Ratyfikacja Konwencji Rady Europy o koprodukcji filmowej

Parlament wyraził zgodę na ratyfikację konwencji, której zmiana okazała się konieczna ze względu na dynamiczny rozwój nowoczesnych technologii, pogłębiające się różnice w systemach finansowania produkcji w krajach europejskich oraz ekonomiczne i finansowe zmiany, jakie zaszły w ciągu ostatnich 25 lat w sektorze audiowizualnym. Według projektodawców ratyfikacja poprawionej konwencji powinna ułatwić rozwój współpracy producentów w dziedzinie produkcji filmowej i kontakty twórców z państw stron konwencji i państw pozaeuropejskich.

Co przewiduje ustawa z dnia 4 października 2018 r. o ratyfikacji Konwencji Rady Europy o koprodukcji filmowej (poprawionej), sporządzonej w Rotterdamie dnia 30 stycznia 2017 r.?

Celem ustawy jest wyrażenie zgody Parlamentu na dokonanie przez Prezydenta RP ratyfikacji Konwencji Rady Europy o koprodukcji filmowej (poprawionej), sporządzonej w Rotterdamie dnia 30 stycznia 2017 r., w trybie art. 89 ust. 1 Konstytucji RP.

Zagadnienia dotyczące współpracy państw członkowskich Rady Europy w dziedzinie koprodukcji filmowej zostały uregulowane w Europejskiej konwencji o koprodukcji filmowej, sporządzonej w Strasburgu dnia 2 października 1992 r., którą Polska ratyfikowała w 2002 r. Po ponad dwudziestu latach funkcjonowania Konwencji
z 1992 r. pojawiła się jednak potrzeba zmodyfikowania dotychczasowych regulacji, przede wszystkim ze względu na dynamiczny rozwój nowoczesnych technologii, a także ekonomiczne i finansowe zmiany, jakie zaszły w sektorze audiowizualnym, w tym pogłębiające się różnice w systemach finansowania produkcji w krajach europejskich. Podstawowym celem Konwencji Rady Europy o koprodukcji filmowej (poprawionej), sporządzonej w Rotterdamie dnia 30 stycznia 2017 r., jest zatem zastąpienie dotychczas obowiązującej Europejskiej konwencji o koprodukcji filmowej z 1992 r.

W postanowieniach poprawionej Konwencji zachowana została większość dotychczasowych rozwiązań, przyjętych w Konwencji z 1992 r., w tym zasada traktowania utworów kinematograficznych zrealizowanych w wielostronnej koprodukcji filmowej, spełniających określone kryteria, na równi z produkcjami krajowymi. Kluczowa zmiana polega natomiast na poszerzeniu zakresu stosowania Konwencji, wynikającego z potrzeby uwzględnienia faktu coraz częstszego włączania w koprodukcje filmowe producentów z państw niebędących członkami Rady Europy. Celem poprawionej Konwencji jest zatem „promowanie rozwoju międzynarodowej koprodukcji filmowej", a nie, jak dotychczas, jedynie „europejskiej koprodukcji filmowej". W konsekwencji rozszerzeniu uległ także zakres przedmiotowy poprawionej Konwencji, którą stosuje się do „utworu kinematograficznego oficjalnie koprodukowanego", podczas gdy Konwencję z 1992 r. można było stosować jedynie do „europejskiego utworu kinematograficznego". Do najważniejszych zmian należy także obniżenie wymogów dotyczących minimalnego udziału w koprodukcji utworu audiowizualnego, jakie należy spełnić, aby móc korzystać z postanowień Konwencji (wkład 5% zamiast 10% całkowitych kosztów produkcji filmu przy koprodukcjach wielostronnych oraz wkład 10% zamiast 20% całkowitych kosztów produkcji filmu przy koprodukcjach dwustronnych). Rozwiązanie to jest korzystne dla podmiotów o mniejszym potencjale ekonomicznym i powinno ułatwić dostęp do wsparcia udzielanego na podstawie poprawionej Konwencji producentom z mniejszych
i średnich państw europejskich.

Związanie Rzeczypospolitej Polskiej poprawioną Konwencją powinno zatem ułatwić polskim twórcom udział w międzynarodowych koprodukcjach, wpływając korzystnie na rozwój polskiego sektora filmowego. 

Kiedy ustawa wchodzi w życie?

Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.            

A.J.
Zespół e-prawnik.pl