Nowelizacja pakietu onkologicznego

Na czym polegają główne zmiany?

Zmiany w ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych dotyczą tzw. pakietu onkologicznego. Ustawa wprowadza uproszczoną sprawozdawczość w zakresie prowadzenia list osób oczekujących na świadczenia udzielane na podstawie karty diagnostyki i leczenia onkologicznego (karta DILO). Nowe przepisy przyznają też ministrowi zdrowia uprawnienia do ogłaszania, w drodze obwieszczenia, zaleceń postępowania dotyczących diagnostyki i leczenia w zakresie świadczeń finansowanych ze środków publicznych, odrębnie dla poszczególnych dziedzin medycyny.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2017 r. 

Po co zmiany? 

Celem ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych jest modyfikacja tzw. pakietu onkologicznego, wprowadzonego ustawą z dnia 22 lipca 2014 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw. Przyjęte zmiany są wynikiem rocznego doświadczenia w stosowaniu pakietu onkologicznego (ustawa zasadniczo weszła w życie z dniem 1 stycznia 2015 r.) i usuwają uciążliwości, będące konsekwencją funkcjonujących w porządku prawnym przepisów, które – z perspektywy czasu – oceniono jako niepoprawiające efektywności diagnostyki onkologicznej i leczenia onkologicznego.

Uproszczenia sprawozdawczości w zakresie prowadzenia list oczekujących 

Ustawa nowelizująca dotyczy w szczególności dwóch obszarów – uproszczenia sprawozdawczości w zakresie prowadzenia list oczekujących w przypadku świadczeń udzielanych na podstawie karty diagnostyki i leczenia onkologicznego oraz uproszczenia tej karty z jednoczesnym uelastycznieniem możliwości jej wystawiania.

W odniesieniu do pierwszego z ww. obszarów ustawa wyłącza świadczeniodawców udzielających świadczeń opieki zdrowotnej w szpitalach i świadczeń specjalistycznych w ambulatoryjnej opiece zdrowotnej z obowiązku comiesięcznego przekazywania właściwemu oddziałowi wojewódzkiemu Narodowego Funduszu Zdrowia informacji o prowadzonych listach oczekujących na udzielenie świadczeń (danych osób oczekujących, liczby oczekujących i średniego czasu oczekiwania itp.). Znosi również obowiązek przekazywania przez świadczeniodawców właściwemu oddziałowi wojewódzkiemu Narodowego Funduszu Zdrowia (co najmniej raz w tygodniu) informacji o pierwszym wolnym terminie, w którym możliwe jest udzielenie świadczenia.

Uproszczenie karty diagnostyki i leczenia onkologicznego oraz uelastycznienie możliwości jej wystawiania

W ramach drugiego z obszarów, mianowicie uproszczenia karty diagnostyki i leczenia onkologicznego oraz uelastycznienia możliwości jej wystawiania, ustawa uprawnia do wydania karty również lekarza udzielającego ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych, który stwierdził podejrzenie nowotworu, oraz lekarza udzielającego świadczeń w ramach programów zdrowotnych. Zmienia też zakres danych wpisywanych do karty.

Możliwe ministerialne zalecenia postępowania dotyczące diagnostyki i leczenia

Ponadto ustawa przyznaje ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Agencji Oceny Technologii Medycznych, możliwość ogłoszenia, w drodze obwieszczenia, zaleceń postępowania dotyczących diagnostyki i leczenia w zakresie świadczeń finansowanych ze środków publicznych, odrębnie dla poszczególnych dziedzin medycyny, opracowanych przez odpowiednie stowarzyszenia będące, zgodnie z postanowieniami ich statutów, towarzystwami naukowymi o zasięgu krajowym, zrzeszającymi specjalistów w danej dziedzinie medycyny. W przypadku diagnostyki mającej na celu rozpoznanie nowotworu złośliwego lub miejscowo złośliwego i leczenia mającego na celu wyleczenie tego nowotworu, ww. zalecenia będą ogłaszane obowiązkowo.

Obowiązek corocznego obliczania wskaźników efektywności diagnostyki onkologicznej i leczenia onkologicznego

Ustawa zmieniająca nakłada na świadczeniodawców udzielających świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie diagnostyki onkologicznej i leczenia onkologicznego obowiązek corocznego obliczania wskaźników efektywności diagnostyki onkologicznej i leczenia onkologicznego za poprzedni rok kalendarzowy. Ww. wskaźniki świadczeniodawcy przekazywać będą oddziałowi wojewódzkiemu Narodowego Funduszu Zdrowia nie później niż do końca drugiego kwartału roku kalendarzowego następującego po roku, za który obliczono te wskaźniki. Do obliczania wskaźników będą mogli wykorzystywać mierniki oceny prowadzenia diagnostyki onkologicznej i leczenia onkologicznego, ogłoszone przez ministra właściwego do spraw zdrowia i uwzględniające zalecenia w zakresie diagnostyki onkologicznej i leczenia onkologicznego. Wskaźniki zostaną obliczone po raz pierwszy za 2017 r.

Koniec stosowania indywidualnego wskaźnika rozpoznawania nowotworów i Kart Zgłaszania Nowotworu Złośliwego 

Ustawa zmieniająca znosi stosowanie indywidualnego wskaźnika rozpoznawania nowotworów ustalonego przez oddział wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia dla lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej (po przekroczeniu minimalnej wartości tego wskaźnika lekarz podstawowej opieki zdrowotnej tracił możliwość wydawania karty do czasu ukończenia szkolenia z zakresu wczesnego rozpoznawania nowotworów). Konsekwencją tej zmiany jest utrata, z dniem wejścia w życie ustawy zmieniającej, mocy obowiązującej rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 11 grudnia 2014 r. w sprawie wskaźników rozpoznawania nowotworów.

Uchylono także przepisy obligujące lekarza udzielającego ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych lub świadczeń szpitalnych, który stwierdził nowotwór złośliwy, do dokonywania zgłoszenia Kart Zgłaszania Nowotworu Złośliwego bezpośrednio do Krajowego Rejestru Nowotworów. 

Zgodnie z regulacją przejściową, karty diagnostyki i leczenia onkologicznego wydane świadczeniobiorcom przed dniem wejścia w życie ustawy zmieniającej zachowują ważność. Do kart tych stosowane będą przepisy dotychczasowe.

Nowotwór miejscowo złośliwy - co to takiego?

Nowelizacja wprowadza do ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, obok pojęcia nowotworu złośliwego, pojęcie nowotworu miejscowo złośliwego. Istotą tej zmiany jest usankcjonowanie leczenia w ramach pakietu onkologicznego nowotworów, które w klasyfikacji histopatologicznej i onkologicznej są niezłośliwe, jednak są złośliwe klinicznie, w związku z czym wymagają postępowania diagnostyczno-terapeutycznego charakterystycznego dla nowotworów złośliwych.

A.J.
Zespół e-prawnik.pl