Czas pracy jest to czas, w którym pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy w zakładzie lub innym miejscu wyznaczonym do wykonania pracy. Pracownik ma przy tym obowiązek przestrzegać ustalonego czasu pracy. Spóźnienia, jeżeli są częste i rażące, stanowią podstawę do zwolnienia pracownika. Czasem pracy jest suma godzin w skali doby i tygodnia, w ciągu których pracownik wykonuje pracę lub pozostaje do dyspozycji przełożonych. Pozostawanie do dyspozycji pracodawcy obejmuje rzeczywiste wykonywanie pracy jak i oczekiwanie na wykonanie pracy. Nie można zatem tutaj stosować tego rodzaju utrudnień ze strony pracodawcy wobec pracownika, polegających na niedopuszczeniu do wpisywania się na listę tuż po 7.00. Nie jest to możliwe z praktycznego punktu widzenia przy większej ilości pracowników, jak również przy nieco przestarzałym systemie listy obecności. Niektóre zakłady pracy zaczynają o określonej godzinie ze względu na rozruch np. taśmy produkcyjnej. Wówczas załoga zaczyna np. pracę o 7.00, natomiast rzeczywiste wykonywanie pracy zawsze w takich przypadkach następuje nieco później. Kodeksowa definicja czasu pracy jest zwięzła i jednocześnie nieostra. W rozumieniu przepisu art. 128 KP, czasem pracy jest czas, w którym pracodawca może rozporządzać (dysponować) pracowni­kiem, w zamian za wynagrodzenie. Czasem pracy jest czas, w którym pracownik świadczy pracę oraz pozostaje w goto­wości do jej wykonywania w miejscu pracy, określonym w umowie o pracę lub w innym miejscu wskazanym przez pracodawcę. Czas pracy jako kluczowe pojęcie prawne stosunku pracy, jest wyznaczony z jednej strony możnością czynienia użytku przez pracodawcę z umiejętności zawodowych pracownika, z drugiej natomiast gotowością pracownika do podejmowania zadań wynikających z rodzaju pracy określonego w umowie o pracę. Kodeks pracy nie definiuje pojęcia gotowości do świadczenia pracy. W art. 81 § l KP zagwarantowano pracownikowi prawo do wynagrodzenia za czas nie­wykonywania pracy, jeżeli był gotów do jej wykonywania. Gotowość do świadczenia pracy nie może więc być utożsamiana ze świadczeniem pracy. Gotowość do pracy jest pojęciem, które charakteryzuje obiek­tywna możność podjęcia pracy oraz wola jej wykonywania.