Nabycie nieruchomości przez cudzoziemca

Sytuację taką normuje ustawa z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców. Cudzoziemcem w rozumieniu tej ustawy jest:

1) osoba fizyczna nieposiadająca obywatelstwa polskiego;

2) osoba prawna mająca siedzibę za granicą;

3) nieposiadająca osobowości prawnej spółka osób wymienionych w pkt 1 lub 2, mająca siedzibę za granicą, utworzona zgodnie z ustawodawstwem państw obcych;

4) osoba prawna i spółka handlowa nieposiadająca osobowości prawnej mająca siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, kontrolowana bezpośrednio lub pośrednio przez osoby lub spółki wymienione w pkt 1, 2 i 3.

Zgodnie z art. 1 ustawy nabycie nieruchomości przez cudzoziemca wymaga zezwolenia. Ustawa przewiduje kilka wyjątków ale z zadanego pytania nie wynika, że potencjalni kupcy zamieszkują na stałe w Polsce ani że dzierżawią rzeczony grunt, będą oni traktowani jako osoby starające się o zezwolenie na zasadach ogólnych. Zezwolenie na zakup nieruchomości rolnej jest wydawane, w drodze decyzji administracyjnej, przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, jeżeli sprzeciwu nie wniesie Minister Obrony Narodowej, a w przypadku nieruchomości rolnych, jeżeli sprzeciwu również nie wniesie minister właściwy do spraw rozwoju wsi. W Państwa sytuacji koniecznie do uzyskania zezwolenia będzie zatem uzyskanie akceptacji wszystkich trzech ministrów.