Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Zgodnie z art. 118 ust. 1 ustawy Prawo autorskie, kto nabywa albo przyjmuje, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przedmiot będący nośnikiem programu komputerowego rozpowszechnianego lub zwielokrotnionego bez uprawnienia albo wbrew jego warunkom podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Zgodnie z par. 3 art. 118 wyżej wymienionej ustawy, jeżeli na podstawie towarzyszących okoliczności sprawca przestępstwa określonego powyżej powinien i może przypuszczać, że przedmiot został uzyskany za pomocą czynu zabronionego, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Przestępstwo z art. 118 ust. 1 (przestępstwo popełnione umyślnie) zagrożone jest karą pozbawienia wolności od roku do lat 5. Takie zagrożenie daje podstawę do warunkowego umorzenia postępowania karnego na podstawie art. 66 par. 3 ustawy Kodeks karny (jeśli sprawca pojedna się z pokrzywdzonym, co jest jednak bardzo rzadkie). Sąd może również na podstawie art. 58 par. 3 k.k. orzec zamiast kary pozbawienia wolności karę grzywny albo karę ograniczenia wolności, w szczególności jeżeli orzeka równocześnie środek karny. W przypadku przestępstwa z art. 118 par. 3 ustawy Prawo autorskie (przestępstwo popełnione nieumyślnie) mają zastosowanie zasady przedstawione powyżej, a dodatkowo sąd może odstąpić od wymierzenia kary na podstawie art. 59 k.k. Wybór określonego rodzaju kary należy do sądu, jednakże w myśli art. 58 k.k. grzywny nie orzeka się, jeżeli dochody sprawcy, jego stosunki majątkowe lub możliwości zarobkowe uzasadniają przekonanie, że sprawca grzywny nie uiści i nie będzie jej można ściągnąć w drodze egzekucji. Zatem zła kondycja finansowa sprawcy przestępstwa wpływa na rodzaj kary wymierzanej przez sąd. Przeliczanie kar przewiduje art. 63 k.k., jednakże ma on zastosowanie tylko w sytuacji, gdy na poczet orzeczonej kary zalicza się okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie (aresztu).