Minister Mikołaj Dowgielewicz uczestnikiem seminarium „Czy Europa potrzebuje nowego Roberta Schumana?", Instytut Francuski, 29 października 2008 r.

Czterdziesta piąta rocznica śmierci Roberta Schumana (1886-1963) stała się dla Polskiej Fundacji im. Roberta Schumana - organizatora seminarium, pretekstem do dyskusji na temat przyszłości i kondycji przywództwa europejskiego.

Pierwsza część seminarium poświęcona była pokoleniu europejskich przywódców lat pięćdziesiątych i początkom Wspólnot Europejskich. Do udziału zaproszono pana Nedege Mougela oraz panią Sylvian Schirmann z Domu Roberta Schumana w Scy-Chazelles, prof. Jean-Marie Majerusa z Ośrodka Studiów i Badan Europejskich im. Roberta Schumana w Luksemburgu oraz panią Annę Radwan-Roehrenschef z Polskiej Fundacji im. Roberta Schumana.

W drugiej części pt. „Teraźniejszość dla przyszłości", uczestnicy panelu: pan Jean-Dominique Guliani, prezes Fundacji Schumana z Francji, pan Ihar Lalkou z białoruskiego Stowarzyszenia im. Schumana oraz pan Mikołaj Dowgielewicz, szef Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej, próbowali znaleźć odpowiedź na pytania: Czy jacyś politycy w Europie wierzą jeszcze w europejską federację? Czy Europejscy politycy mają dzisiaj coś do zaproponowania Wschodniej Europie? Gdybyśmy mieli dzisiaj szukać odpowiednika Schumana, kto by nim był? 

Minister Dowgielewicz powiedział na początku, że „ważne jest aby Unia Europejska nie stała się gronem zamkniętym, ponieważ wielką siła przyciągania i magnesem Unii jest jej otwartość i perspektywa członkostwa".

Odpowiadając na pytanie red. Wawrzyńca Smoczyńskiego o polską prezydencję w drugiej połowie 2011 r. mówił m.in. o prawdopodobnych priorytetach naszego przewodnictwa: perspektywie finansowej UE po roku 2013, wzmocnieniu rynku wspólnotowego, strategii dla Morza Bałtyckiego oraz polityce klimatyczno-energetycznej.

Na zakończenie swojej wypowiedzi szef UKIE stwierdził „biorąc pod uwagę skalę zagrożeń i różnorodność zagrożeń, z którymi Unia Europejska musi się zmierzyć, nie tylko zagrożeń bezpieczeństwa w tradycyjnym ujęciu, ale także kwestii dotyczących bezpieczeństwa finansowego, energetycznego, bezpieczeństwa elektronicznego - jest sprawą logiczną, że im więcej włączania kwestii bezpieczeństwa w system wspólnotowy - tym lepiej (...) bo takie działania mają większa skuteczność".

A.J.
Zespół e-prawnik.pl