Dochodzenie alimentów z zagranicy

Odpowiedź prawnika: Dochodzenie alimentów z zagranicy

Możliwość dochodzenia roszczeń alimentacyjnych regulują dwie konwencje nowojorska z 1956 r. i haska z 1973 r. Zgodnie z tą pierwszą jeżeli uprawniony (matka i dzieci) przebywa na obszarze jednej z Umawiających się Stron, a zobowiązany (ojciec Tunezyjczyk) podlega jurysdykcji innej Umawiającej się Strony, wówczas uprawniony może złożyć do Organu przesyłającego w państwie swego zamieszkania wniosek, w którym domaga się on od zobowiązanego dostarczenia utrzymania. W sądzie okręgowym informują stronę dochodzącą alimentów o dodatkowych wymaganiach, jakie czyni sobie dane państwo, któremu jurysdykcji podlega zobowiązany (ojciec). Do wniosku należy dołączyć wszelkie mające dla sprawy znaczenie dokumenty oraz w razie potrzeby pełnomocnictwo, uprawniające Organ przyjmujący (w Polce pisma takie składa się za pośrednictwem sądu okręgowego) do działania w zastępstwie uprawnionego lub do ustanowienia w tym celu innej osoby. Nadto należy dołączyć fotografię uprawnionego oraz - jeżeli jest to możliwe - fotografię zobowiązanego. Organ przesyłający podejmuje wszelkie niezbędne środki zmierzające do zapewnienia, aby wymagania prawa obowiązującego w państwie, do którego należy organ przyjmujący, były spełnione. Wniosek o dochodzenie alimentów powinien zawierać:

• imię i nazwisko, adres, datę urodzenia, obywatelstwo i zawód lub zajęcie uprawnionego, jak również w zależności od konkretnego przypadku nazwisko i adres jego ustawowego przedstawiciela;

• imię i nazwisko zobowiązanego; nadto, jeżeli uprawniony posiada co do tego wiadomości, adresy zobowiązanego z ostatnich pięciu lat, jego datę urodzenia, obywatelstwo i zawód lub zajęcie;

• bliższe dane dotyczące podstaw, na których opiera się roszczenie, rodzaju i wysokości żądanych świadczeń alimentacyjnych oraz inne mające znaczenie dane, dotyczące na przykład stosunków majątkowych i rodzinnych uprawnionego i zobowiązanego.

Dalsza procedura odbywa się na podstawie współpracy organu przesyłającego i organów państwa, do którego zostaje wniosek wysłany. Do wniosku należy dołączyć tytuł zaopatrzony w klauzulę wykonalności (wyrok). Wniosek nie jest obarczony żadnymi kosztami w postaci kaucji a strona zwolniona z kosztów sądowych dalej korzysta z tego zwolnienia. Druga z konwencji określa zasady jurysdykcji w sprawach alimentacyjnych. Właściwym sądem jest sąd polski (orzeczenie już zostało wydane). Postępowanie w sprawie o uznanie lub wykonanie orzeczenia podlega prawu Państwa wezwanego (Tunezja). Wierzyciel alimentacyjny, który w Państwie pochodzenia korzystał w całości lub części z bezpłatnego zastępstwa procesowego lub zwolnienia od opłat i kosztów, korzysta we wszelkim postępowaniu o uznanie lub wykonanie orzeczenia z najbardziej uprzywilejowanego zastępstwa procesowego lub z najdalej idącego zwolnienia od opłat i wydatków, jakie jest przewidziane przez prawo Państwa wezwanego. Jak już na wstępie określono warunkiem stosowania konwencji jest by obowiązywała ona obie strony (oba Państwa Polskę i Tunezję). Ani pierwsza ani druga konwencja nie została podpisana przez Tunezję. Zatem nie ma możliwości dochodzenia roszczeń alimentacyjnych od takiego ojca, chyba że podlega on jurysdykcji prawa włoskiego.