatrudnienia oraz przez okres co najmniej jednego roku w danym państwie członkowskim. Posłowie proponują ustalenie dolnej granicy minimalnego wynagrodzenia przyjmowanych imigrantów na poziomie 1,7 przeciętnego wynagrodzenia brutto w danym państwie członkowskim. Wynagrodzenie nie może być niższe od wynagrodzenia, które przysługuje lub przysługiwałoby pracownikowi wykonującemu porównywalną pracę w kraju przyjmującym.

Błękitną kartę będą mogły uzyskać osoby z krajów trzecich przebywające legalnie w danym państwie członkowskim na mocy innych postanowień (np. studenci, którzy chcą pozostać w UE i podjąć pracę w zawodach wymagających wysokich kwalifikacji). Dyrektywa nie obejmie swoim zakresem osób ubiegających się o azyl, ani pracowników sezonowych, dla których przewidziane są odrębne uregulowania.

Karta na trzy lata

"Błękitna Karta" miałaby funkcjonować, jako zezwolenie na pobyt i na pracę przez trzy lata z możliwością przedłużenia o co najmniej dwa kolejne lata. Jeżeli umowa o pracę dotyczy okresu krótszego niż trzy lata, błękitna karta będzie wydana się na okres obowiązywania tej umowy o pracę plus sześć miesięcy. Posiadacz błękitnej karty UE legalnie przebywający przez 36 miesięcy w jednym państwie członkowskim będzie mógł podejmować pracę w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji w innym państwie członkowskim w momencie, gdy zamieszkuje on w pierwszym państwie członkowskim.

Na podstawie błękitnej karty w UE będą mogli przebywać i podejmować pracę również członkowie rodzin pracowników, którzy nabywać będą również prawo do opieki socjalnej w kraju, w którym przebywają.

Zapobiegać drenażowi mózgów

Państwa członkowskie nie powinny przyciągać wysoko wykwalifikowanych pracowników z krajów trzecich w sektorach, w których w krajach tych występuje lub może wystąpić brak pracowników o wysokich kwalifikacjach. Dotyczy to zwłaszcza sektora opieki zdrowotnej i edukacji.

Dodatkowe kryteria wspólnotowe

Poszczególne kraje członkowskie same zdecydują, ilu wykwalifikowanych migrantów przyjmą na swoim obszarze. Przed podjęciem decyzji w sprawie wniosku o błękitną kartę UE państwa członkowskie mogą zbadać sytuację na swoim rynku pracy i zastosować krajowe oraz wspólnotowe procedury dotyczące wymogów objęcia wolnego miejsca pracy.

Państwa członkowskie, z przyczyn związanych z polityką rynku pracy, będą traktować w sposób uprzywilejowany obywateli Unii, jak również będą mogły w uprzywilejowany sposób traktować obywateli krajów trzecich, w tym tych, którzy przebywają legalnie i otrzymują zasiłki dla bezrobotnych w danym państwie członkowskim, w sytuacji, w której co najmniej dwóch kandydatów jest równie dobrze wykwalifikowanych do wykonywania danej pracy.

Niebieskiej karty nie otrzymają obywatele państw trzecich ubiegający się o pracę w sektorach rynku pracy, do których ograniczony dostęp mają pracownicy z innych państw członkowskich.

W ramach uznaniowej decyzji państwa członkowskie będą uwzględniać krajowe i regionalne zapotrzebowanie na pracowników.

Procedura jednego wniosku o zezwolenie na pobyt i pracę

W ramach tej samej debaty Parlament rozpatrzy także sprawozdanie posła Patricka GAUBERTA (EPP-ED, FR), w którym Parlament wydaje opinię do projektu dyrektywy przewidującej z jednej strony procedurę jednego wniosku dla obywateli krajów trzecich starających się o prawo wjazdu na terytorium państwa członkowskiego w celu podjęcia pracy, a z drugiej strony przyznanie praw obywatelom krajów trzecich legalnie pracujących w państwie członkowskim.

Przyjęcie tej dyrektywy i dyrektywy dotyczącej błękitnej karty jest wzajemnie uzupełniające i ma na celu uniemożliwienie prowadzenia dwutorowej polityki imigracyjnej, sprzyjającej migracji osób wysoko wykwalifikowanych i odmawiającej dostępu i praw pracownikom mało wykwalifikowanym.  Nowa dyrektywa ustanawia ogólne i horyzontalne ramy legislacyjne dla ogółu obywateli krajów trzecich przyjętych na terytorium UE w celu podjęcia pracy oraz którego celem jest umożliwienie im korzystania z traktowania na równi z obywatelami europejskimi.

Ewa KLAMT (EPP-ED, DE)

Patrick GAUBERT (EPP-ED, FR)

Źródło: Serwis prasowy Parlamentu Europejskiego, redakcja polska, 20.11.2008