Zmiany w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych

Czego dotyczy ustawa z dnia 19 listopada 2024 r. o zmianie ustawy o podatku rolnym, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz ustawy o opłacie skarbowej?

Deklarowanym celem ustawy jest wyeliminowanie wątpliwości interpretacyjnych przez doprecyzowanie obowiązujących przepisów i tym samym zapewnienie prawidłowego ich stosowania. Ustawa wprowadza zmiany w: ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. z 2024 r. poz. 1176 i 1635), ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2023 r. poz. 70, 1313 i 2291 oraz z 2024 r. poz. 1572 i 1635) oraz w ustawie z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz.U. z 2023 r. poz. 2111 oraz z 2024 r. poz. 1222).

Zmiany w ustawie o podatku rolnym dotyczą zwolnień podmiotowych. Do ustawy wprowadzono przepis stanowiący, że zwolnienia i ulgi podatkowe określone w art. 12 ust. 1 pkt 3–7 i ust. 6, art. 13 i art. 13c stosuje się na wniosek podatnika w drodze decyzji.

W konsekwencji pozostałe zwolnienia i ulgi będą stosowane z urzędu. Ustawa zawiera także przepis przejściowy, zgodnie z którym, jeżeli przed dniem wejścia w życie przedłożonej nowelizacji wszczęto na wniosek i nie zakończono postępowania o zastosowanie w 2025 r. zwolnienia podmiotowego, to postę powanie umarza się, a zwolnienie stosuje się z urzędu.

Kolejna zmiana dotyczy ulgi inwestycyjnej i polega na zastąpieniu w przepisie dotyczącym tej ulgi powołania nieobowiązującego rozporządzenia Komisji (UE) nr 702/2014 rozporządzeniem Komisji (UE) nr 2022/2472.

Zmiany w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych polegają na:

• wprowadzeniu nowych definicji legalnych pojęć: budynek, budowla, obiekt budowlany, roboty budowlane, trwałe związanie z gruntem, oraz część mieszkalna budynku mieszkalnego;
• modyfikacji zakresu zwolnienia dotyczącego budowli infrastruktury portowej oraz zwolnienia infrastruktury kolejowej i obszaru kolejowego;
• przyznaniu radzie gminy prawa do wprowadzenia, w drodze uchwały, obowiązku prowadzenia przez inkasentów ewidencji osób zobowiązanych do uiszczania opłaty uzdrowiskowej;
• wprowadzeniu do ustawy załącznika nr 4.

Ustawa zawiera także przepis przejściowy, zgodnie z którym podatnicy, w odniesieniu do których zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości powstaje ex lege w 2025 r. mogą składać deklaracje na podatek od nieruchomości na rok 2025 w terminie do dnia 31 marca 2025 r., jeśli spełnili określone w ustawie warunki.

Zmiany w ustawie o opłacie skarbowej polegają na wprowadzeniu przepisów dotyczących obowiązku przekazywania właściwemu organowi podatkowemu informacji przez organ administracji publicznej, który dokonał czynności urzędowej wskutek przekazania mu sprawy w związku ze zmianą organu właściwego w sprawie, o zmianie tej właściwości (w efekcie której nastąpiła zmiana beneficjenta wpływów z opłaty skarbowej).

Druga zmiana dotyczy określenia organów właściwych w sprawach opłaty skarbowej w przypadku złożenia dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury oraz jego odpisu, wypisu lub kopii w formie elektronicznej za pośrednictwem systemu teleinformatycznego. Ustawa wprowadza także zmianę w załączniku do ustawy Wykaz przedmiotów opłaty skarbowej, stawki tej opłaty oraz zwolnienia.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2025 r.

Ważne dla przedsiębiorców zmiany w podatku od nieruchomości

W ramach ww. nowelizacji 1 stycznia 2025 roku weszły w życie ważne dla przedsiębiorców zmiany w podatku od nieruchomości.

Ich istotą jest zdefiniowanie w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych takich pojęć, jak budynek, budowla, obiekt budowlany, roboty budowlane, trwałe związanie obiektu z gruntem.

Do tej pory, aby rozstrzygnąć, kiedy mamy do czynienia z konkretnymi obiektami, trzeba było sprawdzić to w ustawie Prawo budowlane. Od 1 stycznia 2025 roku wszystkie obiekty na potrzeby opodatkowania podatkiem od nieruchomości są zdefiniowane w Ustawie o podatkach i opłatach lokalnych.

W założeniu celem nowych definicji i pojęć nie jest rozszerzenie zakresu opodatkowania majątku przedsiębiorców. Mogą jednak zdarzyć się sytuacje, w których budynek, budowla, urządzenie budowlane albo urządzenie techniczne zostanie zakwalifikowane inaczej niż dotychczas, co może spowodować zmianę wysokości obciążenia podatkowego.

Kluczowe dla przedsiębiorców są nowe definicje budynku i budowli.

Budynek – obiekt wzniesiony w wyniku robót budowlanych, wraz z instalacjami, które zapewniają możliwość jego użytkowania zgodnie z przeznaczeniem, trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych, który posiada fundamenty i dach, z wyłączeniem obiektu, w którym są lub mogą być gromadzone materiały sypkie, materiały występujące w kawałkach albo materiały w postaci ciekłej lub gazowej, którego podstawowym parametrem technicznym wyznaczającym jego przeznaczenie jest pojemność

Budowla

• obiekt niebędący budynkiem, wymieniony w nowym Załączniku nr 4 do Ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość jego użytkowania zgodnie z przeznaczeniem
• elektrownia wiatrowa, elektrownia jądrowa i elektrownia fotowoltaiczna, biogazownia, biogazownia rolnicza, magazyn energii, kocioł, piec przemysłowy, kolej linowa, wyciąg narciarski oraz skocznia, w części niebędącej budynkiem – wyłącznie w zakresie ich części budowlanych
• urządzenie budowlane – przyłącze oraz urządzenie instalacyjne, w tym służące do oczyszczania lub gromadzenia ścieków, oraz inne urządzenie techniczne, bezpośrednio związane z budynkiem lub obiektem, o którym mowa w podpunkcie a, niezbędne do ich użytkowania zgodnie z przeznaczeniem
• urządzenie techniczne inne niż wymienione w podpunktach a–c – wyłącznie w zakresie jego części budowlanych
• fundamenty pod maszyny oraz pod urządzenia techniczne jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową

– wzniesione w wyniku robót budowlanych, także w przypadku, gdy są częścią obiektu niewymienionego w ustawie.

Należy sprawdzić załącznik nr 4 do ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, w którym jest wykaz obiektów uznawanych za budowle na potrzeby opodatkowania podatkiem od nieruchomości.

Stawka podatku od budowli wynosi 2% jej wartości.

Jeżeli przedsiębiorca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i uzna, że wprowadzenie nowych definicji budynku lub budowli wpływa na sposób płacenia przez twoja firmę podatku od nieruchomości, powinien złożyć do właściwego urzędu gminy, do 14 stycznia 2025 roku, aktualizację informacji o nieruchomościach i obiektach budowlanych (IN-1).

Wójt, burmistrz lub prezydent miasta właściwy dla twojej firmy uwzględni ją przy wydawaniu decyzji określającej wysokość twojego podatku od nieruchomości na rok 2025.

Jeżeli przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki posiadającej osobowość prawną (na przykład spółki z o.o. lub spółki akcyjnej), jednostki organizacyjnej albo spółki niemającej osobowości prawnej, do 31 stycznia 2025 roku miał obowiązek złożyć deklarację na podatek od nieruchomości na rok 2025, uwzględniając:

• zmiany wynikające z nowych definicji budynku oraz budowli;
• zmiany obowiązujące od 1 stycznia 2025 roku, na przykład zmiany stawek podatku od nieruchomości określonych przez radę gminy lub miasta.

Wyjątkowo, ze względu na wagę zmian w przepisach, masz prawo złożyć deklarację na podatek od nieruchomości na rok 2025 do 31 marca 2025 roku.

Żeby z tego prawa skorzystać, należało, do 31 stycznia 2025 roku, złożyć do wójta, burmistrza lub prezydenta miasta zawiadomienie o korzystaniu z dłuższego terminu na złożenie deklaracji.

Jednocześnie należy obliczyć i wpłacić raty podatku w styczniu, lutym i marcu 2025 roku na podstawie wysokości podatku za rok 2024.

Od kwietnia należy płacić podatki zgodnie z deklaracją DN-1. Jeśli wpłaty za styczeń – marzec okażą się za niskie, przedsiębiorca będzie musiał wyrównać różnice, zgodnie z wysokością podatku na rok 2025, w terminie złożenia deklaracji na ten rok, tj. do 31 marca 2025 roku.

A.J.
Zespół e-prawnik.pl