Podczas rozwodu obowiązek alimentacyjny może zaistnieć nie tylko pomiędzy rodzicem, a dzieckiem, ale także pomiędzy samymi małżonkami. Zaczynając od obowiązku alimentacyjnego pomiędzy samymi małżonkami. Przepisy kodeksu rodzinnego dokładnie precyzują to zagadnienie. Mianowicie, jeden z małżonków może domagać się od drugiego alimentów, w postaci środków utrzymania, o ile alimenty te odpowiadają usprawiedliwionym potrzebom małżonka żądającego alimentów. Jednak osoba, która żąda takich alimentów nie może być osobą, która została uznana wyłącznie winną rozkładu pożycia i musi się znajdować w niedostatku. Wtedy sąd zasądzi od drugiego z małżonków alimenty w wysokości odpowiadającej usprawiedliwionym potrzebom małżonka, ale uwzględni także możliwości zarobkowe osoby, która jest zobowiązana do zapłaty alimentów. Małżonek, który płaci takie alimenty zostanie zwolniony od tego obowiązku, gdy osoba której płaci alimenty zawrze nowy związek małżeński. Innym rodzajem alimentów, które małżonek musi zapłacić drugiej stronie jest świadczenie, które zapłaci w przypadku, gdy jest wyłącznie winny rozkładu pożycia małżeńskiego, a małżonek niewinny znalazł się w istotnie pogorszonej sytuacji materialnej z powodu rozwodu. Wtedy sąd orzeknie, że małżonek wyłącznie winny musi przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb drugiego z małżonków. Kwestia niedostatku nie ma wtedy znaczenia.

Jeśli natomiast chodzi o obowiązek alimentacyjny rodziców względem dzieci to obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania obciąża obojga rodziców. Rodzice muszą płacić świadczenia alimentacyjne względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samo, chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Wysokość świadczeń alimentacyjnych będzie zależał od usprawiedliwionych potrzeb dziecka, ale i możliwości zarobkowych i majątkowych osoby zobowiązanej do zapłaty alimentów. Jednakże należy pamiętać o tym, że obowiązek alimentacyjny nie zawsze musi oznaczać obowiązek płacenia na dziecko. Sąd może np. postanowić, że dana osoba zostaje zwolniona w dużej części z płacenia kwot pieniężnych, ponieważ nałoży na nią obowiązek osobistych starań o utrzymanie i wychowanie dziecka. Obowiązek alimentacyjny będzie trwał do czasu, gdy dziecko będzie w stanie utrzymać się samo. Natomiast można występować do sądu o zmianę wysokości alimentów w przypadku zmiany stosunków, czyli np. zwiększenia się potrzeb dziecka , które wyjechało na studia do innego miasta.

Natomiast nie da się powiedzieć, w jakiej wysokości sąd zasądzi alimenty na rzecz dziecka. Sprawy te są rozpatrywane indywidualnie i zależą od zarobków zobowiązanego i potrzeb dziecka.